Znalezionych wyników: 17

Dziękuję za wszystko.

:heart:

Moja Irenka odeszła 10 lipca.
Jeszcze nie dowierzam, że to nieodwołalne i łapię się na tym, że zbieram się do niej, chce dzwonić.

Znowu jestem.
Irenka dała się namówić na pomoc domowego hospicjum. Było ciężko, ale przekonała ją pani onkolog.
Ostatnio brała cisplatynę i gemzar. Zareagowała alergią na gemzar . Wzięła samą cisplatynę a teraz szykują ją do jeszcze innego leku.

Irenka ma teraz problemy z płucami, ciężko jej mówić, chodzić, bo kaszle.
W opłucnej po lewej stronie płyn i jak to ona mówi: zaciemnienia na RTG.

Od kwietnia nastąpiło znaczne pogorszenie jej kondycji fizycznej. Nie ma siły wychodzić z domu.
Jestem z nią ( o ile chce mnie widzieć) i cieszę się, że pozwoliła na pierwsza wizytę lekarza z hospicjum.
Potrzebny jej jest bardzo psycholog, bo coraz częściej płacze, reaguje lękowo na wizytę w szpitalu, na badania, na chemię.. Wstydzi się mówić o chorobie. Często nie mówi mi jak wyszły badania, co się dzieje.
Może pani doktor z hospicjum zaproponuje jej pomoc psychologiczną. Mam nadzieję, bo jak ją znam, to nie poprosi o nią sama.

Jestem tu znowu.
Irenka wzięła 5 cykli chemii w tabletkach.
Teraz ma inną klasyczną.
Po badaniach - nacieki w płucach i powiększone, patolocznie węzły chłonne w miednicy i płucach.
Ma dostać cisplatinę. We wtorek rezonans brzucha.
Wyobraźcie sobie, ze przyjeżdża do pracy - ma wprawdzie 8 godzin lekcji w tygodniu, ale przyjeżdża. Mimo duszności, osłabienia.
Jest taka dzielna.
Ale dzisiaj zapytała mnie, o to czy myślę, ze dożyje do końca roku szkolnego, czy ja mogę jej to obiecać. :(
Zatkało mnie i palnęłam: a Ty mi obiecasz, ze ja dożyję.
Brakuje mi słów, żeby jednocześnie w jakiś sposób ją podtrzymać na duchu i nie szczebiotać bez sensu.

[ Dodano: 2011-03-07, 21:06 ]
Irenka leczy się w Lublinie. W szpitalu przy ul. Staszica.

Tak lekarz wie. w zasadzie został jej polecony na osłonę układu pokarmowego.
Ona jadła 2-3 łyżki tego oleju i nie na czczo - w pokarmach i zmiksowany z twarogiem.
Teraz olej odstawił i je siemię lniane.

Elu1, dziękuję za pamięć o Irence.
Sytuacja w tej chwili jest taka:
jest wznowa, guz nacieka na jelito i odbyt i jeszcze gdzieś - nie powiedziała mi - ale przypuszczam, ze na pęcherz, bo Irena skarży się na ciągłe parcie na mocz.

Irena ma olbrzymie wahania nastroju. Od głębokiej wiary, ze wyjdzie z tego, do takiego cichego załamania i płaczu. Zwolnienia z pracy bierze na kilka dni.
Dostała tabletki, Xeloda. Bierze to od tygodnia. Kupiłam jej olej lniany Budwigowy i siemię.
W piątek dostała biegunki, cos się pojawiło w odbycie ( onkolog powiedziała, zę to może być hemoroid)
Jest cięzko i raczej lepiej juz nie będzie.
Nie umiem się zachować, rozmawiać , to już jest takie trudne.
Po ostatniej wizycie u niej rozchorowałam się ( dosłownie po godzinie od wyjścia od niej dostałam temperatury).

Czy jest możliwość, ze ona po tej chemii będzie miała zabieg??

Dostałam smsa, po kilku próbach dodzwonienia się do niej.
Wznowa w brzuchu. Czeka ją chemia (tabletki), napromienianie, zabieg usuwania guzów i... stomia.
Tyle wiem. Nie chce odwiedzin dzisiaj, nie chce rozmawiać.

Nie mogę na razie myslec trzeźwo.
Więc, co mówić ona.
Poczekam aż odbierze telefon. mam nie przyjeżdżać do niej.
Powiedzcie, czy taki ginekolog, który tydzień temu zdiagnozował bez badania krwiaka i kazął przyjśc za pół roku, nie powinien stracić prawa wykonywania zawodu??
Czy przeprowadzając w lipcu 2009 standardową operację histerotomii bez dodatkowych badań (znał jej historię), nie powinien odpowiadac za to co jest z nią teraz.?

Irena ma wznowę. Siedzi teraz u pani onkolog.
Proszę napiszcie mi co to dla niej oznacza.

Wczoraj rozmawiała z nią długo nasz wspólna koleżanka - trochę się ścięły.
Ale chyba jest OK, bo dzisiaj koleżanka pojechała z Irenką do szpitala i jest z nią.
Ciesze się, bo ja dzisiaj absolutnie nie mogłam.
Wprawdzie też mówiłam, że po tylu latach walki, nie może teraz odpuścić.
Ale jej łzy mnie kompletnie rozkładają.
Widac mocne słowa Basi lekko nia potrząsnęły. Mam andzieję, że poczuła chociaz trochę siły.
Czekam na telefon.

Elu1, cały czas myslę, że mogłam więcej :uuu:

Ale dziękuję za dobre słowa .

[ Dodano: 2010-11-03, 18:10 ]
http://www.forum-onkologi...p?p=38276#38276
* nadzieję

No cóż, nie jest dobrze.
Po wizycie u ginekologa, były dwa dni radości. Pan ginekolog obejrzawszy tylko wynik USG, nie badając, nagadał jej głupot.
Słuchałam tej radości w głosie i po prostu nie mogłam powiedzieć, ze to według mnie bzdury.
Pan stwierdził, że to po prostu w miejscu amputacji macicy zrobił się krwiak ( operacja macicy była 26 lipca 2009), bo po sterydach i chemii była osłabiona.

W środę pojechałyśmy do onkologa. Zostawiłam ją pod gabinetem i pojechałam do pracy.
Onkolog wysłała ją do ginekologa w centrum onkologicznym, który po badaniu stwierdził, ze przy ścianie pochwy jest guz o średnicy ok 5 cm. Zalecił pobranie wycinka.
Oboje sugerują wznowę.
W środę rezonans brzucha i pewnie decyzja co dalej.
Potrzebuję rady od osób, które mają doświadczenie.
Irena jest w fatalnym stanie psychicznym, jest załamana. Mówi że nie zgodzi się na kolejna operację.
Wczoraj próbowałam ją motywować do walki, ale ona jest zupełnie obojętna. Nie płacze już nawet.
Co mogę zrobić, co mogę jej zaproponować.
Jak rozmawiać z nią, o czym.
Nie chcę jej mówić, żeby wierzyła, ze będzie dobrze i myślała pozytywnie, bo ona reaguje na to bardzo źle.

:uuu:

Dzisiaj wizyta u ginekologa.
U tego, który ja operował i nie zrobił wcześniej badań histopatolog., pomimo jej obciążenia nowotworem piersi.
Próbowałam namówić ją na wizytę u innego, ale nie.

Tez wydaje mi się to logiczne. W tą stronę powinna iść diagnostyka, bo to najbardziej prawdopodobne.
To, ze Irena poszła do dermatologa, nie było jej pomysłem.
Odesłała ja tam onkolog. Odsyłała ją tez na oddział zakaźny do szpitala (bez skierowania zresztą)
Biopsje robiła u chirurg onkolog prywatnie, bo prowadząca onkolog po prostu ją odesłała.
Wizytę ma dopiero w czwartek.

Byłam u niej w piątek.
Biopsja nie wykazała komórek rakowych, ale w jej przypadku nie jest to jednoznaczne (zresztą chyba w ogóle nie jest), bo u niej żadna biopsja nie wykazywała komórek rakowych.
Dostaje bardzo silne antybiotyki od tygodnia. Zmiany na brzuchu udzie i placach przybladły.
W zasadzie leczy ją dermatolog, który NIE WIE co to może być.
Irenka jest w bardzo złym stanie psychicznym. W czwartek idzie do onkologa.
Mój dawny onkolog ( to osobna historia), po rozmowie prywatnej ze mną sugerował zespół paranowotworowy.
Nie powiedziałam jej tego, bo pomyslałam, że jej lekarze to wiedzą, a nie mówią, bo albo nie sa pewni, albo widza, co z dziewczyną się dzieje.
Mam andzieję, ze pani onkolog zadecyduje o dalszym leczeniu.

Irenka w niedzielę dostała wysokiej gorączki i cały brzuch, udo i plecy zaogniły się. Były całe czerwone.
Dzisiaj powiozłam ją do onkolog do przychodni szpitalnej.
Musiałam potem jechac do pracy.
Teraz nie odbiera telefonów.

Dzięki Finlandia za post.
Jeżeli chodzi o szczegóły badań i zabiegów, nie znam ich i nie dopytuję.
Napisanie na forum dało mi pewną jasność sytuacji - nie powinnam interweniowac. Powinnam być z nią i uczestniczyć po prostu.
Albo 7 lat temu krzyknąć, ze może onkolog niemiły MA RACJĘ. Że jutro ma iśc i wycinać wszystko co się da.