Znalezionych wyników: 90

Bardzo Wam dziękuję za pamięć.

Iwonka, Lidko, dziękuję.

Droga była krótka i w ogóle niewyboista. Bez bólu, w ciszy i w wielkim spokoju. Tak jak chciała.

Ciocia już śpi. Mam nadzieję, że spotkało ją tam to, w co wierzyła. A wierzyła w spokój i ciszę.

Dziękuję Wam za to wsparcie, emocjonalne, a także merytoryczne, za profesjonalną pomoc, kiedy jeszcze był czas na walkę.

Kocham Cię ciociu.

Kochani,

Nie wiem ile, ale myślę, czuję, że to się zaczęło.

Trzymajcie za nas kciuki, aby droga do wielkiego spokoju była prosta i niewyboista.

Dziękuję za rady dziewczyny. Też myślę, że warto jak najdłużej wspomagać wątrobę.

Lubię takie dni jak ten. Kiedy cioci zeszła opuchlizna z nóg na kilka godzin, kiedy nic nie boli, kiedy mówi dużo i chętnie, a głos jej się nie łamie. Lubię takie dni, nawet jeśli to jeden dzień, to chłonę go, wdycham, zanurzam się w takim dniu.

Dziękuję ewa.

Cześć Asiu,

Ciocia słaba, jeszcze trochę chodzi, ale głównie siedzi lub leży z uniesionymi nogami. Nogi opuchnięte mocno, wodobrzusze. Pielęgnujemy skórę nóg by nie popękała, brzuch mierzymy co 2-3 dni, było 103 cm, dziś 98, także bywa, że jest lepiej. Z kolei nogi wczoraj były "ładniejsze", dziś znów mocno opuchnięte, skóra naciągnięta.

Jesteśmy pod opieką hospicjum, co 3-4 dni przychodzi pielęgniarka, raz w tygodniu lekarz, dziś psycholog.

Ciocia jeszcze zmusiła się by zrobić TK. Na szczęście udało mi się ja namówić by nie jechała do lekarza z wynikiem. Rak jest wszędzie. To znaczy wszędzie w jamie brzusznej, wątroba upstrzona, sam guz powiększył się znacznie do 7,6 cm, wreszcie otrzewna- duży guz. Nacieka też dokręgosłupowo i wywołuje coraz silniejsze bóle w plecach. Do tej pory ciocie nic nie bolało, nie chciała leków, dziś uznała, że pora ustawić się przeciwbólowo.

Do tego brak apetytu, ciocia bierze encorton, bo nie może magalii, ale póki co bez efektów.

Jest chudziutka.

Rozmawiałyśmy dziś o śmierci. Spytałam ją czy sądzi, że coś po niej jest.

Odpowiedziała, że ma nadzieję, że Wielki Spokój.

Dziękuję Karolina.

Jesteś nieoceniona.

Już wiem co mam robić.

Objechałam dziś ze skierowaniem 3 oddziały wewnętrzne w moim mieście i jeden ratunkowy, nigdzie nie chcą cioci przyjąć na zabieg.
Nie zajmują się, nie mają w standardzie przyjmować pacjentów terminalnych.
Zalecili wezwanie pogotowia gdyby ciocia nie mogła wytrzymać.
Także trzeba poczekać aż będzie dramatycznie.

Bardzo dziękuję za rozwinięcie tematu.

Nie uznałam słów lekarza za nieuzasadnione, mam do niego akurat zaufanie.

Ale powyższy wpis rozjaśnia kwestię postepowania w przypadku wodobrzusza.

Ciocia nie ma bóli, a oddychanie nie jest utrudnione-to subiektywnie. Obiektywnie-brzuch nie jest mały i zastanawiam się kiedy może zagrażać bezpośrednio życiu.

[ Dodano: 2014-02-20, 19:59 ]
Jeszcze zapomniałam o jednym objawie-ciocia ma szybkie tętno. Pojawiło się razem z wodobrzuszem.

Dziękuję Karolina _itsme_

No właśnie wiem, że płyn szybko powraca.. Brzuch jest taki piłkowaty, niestety. Chociaż nie jest raczej twardy. Gdyby lekarz wyraził się, że ma być punkcja zdecydowanie, nie byłoby wątpliwości. Ale to było na zasadzie-jeśli czuje pani, że już jest taka potrzeba.

W przyszłym tygodniu tomografia i wizyta u lekarza. Ale co przyniesie przyszły tydzień, tego nie wiem...

Witajcie,

oj, jak szybko to poleciało...:/

Stan cioci pogorszył się w ciągu 5 dni dosłownie. Z osoby w pełni funkcjonującej staje się bezbronna i bardzo, bardzo chora.

Opuchlizna nóg przeszła wczoraj w wodobrzusze.

Byłyśmy teraz w Poradni Paliatywnej. Obejrzał ciocię onkolog, którego zresztą znamy z Gliwic. Przepisał Toramide i Spironol. I wydał skierowanie na oddział wewnętrzny na ewentualną punkcję i odbarczenie brzucha. Ewentualną, bo na obecną chwilę nie przeszkadza to jeszcze cioci w oddychaniu. Dlatego nie bardzo wiemy czy już się decydować na ten zabieg?

Co sądzicie? Może ktoś coś podpowie, ktoś kto miał doświadczenie z wodobrzuszem nowotworowym?

Wiem, że płyn będzie wracał.

:-[

[ Dodano: 2014-02-20, 17:24 ]
Jednocześnie bardzo proszę-gdyby ktoś mógł i miał taką wiedzę na który oddział wewnętrzny warto się udać-Sosnowiec i okolice.

O, dziękuję Karolina,

Zawsze to jakiś trop.

Z nerkami chyba jest póki co ok. Robiłyśmy kilka dni temu badania, mocz, kreatynina, morfologia, próby wątrobowe, bilirubina, wszystko w normie.

:roll:

Witajcie,

Ciocia ma zaplanowaną TK na 26 lutego, a 3 marca wizyta u lekarza.

Martwię się jednak, bo samopoczucie cioci się pogarsza.

Bardzo jest zmęczona i tylko nie wiem czy to uogólniony postęp choroby czy może skutek uboczny po radioterapii.

Nowy problem to puchnięcie obu nóg. Z czego może wynikać? Bo ja mam wrażenie, że to objaw późny zaawansowanej choroby nowotworowej, jakaś taka ogólna niewydolność organizmu, zaburzenia w przepływie limfy?

W czwartek umówiłam ją do lekarza w Poradni Paliatywnej, chciałabym ją także zapisać do hospicjum, tylko jeszcze muszę wymyślić jak jej to przekazać.

Boję się.

Dziękuję Aga, dziękuję alice.

Tak, Protifar ciocia pije od początku choroby, od lipca, piła w koktajlach z mlekiem kokosowym (bomba kaloryczna), dodaję to białko także do ziemniaków, ciocia nawet nie wie o tym, bo gdyby wszystko wiedziała to by marudziła

Czy odżywki białkowe dla sportowców różnią się czymś od Protifaru?

I udawało się utrzymać stabilną wagę na poziomie 55 kg, ale potem ciocia doznała jedzeniowego rozprężenia, uznała, że to wszystko nic nie daje i teraz waży 50 kg. Nie chciałabym, żeby zeszła poniżej.

Są też takie odżywki Nestle Resource, mają jeszcze więcej kcal niż Nutridrinki, 400 kcl/200 ml, ale na razie w tej sprawie prowadzę z ciocią rozmowy. Nie jest łatwo.

Cześć Aga

No właśnie staram się żeby ciocia jadła więcej mącznych potraw, je mało, a często. Ogólnie jednak widzę, że człowiek chory nie potrafi zjeść po prostu dużo i słusznie. Ratunkiem są odżywki, ale skarży się, że są za słodkie. Rzeczywiście słodzą mocno te preparaty, chyba po to żeby pacjent chętniej pił.
Jeśli chodzi o mięso to lekarz ostatecznie zalecił tylko drób, a czerwonego mięsa na razie nie.
Ciocia jednak, mimo swojego i naszego wysiłku nie może przytyć.
Liczę, że może radioterapia uciszy trochę tego guza, a tym samym zmniejszy niekorzystny wpływ na metabolizm, jak wzmożony katabolizm itd. Wszystko to co powoduje między innymi rak trzustki.