Znalezionych wyników: 24

Ania, dzięki za info. I trzymamy kciuki za dobre wyniki.
Ślę serdeczne pozdrowienia

Dodano: 2013-04-02, 20:01

Vanceon, czy możesz napisać jak u Twojego Taty przebiegało pobieranie komórek krwiotwórczych do autoprzeszczepu? Czy podobnie jak u Rodzynki, czy podobnie jak ja opisywałam?
Bardzo proszę i myślę, że warto również abyś (chociaż pokrótce) opisał.

Vanceon, już chyba o tym pisałam.
Pobranie komórek do autoprzeszczepu - cała procedura trwa ok. 4 tygodni (tak mniej więcej) i wtedy pacjent przebywa w szpitalu. Jeśli Tacie podadzą chemię (tę przed pobraniem komórek macierzystych) to nie wypuszczą ze szpitala (tzn. przypuszczam z dużym prawdopodobieństwem, że po chemii lekarze Taty nie wypuszczą do domu). Tata będzie mieć obniżoną odporność, natomiast może mu spaść do zera, ale nie musi.
Czy Wy wtedy będziecie mogli odwiedzać Tatę - zależy od organizacji szpitala.
A Wy w tym czasie jeśli chcecie mieć kontakt z Tatą musicie być zdrowi.

Pewnie będę się powtarzała

Co do danych statystycznych dotyczących przeszczepów szpiku kostnego (czy to allo-, czy auto-) nie ma. Jakieś krążące obiegowo to: powodzenie autoprzeszczepów od 40% do 70% w zależności od choroby.
Jeszcze raz wyjaśnię co to oznacza, to nie oznacza, że ok. 40-70% umiera w tych 2-4 tygodniach (czy wtedy, gdy jest w trakcie procedury przeszczepiania), ale to jest procent niepowodzeń (nawroty, zgony) w ciągu 5 lat od przeszczepiania.
W większości przypadków przeszczepy się 'przyjmują' (mam tu na myśli, moment wszczepienia komórek macierzystych i 'zadomowienie') (na marginesie najwięcej niepowodzeń w tym momencie jest, gdy przeszczep jest z powodu aplazji szpiku).
Przeszczepienie autologiczne – polega na podaniu własnych komórek macierzystych z krwi obwodowej lub szpiku, pobranych od pacjenta przed zastosowaniem leczenia które ma działanie mieloablacyjne ('wyczyszczenie starego szpiku'). Tego typu przeszczepy są generalnie bezpieczniejsze (nie ma choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi” (gvhd)). Ze względu na ryzyko zanieczyszczenia przeszczepianego szpiku komórkami nowotworowymi, oraz brak korzystnej reakcji „przeszczep przeciwko białaczce” (GvL - Graft versus Leukemia, gdy jest gvhd można domniemywać, że jest gvl)), wyniki leczenia tą metodą nowotworów hematologicznych są nieco gorsze, niż w przypadku przeszczepów allogenicznych (czyli większe ryzyko wznowy).
Z autoprzeszczepem wiąże się niski odsetek powikłań śmiertelnych (tym bardziej w momencie wszczepiania komórek krwiotwórczych i 'zadomowiania się'), natomiast istnieje (jak już wspominałam) wysokie ryzyko wznowy (i ryzyko wznowy to główny odsetek niepowodzeń w autoprzeszczepie szpiku).
Główne zagrożenie w trakcie procedury przeszczepiania to (oczywiście) zerowa odporność (teraz to się bardzo poprawiło, bardzo się dba o to, sterylność, izolacja itd., mówi się <5% zgonów).
Po wyjściu ze szpitala, odporność jest obniżona (co prawda taka, że można już wyjść ze szpitala), ale nadal niepełna (dlatego też już poza szpitalem należy być ostrożnym, przede wszystkim uważać w kontaktach z ludźmi (aby nie byli zainfekowani, zresztą przy wyjściu ze szpitala dostanie wytyczne jak dbać o siebie po przeszczepie).

Wszczepia się komórki krwiotwórcze i czeka się na ich 'zadomowienie' (ok. 2 tygodni, choć oczywiście to zależy od organizmu) (tzn. gdy pojawią się pierwsze białe krwi można uznać, że szpik się zadomowił).
Gdyby jednak dość długo nie pojawiały się białe krwinki (czyli szpik by się nie zadomawiał), to pewnie by zaczęto podawać czynniki wzrostu, aby odbudować szpik (nie potrafię powiedzieć jak się sprawdza w przypadku autoprzeszczepów czy nowy szpik to 'nowy' szpik czy 'stary';
Oczywiście podaje się chemię, aby wyczyścić 'stary' szpik, natomiast to nie jest tak, że wyczyszcza się co do ostatniej komóreczki.
W 30. dobie po przeszczepie szpiku (dla przypomnienia, miałam alloprzeszczep) mój chimeryzm nie wynosił 100% (nie pamiętam dokładnie ile, ale było to dziewięćdziesiąt parę procent, czyli dziewięćdziesiąt parę % to był szpik nowy (szpik od dawcy), natomiast pozostałe procent mój 'stary').

Nie wiem co Ci jeszcze napisać.

Skoro lekarze decydują się u Twojego Taty na autoprzeszczep szpiku to i tak daje on większe szanse na całkowite wyleczenie niż gdyby tego autoprzeszczepu nie przeprowadzono.

[ Dodano: 2013-02-10, 21:14 ]
I nie zakładaj od razu najgorszych scenariuszy

Vanceon, postaram się jeszcze raz Ci to wyjaśnić. Te kwestie przyjmowania i odrzucania przeszczepu szpiku. I jeszcze raz napisać o zagrożeniach. Ale być może w niedzielę lub w poniedziałek (teraz nie mam czasu).
Co do statystyk dotyczących przeszczepów (auto- i allo-), nie ma takowych dobrych. Bardzo trudno je wydobyć od środków transplantacyjnych.
statystycznie: % zgonów czy nie powodzeń przeszczepu szpiku - to nie tylko % zgonów w szpitalu (w trakcie procedury przeszczepu szpiku), ale także ilość zgonów po wyjściu ze szpitala w wyniku powikłań. Jeśli są jakoweś statystyki to obejmują całokształt niepowodzeń (i zgony i nawroty w ciągu 5 lat od przeszczepu).

Pozdrawiam

Do lekarza.

Vanceon, nie potrafię konkretnie odpowiedzieć na te Twoje pytania.
Jeszcze muszę dodać jedną uwagę do poprzedniego postu, nie zawsze udaje się zebrać odpowiednią ilość komórek macierzystych. Jeśli nie uda się za pierwszym razem, powtarza się 'procedurę zbiórki'.

Być może właśnie autoprzeszczep szpiku daje szanse na wyleczenie całkowite chłoniaka grudkowego? Albo może zwiększa czas remisji całkowitej?

Vanceon, nie wiem co chcesz dokładnie wiedzieć.
Napiszę Ci ogólnie co wiem, nie wiem czy Ci rozjaśnię w głowie. Najwyżej będziesz miał dodatkowe pytania.

Autoprzeszczep szpiku (a dokładnie komórek macierzystych, czy inaczej krwiotwórczych) - dawca i biorca to ta sama.
Wpierw od pacjenta pobiera się komórki macierzyste. Przed pobranie komórek macierzystych pacjentowi podaje się chemię. Pacjent ma 'spadek' (czyli obniżenie parametrów krwi, niekiedy do tzw. 'zera', głównie dotyczy krwinek białych), gdy zaczyna się wzrost, zbiera się od pacjenta jego komórki macierzyste. Te komórki macierzyste się zamraża.
To jest pierwszy krok do autoprzeszczepu.
Następnie po tym gdy pacjent się zregeneruje przystępuje się (procedury) autoprzeszczepu.
I teraz już (procedura) autoprzeszczep. W czasie (procedury) autoprzeszczepu szpiku tak samo jak i w czasie przeszczepu szpiku pacjent jest izolowany.
W dniu 'zero' zazwyczaj są jeszcze badania.
W dniu pierwszy pacjent otrzymuje chemię (zazwyczaj kilkudniowa) i jest to megachemia. Ma ona za zadanie 'wyczyszczenie' wyczyszczenie szpiku 'dawca', aby było miejsce na 'nowy' szpik.
W 10. dobie od rozpoczęcia chemii podaje się 'nowe' komórki krwiotwórcze.
I od teraz zaczyna się czekanie na 'nowe' komórki krwi. Średni czas oczekiwania na 'nowe' komórki krwi to ok. 2-4 tygodni.
I teraz zagrożenia. Po tej megachemii parametry krwi spadają do zera. Główne zagrożenie, to obniżenie prawie, że do zera odporności (dlatego też pacjent jest izolowany).
Oprócz tego spadają płytki krwi (spadek krzepliwości) oraz hemoglobina (anemia). Pacjentowi są toczone płytki krwi oraz koncentrat czerwonych krwinek.
Czy pacjent w czasie autoprzeszczepu może umrzeć? TAK, jest to możliwe. Zagrożenia są takie jak przy innych chemioterapiach, niewydolność któregoś z organów, zakażenia bakteryjne, wirusowe itp (czyli to wspominałam brak odporności).
Ale ... pacjent przed autoprzeszczepem (jak i przeszczepem) szpiku jest dokładnie przebadany, tzn. ma być dobrej kondycji, sprawdzane jest serce, płuca, nerki, organy w brzusiu, aby jednak zminimalizować skutki 'tragiczne'.
Ze względu na separację, i bardzo dba się o warunki sanitarne, to też powoduje, że zmniejsza się zagrożenie 'tragiczne'. Również w tym czasie pacjent ma dbać o higienę.
Autoprzeszczep (tak jak i przeszczep) szpiku to przede wszystkim zwiększenie szans na całkowite wyleczenie. Podkreślam zwiększenie szans na całkowite wyleczenie, ponieważ przeszczep szpiku (autoprzeszczep też) nie daje 100% pewności na całkowite wyleczenie.

Schemat chemioterapii dopiera się optymalnie do choroby (tu chłoniaka) i pacjenta. Widocznie taki jest właściwy dla chłoniaka, na który Twój Tata choruje.