Znaleziono 1 wynik

Witaj,
Czytając o chorobie Twojego Taty czułam, jakbym czytała o swoim Tacie.

Jedyna wyraźna różnica, to silne bóle u mojego Taty (przerzuty do kości), ale czas walki, diagnoza, okoliczności śmierci - bardzo podobne... ja chodzę dość często na cmentarz (Tata zmarł półtora roku temu), ale też w to nie mogę uwierzyć.

Nie mogę powiedzieć, że to przestaje boleć. Raczej trzeba z tym żyć. Tacie już życia nie wrócisz, dbaj o swoją dobrą pamięć o nim. Wspieraj bliskich i dbaj o siebie. Tata byłby zadowolony, że dajesz sobie radę.

W końcu każdy musi zmierzyć się ze śmiercią bliskich i ...własną. Bądź silna i kochaj życie.. mimo tej wielkiej straty. Trzymaj Tatę żywego i szczęśliwego we własnym sercu.
Pozdrawiam!