Znalezionych wyników: 3

26 maja w Dzień Matki zmarł mój wspaniały, kochany brat. Starał się nikomu nie sprawiać kłopotu, nawet w ostatnim tygodniu nie jęczał, chociaż go bolało, twarzą tylko wyrażał swój ból i tego nie zapomnę do końca swego życia. Zmarł miesiąc po skończeniu 41 lat. Na razie czuję ulgę, że nie cierpi i jeszcze do mnie nie dotarło, że cudowny, przystojny Wojtuś nie żyje, nie przyjedzie do mnie już nigdy. Kiedyś to dotrze, więc staram się znaleźć sobie zajęcie żeby żyć. Zapisałam się na prawo jazdy, choć jestem 9 lat starsza od niego, więc to trochę późno. Czytam książkę de Mello "Wezwanie do miłości", "Myśli Jana Twardowskiego na każdy dzień", "Anielskie opowieści dla duszy". Moich dwóch wspaniałych braci, najdroższych mi ludzi na świecie jest po tamtej stronie życia. Tęsknię za nimi bardzo. Wierzę, że są ze mną w jakiś nieokreślony sposób. Wiem to, bo tuż przed pochowaniem Wojtka dostaliśmy anonim, kto zabił naszego brata 5 lat temu. To Wojtek nam "go przysłał", bo obiecał mi to. Teraz tam czekają na mnie moi kochani chłopcy - jak kiedyś tam pójdę nie będę sama.
Przepraszam, jeśli komuś mój tekst wydaje się dziwny, ale każdy rozpacza inaczej. Po każdej śmierci najbliższej osoby musimy jakby od nowa zaczynać życie, ja to robię już drugi raz w ciągu pięciu lat.

Oprócz wcześniej wymienionych leków mój brat używa plastry przeciwbólowe natrifen 25,na wymioty - metoclopramidum,na bóle kręgosłupa - profenid. Drapie ciągle genitalia i odbyt. Ma z tym udać się do urologa, ale jest tak zmęczony tymi kolejkami do lekarzy,że dotąd nie pojechał. Bardzo cierpi, najgorsze, że a ja starsza siostra nic nie mogę na to poradzić. W październiku 2007roku usunięto mu nerkę z ogromnym guzem, nikt go nie skierował pod opiekę onkologa. Potem zrobiono mu ekg no i lekarze twierdzili, że jest super. Dopiero w wakacje po wizycie u pani profesor (urolog)zrobiono mu tomografię, ale już przerzuty były na nadnerczach i na węzłach chłonnych. Wtedy koleżanka ze Stanów alarmowała, że tylko sutent mu może pomóc, ale żaden lekarz nie chciał mu wypisać, nie wiedzieliśmy jak zdobyć ten lek. W sierpniu zakwalifikował się do programu testującego nowy lek, ale tylko 2,5 miesiąca był w tym programie. Lek przestał działać. Wtedy właśnie od 29.12.08r przyjmuje interferon i avastin. Jest w strasznym stanie, ostatnio sam powiedział, że wygląda jak zombi. Mój brat zawsze był dowcipny.

Mój brat ma nowotwora nerki z przerzutami na węzły chłonne i nadnercza (nerkę z guzem usunięto ponad rok temu). Jest leczony avastinem i interferonem, no i skutki uboczne są straszne, szczególnie brak śliny. Budzi się w nocy co chwilę z powodu suchości w ustach, pęka mu język, odczuwa pieczenie i słoność w ustach, w gardle ... Nie można patrzeć jak się męczy, a jest to tylko jeden aspekt jego cierpień. Używał już "sztucznej śliny", różnych tabletek do ssania, glasolu. Lekarz prowadzący nic już nie doradza na pytanie o lek na suchość w ustach. Strasznie cierpi mój braciszek, a ma dopiero 39lat.
Bardzo proszę o radę, może ktoś zna sposób na te skutki uboczne prowadzonej kuracji?