Znalezionych wyników: 3

Modle się :*
Nie sposob znaleźć slowa pocieszenia, ale powiem Ci tylko, ze wraz z chorobą odeszedł niepokój i strach. Odkąd mama zmarła, dziękuje Bogu, ze mogłam przy niej byc, żegnać ją świadomie, wplynąc na jej komfort, zdarzyć się pożegnać, zapewnić ją że damy rade.
Czy to nie piękna rola dziecka przeprowadzać rodzica na druga stronę? Dla mnie to jedno z ważniejszych wyzwań w życiu i źródło ogromnej satysfakcji. I ciągle mam w głowie słowa lekarza zaraz po diagnozie "ten czas to jedyna taka szansa w zyciu i trzeba go dobrze wykorzystać".

[ Komentarz dodany przez Moderatora: Madzia70: 2016-05-30, 17:30 ]
Pięknie napisane.

Oj Bogdusiu, ściskam Cie mocno, obie jesteście bardzo dzielne. Moja mama tez snuła plany, nigdy ich jej nie zabierałam. Trzymaj sie dzielnie :*

Bogdusiu, poniżej wklejam info z internetu, mam nadzieje, że nie wejdę w niczyje kompetencję wklejając taką informację.

"(...)Bardzo silne i długotrwałe przeciwzapalne (ok. 6-7 razy silniejsze od prednisonu), przeciwuczuleniowe, przeciwświądowe i obniżające odporność (immunosupresyjne), wpływa na gospodarkę węglowodanową, białkową (podwyższa stężenie glukozy we krwi, zwiększa rozpad białka, czyli katabolizm)

A co u Was ? Jak mama ?