Znaleziono 1 wynik

Majka wpółczuję Ci z powodu choroby Mamy... Wiem jaki ból czujesz... :-(

My wszyscy tu na forum przeżywamy bardzo chorobę naszych Bliskich... walczymy... i nie możemy się poddawać...

Ja również jestem bezsilna w obliczu choroby mojej Mamci... Jest źle... ale trwam...

Przeraża mnie ten kompletny brak empatii u lekarzy... chodząc z Mamusią na chemię widzę jak traktowani sa pacjenci, w tym moja Mama również... godzinami trzeba czekać - swoją drogą, jak można trzymać parę godzin na poczekalni człowieka tak bardzo chorego?? - na wejście do onkologa na dosłownie 10 minut (jak to ktoś kiedyś napisał na forum: sześć tragedii na godzinę...) - da chemię?? czy nie da?? - wizyta ogranicza się do osłuchania i do pytania: jak sie Pani czuje?? Zero ciepłego słowa, pocieszenia czy jakiegoś wspólczucia... Ale o czym my mówimy?... Przeciez oni (lekarze-onkolodzy) juz dawno uodpornili się na ludzi śmiertelnie chorych.... Gorzej jeśli dzieje się tak z najbliższą rodziną... Ja właśnie tego doświadczam! Serce boli, że ich to wcale nie porusza, nie interesuje - nie pomagają, nie rozumieją... Tak zwyczjnie i po ludzku chce mi się wyć...

[ Dodano: 2011-01-05, 00:16 ]
Dasz radę Majka, dużo siły i wytwałości życzę...