Znalezionych wyników: 40

Dziękuję raz jeszcze za wyrazy współczucia...

To się potoczyło tak szybko - nikt się nie spodziewał, że aż tak szybko...
Rak to podstępny drań - a mama nazywała go "kolegą"...

Nie dociera do mnie to, że mamy nie ma...

...dziękuję...

Z przykrością informuję, iż nasza mama zmarła w dniu 18.8 br.

Sytuacja się pogorszyła w zeszły czwartek - mama dostała udaru, lewa połowa ciała sparaliżowana, ale umysłowo sprawna i świadoma.

Jej walka trwała od momentu diagnozy do odejścia 3 miesiące i 11 dni...

Dziękuję za Wasze wsparcie...

Witam,

Nie wiem czy moge tutaj zapytac - hmmm najwyzej zbiore ochrzan od moderatorow;-)
Mam pytanie czy ktos nie ma koncentratora tlenu do kupienia?
Mama juz sie bardzo dusi i chcemy Jej pomoc...

Dziekuje i przepraszam...

Jakaś cisza...
Jak na razie wieści z frontu- chemia stop, być może naświetlania. Na razie mamy czekać na wynik TK klatki piersiowej, ale po 2 chemiach - co on pokaże???
Walczymy z codziennością, brakiem apetytu i różnymi bólami np. dzisiaj doszło gardło...
Hmmm jakoś to będzie??

Oj Romek - pisać łatwo gorzej z czynami. Teraz mnie los tak doświadczył - miał być plan minimum - będziemy sobie razem kulać z mamą po trzeciej chemii, dobrze, że akurat mam urlop więc wszystko się miało ułożyć a tu bum. Nic się nie ułożyło - mama cały czas w szpitalu więc czasu nie mamy dla siebie, bo co tam w szpitalu to nawet pogadać nie ma jak. Cierpliwości mi brak oj brak - za nerwowa jestem chyba pójdę po pomoc farmakologiczną...
Powiedz mi Romek jak mam z mamą o tym wszystkim porozmawiać jak Ona zrobiła sobie mur wokół tego tematu? Ciężko mi z tym, bo nie wiem jak to ugryźć...
Romek a jak Wy sobie radzicie z tym wszystkim??

pozdrawiam i trzymam kciuki

Witam,
Mam jakieś częściowo nowe wieści - chcą mamie dać trzecią chemię i prawdopodobnie zakwalifikowała się do naświetlań. Nie wiem jaka dawka, wiem tylko, że trwać mają 6 tygodni i będą codziennie. Jutro tomografia a po niej dopiero konkretne akcje - czy będą to już nie zależy od nas... Oby były - mam taką nadzieję - proszę trzymajcie za nas.

Absenteeism - nie podają mamie nic, żeby złagodzić kaszel. W sumie to najbardziej ją właśnie w momencie kaszlania boli. Dostaje zastrzyki przeciwbólowe - jakie nie wiem - ale w kaszlu one nie pomagają.

Bardzo bym chciała, żeby nasza służba zdrowia była lepsza. Żeby człowiek czuł się człowiekiem. Dzisiaj sama byłam na ostrym dyżurze, gdyż o 3 w nocy obudził mnie dziwny ból z lewej strony brzucha. I jakoś tak się czułam, że miałam zaraz zjechać. Nie wiem co to jest, ale pierwszy raz takie coś miałam. Wracając do sedna - przeżyłam szok - obsługa hmmm jak to łagodnie ująć - katastrofalna. Kobieta czekała na wyniki morfologii od 12 do 18. W Holandii trwa to 20 minut. Nie ma co porównywać. Ważne, że mnie zbadali a czekałam tylko 2,5 h.

Tak chciałabym pobyć z mamą - może chociaż na weekend Ją puszczą;-) chociaż na ten poprzedni absolutnie się nie zgodzili - ja rozumiem musi być pod dobrą opieką.

Chyba wszystko wyrzuciłam... Boję się nocy i boję się jutra. Jak Wy to wszystko robicie. Ja chyba potrzebuję wsparcia farmakologicznego... Nie dam rady i ponosi mnie nerwowo...

Pozdrawiam

Nie, w sumie nic nie wiemy, bo wszystkie wyniki są w szpitalu. Jakie badania były robione tego też nie wiemy dokładnie - dzisiaj było tk, ale co wyszło też nie wiadomo. Jutro ma się dowiedzieć na wizycie co dalej i czy zostanie zakwalifikowana na naświetlania.
Ale się porobiło;-(
Czyli jak chemioterapia odpada i jeżeli naświetlania też nie będą możliwe to co pozostaje??Tylko leczenie objawowe bólu?
Najbardziej Ją boli przy kaszlu a tego chyba niczym nie można złagodzić...
I co dalej? Czy ktoś z bywalców tego forum miał podobnie?? Proszę o rady...

Witam po dłuższej przerwie...
Jestem w Polsce na urlopie. Niestety nie mogę cieszyć się z tego faktu gdyż mama jest w szpitalu. Planowany 3 cykl chemioterapii nie doszedł do skutku - przyczyna problemy z sercem. Ból w okolicy serca wzmaga się przy kaszlu. Po EKG stwierdzono migotanie przedsionka - ale to tylko to co mama usłyszała. Zmieniono Jej tabletki i tyle - czekamy na jutrzejszy dzień - co nam przyniesie. Ma mieć jeszcze holter . Jesteśmy przerażeni tak jak i Ona sama - co dalej?? Planują naświetlania, ale czy przy bólu w klatce nie ma przeciwwskazań?
Ciężko.. oj ciężko;-(

Romek - wrrrr jakie foto;-) fajnie Cię "widzieć"!

Co Ci mogę napisać na te Twoje "obrazeczki" ...hmmm chyba tylko tyle, że to proste tak sobie tutaj pisać, gorzej wygląda konfrontacja z życiem i prawdą o sobie samym. Nie zawsze jest to to co chcemy usłyszeć. Ostatnio znajomy napisał mi, że mam się skupić na tym, że mama żyje... I trzeba żyć tym dniem, który jest dzisiaj a nie wybiegać w przyszłość, bo to dla każdego z nas wielka niewiadoma. Przyznaję Mu rację. To bardzo trudne, ale musimy się tego nauczyć. Tobie Romku życzę, byś szedł do przodu, byś przebił ten mur... ja trzymam za Ciebie!!!! I wielu innych "domowników" tego forum zapewne też....

Romanie,

Trzymam za Ciebie z całego serca - jesteś nam tutaj potrzebny!!! Będę Ci kibicować i stawiać za wzór. Dzięki Tobie i my mamy siłę do działania, dzięki Twojemu humorowi potrafimy spojrzeć na sprawy zupełnie innym okiem, dzięki Twoim słowom niekiedy przynoszącym łzy mamy świadomość tego, że do końca się nie poddamy. Romku będziemy walczyć, co nie? To nie jest proste, ale musimy zająć się życiem tu i teraz, bo ten czas nam ucieka a nie myśleć o przyszłości w końcu ona jest niepewna dla każdego z nas.
Trzymaj się Romku i działaj!!!

Romanie tak szczerze to zabiłeś mnie tymi słowami... tak choćbym nas teraz widziała - całą naszą rodzinkę z trudem sobie radzącą, każdy na swój sposób, by przetrwać i jakoś sobie z tym poradzić. Jesteśmy bardzo "mięciutcy" - płaczemy, nie dajemy rady. W trudnych momentach nikt z nas nie umie z tego wybrnąć. Mama nie chce o tym rozmawiać, ja próbuję, ale nic na siłę...Pięknie napisałeś o tych słabeuszach...my jesteśmy na etapie, że każdy próbuje być bohaterem to nawet wychodzi, ale tylko do momentu kiedy widzę moją mamę, samą, przerażoną i bezsilną...potem z bohatera zostają gruzy a ilość łez przekracza pojemność fosy dookoła tej twierdzy...
Uffffffffffffff musimy się nauczyć pokory - jesteśmy na początku a już wysiadamy??
Podziwiam Cię...

Dziękuję... teraz rozumiem - czasem wolę się dopytać niż nie do końca zrozumieć.

Odbyłam dzisiaj krótką rozmowę z ordynatorem - wnioski na razie żadnych badań - czekamy po 3 chemii będą sprawdzać. I tyle - krótko i na temat aha i modlić się, by nic innego się nie działo...
To co mam sama prywatnie zrobić to usg brzucha???

Dziękuję za tak szybką reakcję.
Nie, nie zrobiono dotychczas usg brzucha. I to mnie martwi;-( Boli Ją to żołądek, to wątroba - tak sama lokalizuje ból.
Oprócz tego w okolicach łopatki po stronie chorego płuca też odczuwa ból.
Ból nogi - zlokalizowany w różnych miejscach też nie przechodzi.
Doszedł ból gardła i takie dziwne terkotanie podczas oddychania.
Czy te wszystkie dolegliwości to efekt pierwszej chemii??

Trochę tego się nazbierało - dlatego szukam odpowiedzi.

Nie rozumiem tylko odpowiedzi na poniższe pytanie:
Cytat: "Jaką mam pewność, że to co znaleźli w płucach to guz pierwotny i czy to już na pewno wszystko?"
absenteeism:
Taką, że w histopatologii zdiagnozowano raka płaskonabłonkowego płuca.

Czy możesz mi to doobjaśnić...może tego nie wiem jaka istnieje między tym zależność?

Z góry dziękuję

Oj Romek...
Tak zrobiłam jak mi radziłeś. Jestem w Polsce i to trzeba sobie z całą mocą uświadomić.
Masakra, na wszystko trzeba czekać i nie wygląda to kolorowo... Polowałam na pana doktora, ale nie było możliwe go "upolować" - jutro zaczynam od nowa. Nie wiem, czy da mi szansę, bym mogła się podzielić swoimi wątpliwościami, ale będę próbowała.
Na wątku merytorycznym wkleiłam zdjęcia - zobaczę co mi doradzą tutaj.

A Ty Romanie - jak się czujesz?? Skrobnij cosik o sobie...a Ty tylko innych wspierasz...

Pozdrowionka