Znalezionych wyników: 3

Witam po dluzszej nieobecnosci.mam pytanie, Czy przy czerniaku zaawansowanym wykonuje sie amputacje konczyny?I czy to jest w szwieksza szanse na dluzsze przezycie?bardzo prosze o odpowiedz,bo do tej pory nic nie udalo mi sie znalezc na ten temat.a chce wiedziec.dziekuje

Komentarz dodany przez Moderatora: JustynaS1975: 2017-02-06, 10:54

Dziękuję bardzo za odpowiedz na mój watek. Przedstawiłam nasza historię tak pokrótce, żeby pokazać jak wygląda diagnostyka czerniaków w mojej okolicy, a pochodzimy z typowo wiejskich stron. To co przeszliśmy to horror, cieszę się tylko, że chyba Pan Bóg nad nami czuwał, bo w końcu dostaliśmy się do najlepszego miejsca. Oczywiście mam kilka pytań, które mnie nurtują, a pomimo przeczytania bardzo wielu wątków z tego działu nadal nie znalazłam na nie odpowiedzi. Ale najpierw postaram się wkleić dotychczasowe nasze wyniki. Mam nadzieje, że są czytelne.

[ Dodano: 2017-02-06, 10:53 ]

Witam wszystkich,od jakiegos czasu jestem czestym gosciem tego forum a to dlatego,ze dokladnie 22.12.2016 dowiedzielismy sie o chorobie meza.czerniak wykryty z guza pod prawa pacha.
Pierwsze dni byly dla nas strasznym szokiem,maz w tym roku skonczy 30 lat.mamy dwojke dzieci syn 9 lat,corcia 7 lat.wszystko co przeczytalismy o tej chorobie przerazalo nas jeszcze bardziej.

Moze pokrotce przedstawie nasza historie.w kwietniu-maju ubieglego roku u meza pod wspomniana prawa pacha pjawil sie guzek. Poczatkowo myslelismy, ze to moze w wyniku kontuzji bo maz w tym czasie wykonywal prace remontowe na domu i naciagnal sobie troche ta reke. Jednak po kilku tygodniach bol w rece ustapil a guzek pozostal. wtedy pomyslelismy ze moze to tluszczak(dwa lata wczesniej maz mial podobny guzek wycinany na policzku i okazal sie kaszakiem) wiec niestety dalej to ignorowalismy zaprzatnieci praca i zyciem codziennym.
W lipcu zaczelam sie juz tym niepokoic i poprosilam zeby maz poszedl z tym do lekarza, ale niestety jak kazdy facet zbieral sie z tym i nigdy nie mial czasu.
W sierpniu niewytrzymalam i zapisalam i jego i siebie do lekarza rodzinnego, zeby wziac skierowanie do chirurga( caly czas bylismy w przeswiadczeniu ze to ten tluszczak) lekarz tez jakoby to potwierdzil ale powiedzial, ze dla pewnosci lepiej isc do chirurga onkologa.no wiec odczekalismy w kolejkach do wrzesnia i poszlismy do tego chirurga, on obmacal meza i tez niewiedzial co to ale stwierdzil,ze to pewnie ten wspomniany tluszczak, zlecil jednak usg. nie do konca bylismy zadowoleni z tej wizyty dlatego umowilam meza do innego chirurga onkologa, ktorego ludzie z naszej okolicy chwalili. ten lekarz rowniez zrobil badanie, zlecil dodatkowo tomografie komputerowa tego miejsca, po czym stwierdzil, ze to tluszczak i tniemy a biopsje zleci pozniej. posluchalismy jego diagnozy i maz juz nawet umowil sie na ten zabieg, ale wtedy znow zapalila mi sie lampka kontrolna i pomyslalam,ze to raczej nierozsadne wycinac cos o czym sie nic nie wie.i wtedy zrobilam chyba pierwsza madra rzecz w calej tej sytuacji,zapisalam meza do COI na Ursynowie i pani od razu skierowala nas do Kliniki Nowotworow Tkanek Miekkich .....Dlugie kolejki sprawily ze wizyte mielismy na poczatku listopada u prof.Dziewurskiego, pan doktor od razu pobral biopsje i spytal meza czy nie mial jakiegos znamienia ktore mu zniknelo( jak widac pan doktor juz przy pierwszym spotkaniu wiedzial).no i tak czekalismy na wyniki( caly czas w przekonaniu,ze to nic zlosliwego),ale kiedy po 3 tygodniach dowiedzielismy sie, ze zlecono jeszcze badania molekularne no to juz bylo pewne,ze to rak.ale jakby caly czas odrzucalismy czerniaka.takie wypieranie tego co zle.
W tym czasie guz naprawde podwoil swoja objetosc,pojawil sie bol i oslabienie. do biopsji mial ok.6 cm a jak odbieralismy wyniki mial juz 10 cm i byl na granicy operowalnosci.
Lekarz w trybie natychmiastowym zlecil tomografie calego ciala,takze wynik byl 22.12 a tomografia nastepnego dnia. cale swieta przeplakalismy bo wiedzielismy,ze jak jest wiecej przerzutow to nasze szanse sa praktycznie zerowe,do tego meza wukanczal bol,zwlaszcza w nocy nie dawal mu spac .
29.12 dostalismy wynik tomografi i naszczescie nie znaleziono innych przerzutow,lekarz chcial operowac,maz mial jednak wczesniej dostac radioterapie zeby troche zmiejszyc tego olbrzyma.

Jednak po zebraniu sie grupy profesorow doszli do wnioskow,ze nie uda im sie go wyciac w calosci i nawet raditerapia nie pomoze,dlatego zaproponowano nam ihibitory BRAF i teraz od miesiaca maz przymuje Trymatynib+Tafinlar.i taka jest pokrotce nasza historia z czerniakiem w roli glownej.