Znalezionych wyników: 26

Dziękuję Gosiu, cały czas to do mnie nie dochodzi, wydaje mi się jakby była w szpitalu...może tak sobie to tłumaczyć...zawsze łatwiej.
Dziś byliśmy w Poznaniu, bo ostatnie zakupy na przyjście małego, nawet przejazd koło szpitala sprawia, ze serce mi się ściska.
Dużo zdrówka dla Twojego taty

Wczoraj pożegnaliśmy mamusię. Byłam tylko na cmentarzu, z gorączką 39 stopni, ale nie wybaczyłabym sobie nigdy, gdyby mnie przy niej nie było. Choć patrząc na nią w trumnie, nie mogło do mnie dojść, że to moja mama. Taka inna, taka zimna, bezbronna. Dopiero teraz zaczyna do mnie dochodzić, że jej nie ma, gdy dzwoni telefon,pierwsza myśl, że to ona, przy zwykłych czynnościach,które robiłyśmy razem.
Czytam moje wpisy od momentu, gdy zarejestrowałam się na forum i trudno ki uwierzyć, że tyle się zmieniło, jednak życie toczy się dalej... to bolesna prawda.
Kocham Cię mamo, wiem, że i tak jesteś przy nas, mimo iż nie mogę Cię złapać za rękę, dotknąć, mimo iż nie usłyszę twego głosu, to i tak Cię czuję. Kocham Cię!

Dziękuję Romku, tak też zamierzam zrobić, nie tylko ze względu na chorobę, ale na to, że po śmierci dziadka mojej mamie zmienił się cały świat, do tej pory chodziła do niego 3 razy dziennie, stała na baczność była na każde wezwanie, a teraz....pustka i do tego choroba. pomyślałam o tym żebyśmy razem gdzieś pojechały: góry, jezioro, a może w końcu jej wymarzony Paryż, ale wiem, że na temat podróżowania są różne opinie.
Cieszę się, ze wraca do domu, ale muszę też powiedzieć, że cieszę się, że te 6 tygodni tam spędziła, gdyż odpoczęła psychicznie, fakt - walcząc z chorobą, ale z dala od naszych tutaj problemów, frustracji. Nic się nie dzieje bez powodu, może zabrzmię jak tani filozof, ale uważam, że wszystko mam swój czas i miejsce i swoją przyczynę.
Życzę ci tylko zdrowia, pogody ducha nie muszę, masz jej tyle, że mógłbyś obdarować pół świata.

Czekamy, we wtorek mamusia wychodzi, Pani dr mówi, że jest bardzo zadowolona z przebiegu leczenia, więc cały czas w oczekiwaniu, bo nie bardzo wiem co potem, co po zakończeniu radio?

Gosiu, jeszcze dwa tygodnie! :-D

A jak tam tówj tatuś, jak noga.

[ Dodano: 2012-06-21, 07:41 ]
Romku, dziękuję za odpowiedź. Mama pije siemię lniane, ale ja szukam dodatkowych "źródeł",które mogą przynieść jej ulgę, czasem może zbyt nachalnie - no cóż to przecież normalne, że chcemy pomóc tym, których kochamy. Co do dziadka - miał 89 lat, pożył i każdy ,mógłby mu pozazdrościć świadomości i chęci do życia, prawie do końca posługiwał się telefonem komórkowym ścigając mnie za każdą minutę spóźnienia do domu, ale tak naprawdę, to moja mama zaczyna teraz nowe życie skupione tylko na sobie, przedtem nie miała na to czasu...przed nią, przede mną trochę inne nowe życie.
Pozdrawiam Was

Witaj Romku, z mamą ok, dziś ją zobaczę, gdyż przyjeżdża na pogrzeb, zmarł mój dziadek, którym się opiekowałam, mam tylko nadzieję, że ten stres się źle na niej nie odbije.
Zapytam Ciebie jako znawcy czy na bolący po naświetlaniach przełyk pomoże picie oleju lnianego????

U nas póki co wszystko raczej w porządku, mamę pobolewa przełyk i zaczyna mieć kaszel. Ja mam egzaminy, urwanie głowy, dziadka z zapaleniem płuc w w szpitalu i tak jeżdżę między jednym szpitalem, a drugim, pracą, a szkołą- hmmmmmmm, może powinnam wystąpić z wnioskiem o obniżenie czynszu i tak prawie w domu nie bywam, ale cieszę się, że jest jak jest.
Pozdrawiam

Dziękuję Gosiu za wszelkie cenne informacje. Mama czuje się dobrze patrząc na nią nikt nie pomyślałby, że jest chora, ale boi się tego okresu w Ludwikowie, ja też coraz bardziej się boję.

Jutro ważny dzień dla Ciebie i Twojej córci, mam nadzieję, że będzie szczególny.
Pozdrawiam.

Dziękuję gosiaa za informacje, bardzo ważne dla mnie żeby wiedzieć coś wcześniej i przygotować mamę. Pozdrawiam

No własnie moją mamę też przeraża długość tego pobytu, ale myślę, że się oswoi. Gosiaa jak tylko będziesz coś wiedziała topisz proszę.
Pozdrowienia dla ciebie i tatulka :-D

To się bardzo cieszę i dziękuję, uspokoiłaś mnie nieco. Mam nadzieję, że mama się tam trochę psychicznie zregeneruje, bo oprócz pasażera na gapę zamartwia się innymi problemami. Cieszę się, ze jest tam psycholog i mam nadzieję, że moja mama się do niego uda. Jestem dobrej myśli.

Tak, gosiaa pewnie się spotkają? Jak nastawienie Twojego taty? Moja mama panikuje, że tam pewnie zwariuje, tyle czasu, itp., itd. ...
Tyle się naczytałam o tym Ludwikowie i sama nie wiem dużo jest opinii pozytywnych i negatywnych, wiadomo nie wszystkim da się dogodzić. Mama teraz bardzo się boi lekarzy po tych przygodach z nogami, ale mam nadzieję, ze tam w Ludwikowie trochę odpocznie, choć wiadomo też się boję.
Ach wszystko na raz, jeszcze szukam opiekunki do dziadka bo moja rodzinka się wypięła, już są zmęczeni opieką nad nim po 3 miesiącach, ale nikt nie pytał mojej mamy czy przez 17 lat nie była zmęczona, ale ja się nie dam i byle do przodu, teraz mama najważniejsza.

[ Dodano: 2012-04-23, 11:23 ]
Oczywiście moja mama zapytała czy na każdy weekend będzie mogła jechać do domu, pani dr powiedziała, że nie na każdy i zależy od stanu zdrowia, no i mama znowu załamana, bo ona chce do domu (czasem jak z dzieckiem, mam ochotę przez kolano przełożyć).

Dziękuję Justynko, Tobie też duuuuuuuuuużo zdrówka, dobry duszku

Dziękuję Wam bardzo. Mamcia ma niskie leukocyty, więc wizytę na chirurgii przełożono:(
Miała Tomograf dzisiaj, pani doktor powiedziała, że trochę tam podejrzała i guz się trochę zmniejszył, na co moja mama: "jak to to całkiem nie zniknął? Niemożliwe!" Pocieszna jest naprawdę...

Będzie dobrze musi być...
Dobrze, ze wszyscy tu jesteście, bez tego forum bym chyba zwariowała...
Realny świat jednak tego wszystkiego nie rozumie...

ans22, więc rozumiesz jaka u nas sytuacja. Jutro sie okaże, mam nadzieję, że oczyszczą palce i będzie ok. Pozdrawiam