Znalezionych wyników: 1723

Alpedron,
Rozumiem, że dla Ciebie jest to wyjątkowo trudna sytuacja. Jednak faktycznie - podawanie nawodnienia przedłuża agonię. Czasem łamiemy się i pod presją rodziny podłączamy kroplówki. Wierz mi, wtedy agonia może trwać i kilkanaście dni. Dodatkowe obciążenie w postaci obrzęków kończyn lub - nierzadko - obrzęku płuc też nie ułatwia umierania.

Mama na pewno nie umrze z głodu, nie martw się. Na tym etapie odchodzenia i tak układ pokarmowy już nie działa, więc nawet gdyby podano cokolwiek - byłoby to obciążenie dla organizmu. Te 7 dni bez żywienia również nie jest prawdą. Czasem odchodzenie po prostu trwa dłużej.

Często agonia przedłuża się u chorych, którzy mają nie załatwione różne sprawy. Może nie spotkała się z kimś bliskim, a chciałaby? Może gdzieś tkwi jakieś przebaczenie, którego nie udzieliła lub nie uzyskała? Często też jest to potrzeba pojednania się z Absolutem, niezależnie od tego, czy ktoś jest wierzący, czy nie. W ostatnich chwilach optyka w tej sprawie może się zmienić...

Myślę ciepło :flower:

szczecha,
Ja myślę, że jelitka masz jednakowoż zjechane nieco

to i biegunki mogą się pojawić.
Globusa w przełyku przypisałabym napięciu nerwowemu - jeśli nie pojawia się zawsze, przy każdym kęsie, to prawdopodobnie fizycznej przeszkody tam nie ma.
Żyjemy

odzywaj się

szczecha,
Ja bym wytrzymała te 3 dni. Jeśli masz w domu lek Furosemid (często stosowany w nadciśnieniu) to weź tabletkę - nie zapomnij o suplementacji potasu.
Natomiast koniecznie powiedz o tym onkologowi - że zmniejszenie Encortonu powoduje dyskomfort i ucisk w głowie. Strzeżonego podobno sam Szef strzeże

- może warto zrobić CT.

Nogę to diagnozuj w MR, nie w TK.

Nauczą też odsysać wydzielinę z rurki.
Jeśli ma dojść do naświetlań to raczej pod opieką hospicjum niż bez niej. Bez opieki hospicjum, stan Taty nie poprawi się tak, żeby można było zrobić naświetlania.

To można ten D-dimer traktować jako normę.

szczecha,
Pamiętaj o suplementacji vit. D3 i wapnia podczas sterydoterapii, oraz o diecie bogatej w białko.
Poza tym uzupełniaj selen i cynk - to powinno przyspieszyć gojenie jelit.

Córka mojego pacjenta powiedziała mi kiedyś: Gdybym wiedziała, jak to się skończy (pacjent zmarł), to mniej czasu spędzalibyśmy w Centrum Onkologii, a więcej na spacerach.

Pozostawiam ku rozwadze.

Nie mam czasu się przegryzać przez cały wątek, stąd pytanie: Nie ma Tata przerzutów do mózgu?

Shymko,
Czy Tata został definitywnie zdyskwalifikowany z operacji? Bo węzły się jednak zmniejszyły, mimo, że są w nich nadal przerzuty, guz pierwotny też się zmniejszył... Może można to zoperować?

Musisz jednak wiedzieć dwie rzeczy:
1. Jest to G3 - zatem bardzo wysoki stopień zaawansowania histologicznego, więc spora szansa, że nawet mimo operacji nie uda się wyleczyć.
2. Jakość życia ludzi po usunięciu języka jest znacznie obniżona, ponieważ z trudem się porozumiewają, ich mowa jest bardzo niewyraźna. Niby to niewiele w porównaniu z życiem... ale szybko się zapomina o tym, co się wygrało, a zostaje kiepski kontakt z otoczeniem, wstyd i zdenerwowanie.

Zatem - dość dobra jakość krótszego życia lub zła jakość życia być może niewiele dłuższego, ze względu na to, że G3...
Ale - to co napisałam, to tylko zasady ogólne. Może być tak, że się uda (nadzieja niech umrze ostatnia), a jakość życia Tata zniesie ze śpiewem na ustach.
I tego się na razie trzymaj (nie zapominając o tym, co powyżej)

Myślę ciepło :flower:

emes,
Były prowadzone badania na temat cukru w diecie. Nie ma to wpływu na rozwój guza. Poza tym, jeśli Tata zje np. ciemne pieczywo zamiast sernika, to i tak zostanie ono przerobione na glukozę w organizmie.

"Rak lubi cukier", "Rak nie lubi noża", "Rak musi boleć" - mitologia nie poparta faktami.

karola784,
Może być tak, że Tata trochę "gra" zdrowego, żeby Was uspokoić. To się często zdarza. Myślę, że powinnaś zachowywać się autentycznie - nie przekonywać, że nic się nie dzieje, nie mówić, że "z tego też wyjdziemy". Powiedz Tacie, że też jesteś zmartwiona, że miałaś nadzieję, że leczenie będzie skuteczne na dłużej. Okłamywać nie wolno.

Tata niemal na pewno będzie próbował od razu wyznaczyć sobie i Wam "termin" - tzn. powie np. "Oho, wakacji nie dożyję!". Nie protestuj wtedy - trzeba mu pokazać, że jesteś gotowa na rozmowę. Zapytaj np.: "Dlaczego tak myślisz?" Twój spokój powinien go sprowadzić na ziemię. Wtedy zwerbalizuje swoje obawy a Ty będziesz mogła się do tego odnieść. Jeśli powie np. "Bo nikt z rakiem długo nie żyje" - odpowiedz: "To nieprawda" i przedstaw argumenty (wiele osób żyje nawet kilka lat z zaawansowanym nowotworem). Jeśli powie np. "Bo coraz gorzej się czuję" - odpowiedz: "Ok, postaramy się o opiekę paliatywną domową, trochę Cię podniosą" itd. Musisz sprowadzić rozmowę do argumentów.

Myślę ciepło :flower:

Rysiek 62,
Co Ty tej wątrobie robisz na bieżąco? 8-)

A tak poważnie - prawdopodobnie masz podrażnienie wątroby po jakimś leku.

Gastroskopii nie musisz powtarzać, bo się zabadasz na śmierć - sam widzisz, że jest zapalenie śluzówki żołądka. Weź sobie przez parę tygodni jakiś Helicid (małe opakowanie jest bez recepty, większe na receptę) i objawy się wyciszą.

Nie. Zresztą poziom markerów w innych nowotworach też może nie być spójny z rozwojem choroby. To nie jest badanie diagnostyczne, jedynie można monitorować postęp leczenia.

D_S,
Na razie to wcale nie wygląda

jest sobie mięsak. Nawet nie określili wielkości guza nowotworowego - bo na podstawie opisu wnioskuję, że w mięśniaku wielkości 6 cm był mięsak wielkości N.

Konieczne jest usunięcie macicy, żeby określić, czy jest gdzieś naciekanie. I oczywiście - dalsze badania wymienione przez Ciebie, żeby zobaczyć, czy nie ma przerzutów odległych.
I konieczny jest kwiatek dla ginekologa, który uparł się przy tej operacji - część lekarzy preferuje tylko obserwację mięśniaków.

Oczywiście, że się denerwujesz. Ale pamiętaj, że najprawdopodobniej masz nowotwór "wyłapany" wcześnie, a zatem - najprawdopodobniej - całkowicie wyleczalny.

Zajrzyj sobie tu: http://www.sarcoma.pl/pli...kkichmlodzi.pdf

Myślę ciepło :flower: