Znalezionych wyników: 24

aż uwierzyć nie sposób...
Romku, spoczywaj w pokoju! Byłeś wielki przez to, jak walczyłeś!
[*] [*] [*]

Też jestem! I trzymam kciuki za tak dzielnego i Wielkiego faceta!

Dziękuję Wam wszystkim. Mamy poczucie przegranej walki :(

Tata odszedł :( umierał tak jak chciał - w domu i nie był sam, była z nim moja mama. Udusił się :( pogotowie było w drodze, ale nie zdążyli :( sam moment śmierci był dla nas zaskoczeniem, nie spodziewaliśmy się, że to już. Chociaż tata przeczuwał to już od kilku dni. Dzień przed śmiercią mi powiedział, że mam powiedzieć Wojtkowi (mojemu zmarłemu bratu), że ma się pośpieszyć, bo on tu na niego czeka :(((

Monika, bardzo mi przykro :( wiem, jakie to trudne. Mnie niedawno zmarł brat, jeszcze nie oswoiliśmy się z jego brakiem, a tu już tata odchodzi. Tak prawdę mówiąc mamy z siostrą wrażenie, że ojciec dlatego walczy z chorobą bez przekonania.

Kasia, dziękuję za wsparcie. Masz rację - ta bezradność jest okropna :( Szczególnie to czuję, kiedy moje dzieci wciąż pytają czy dziadek umrze i dlaczego nie możemy wyleczyć :(

absenteeism, dzięki za Twoje odpowiedzi. Trudne to wszystko. Chcielibyśmy mieć poczucie, że zrobiliśmy wszystko, co można, ale to przecież nie o nasze dobre samopoczucie teraz chodzi.

Czy zatem warto rozpoczynać te naświetlania? Ojca bardzo męczy każda podróż do szpitala, trzeba oczywiście transportować go karetką. Bardzo źle znosi szpitale, denerwuje się i złości a w jego stanie nie da mu się wytłumaczyć konieczności pobytu w szpitalu. Miotamy się, nie wiemy co robić... :(

Lekarka z domowego hospicjum poleciła nam jednak zrobić tomografię. Ojciec był kilka dni w szpitalu, m.in. przetoczono mu krew. Dziś wrócił. Niestety TK wykazała przerzuty na obu półkulach :( mamy skierowanie do Poradni Radioterapii, ale nie wiemy co robić, czy ma to jeszcze jakiś sens. Ojciec już się nie podnosi z łóżka, musi być nawet karmiony. Nie ma z nim już żadnego kontaktu logicznego, mówi zupełnie bez sensu. Czy naświetlania są jeszcze w stanie wrócić mu chociaż skrawki świadomości? I o ile mogą mu przedłużyć życie? Czy to są tygodnie, czy miesiące?

Madzia70, ubrałaś w słowa moje myśli. Tylko czasem tak trudno się pogodzić z własną bezsilnością :( ale to nie o nas teraz chodzi, tylko o niego. Gdy był jeszcze świadomy i był w szpitalu bardzo chciał iść do domu, a mojej mamie powiedział, że nie chciałby umierać w szpitalu. To przeważa nad wszystkim. Dlatego chyba już więcej nie będziemy szukać. Będzie pod opieką lekarzy z domowego hospicjum.

To samo pytanie nas dręczy. Mamy różne pomysły, np żeby tacie załatwić tomografię, żeby sprawdzić czy są przeżuty, ale nie dalibyśmy rady go sami tam zawieźć, potrzebny byłby transport medyczny... a z drugiej strony wiemy jak bardzo wyczerpujące byłoby to dla niego... i ciągle się pytamy czy ma to jeszcze sens...

Dzięki za rady i wsparcie.

Dzisiaj w końcu załatwiliśmy dla taty hospicjum domowe, mama długo się wahała czy to nie za wcześnie, a tym czasem w hospicjum powiedziano nam, że już dawno powinniśmy się do nich zgłosić. I że to wina lekarzy, że nam tego nie zasugerowali. W ogóle mam wrażenie, że lekarze spisali już ojca na straty :( radziliśmy się kilku, dzwoniliśmy do szpitala i na pogotowie i wszędzie odprawiają nas z kwitkiem :( Ojciec jest bardzo słaby i niestety zupełnie już stracił logiczny kontakt ze światem. Mówi zupełnie od rzeczy i ten stan nie mija już w ogóle.

Myśleliśmy raczej o hospicjum domowym. Woleli byśmy, by tata był w domu. Mama już nie pracuje więc póki co, ma się kto ojcem opiekować.
Kasia2007, jak długo to trwało? Nie wiem ile nam jeszcze czasu zostało.

Spróbuję z nią jeszcze pogadać. Nie wiem też jak na to zareagowałby tata. W większości jest świadomy i bardzo chce wyzdrowieć. Boję się, że po pierwsze nie zgodzi się na hospicjum a po drugie źle psychicznie wpłynie to na niego. Czy aby się zapisać do hospicjum trzeba mieć jakieś skierowanie?

Nie. Proponowałam to mamie, ale ona mówi, że to jeszcze nie pora.

Ojca wypisano do domu. Na wypisie napisane ma, iż zaprzestano chemioterapii :( Ma też stwierdzoną niedokrwistość i pobrano mu jakieś próbki do badań mykologicznych. Przepisano antybiotyk, ale w żaden sposób nie jest już leczony na sam nowotwór :( Tata jest jeszcze słabszy niż był, nie przechodzi dalej niż do łazienki. Zdarza mu się także coraz częściej mówić od rzeczy. Powiedziano nam, że to po plastrach przeciwbólowych, ale bierze je od dłuższego czasu, a dopiero teraz taki dają efekt. Ale najgorsze, że odmawia jedzenia :( nie chce jeść i denerwuje się kiedy go namawiamy. Jest bardzo wychudzony :( Bardzo się boję, że to początek końca. Co jeszcze możemy zrobić?

Witam,
mój ojciec 3 tygodnie temu powinien otrzymać dolewkę II serii chemioterapii, niestety ze względu na złe wyniki badań krwi i infekcji do tej pory jej nie otrzymał i w najbliższych dniach nie otrzyma. Czy takie opóźnienie niesie ze sobą poważne skutki? Czy może znacznie pogorszyć efekt działania chemii?
I czy to normalne przy chemioterapii, że ojciec jest bardzo osłabiony? W zasadzie większość czasu leży, nie umie przejść kilkudziesięciu metrów.

[ Dodano: 2012-10-25, 22:27 ]
Dodam, że u ojca stwierdzono raka płaskonabłonkowego płuca prawego i jest leczony chemią wg schematu PN.

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2012-10-25, 22:35 ]
Masz już swój wątek na Forum - w nim umieszczaj wszystkie informacje i pytania dot. choroby, leczenia taty.
Wątki scalone.