Znalezionych wyników: 16

Nie mam już słów wdzięczności za Wasze wsparcie! Dzięki wielkie! ::thnx::

absenteeism i magdacan, żeby to było takie proste...

Tata to ciężki przypadek do dzielenia się informacjami z nami na temat choroby, niestety, taki typ... Myślę, że niedługo zobaczę wszystkie wyniki, bo Tata musi złożyć w ZUSie dokumentację choroby, także jak będę kserować, to przy okazji zrobię kopie dla siebie

Pozdrawiam

Po pierwsze: DZIĘKUJĘ ZA WSPARCIE, ZA KCIUKI... ZA TO, ŻE JESTEŚCIE! _littleflower_

Głupio było mi pisać w obliczu tak przykrych wydarzeń jak śmierć Mamy Kasi i Taty Jusi :-(

, bo u nas troszkę bardziej optymistycznie...
Wyniku TK fizycznie przed sobą nie mam, wiem jedynie z relacji Taty, że nie jest całkiem beznadziejnie, podobno szanowny pan skorupiak nieco się zmniejszył (cokolwiek znaczy "nieco"). Onkolog jak zobaczyła Tatę (poszedł żeby wypisała jakieś papierki potrzebne do załatwienia świadczenia rehabilitacyjnego), to stwierdziła, że od razu robią Mu badania krwi, jak się okazało, że wyniki są w miarę dobre to podali Mu chemię. Z czego oczywiście bardzo się cieszymy. Planowana jest też radioterapia.

Daje to trochę nadziei, bo myśleliśmy, że w niedawne bożonarodzeniowe święta przyjdzie nam się już żegnać...

Pozdrawiam wszystkich serdecznie!

Dziękuję Wam wszystkim za kciuki i wsparcie, to naprawdę baaaaaaaardzo dużo dla mnie znaczy!

Wyniku TK jeszcze nie mamy, będzie najprawdopodobniej we wtorek i niestety Tata będzie szedł sam do lekarki. Jeśli wynik będzie zły, to Tata nam pewnie nie powie, wyniku do domu nie przyniesie i nic nie będziemy wiedzieć :-(

Chociaż tak realnie patrząc to przecież wiem, że nic dobrego tam nie wyszło... Tata miał mieć podany 4. wlew chemii 23.grudnia, ale ze względu na słabe wyniki zrobiła się długa przerwa, od ostatniej chemii jest nieco ponad miesiąc.

Pozdrawiam wszystkich.

Dzięki absenteeism! _littleflower_

Augmentin chyba wystarcza póki co.

Badają Tatę wzdłuż i wszerz i dalej nie wiedzą skąd była gorączka. Boimy się (nieco na wyrost), że jak przestanie zażywać antybiotyk to gorączka może wrócić... Ale tfu, tfu! Zastanawiające jest to, że niczego nie można się dowiedzieć, lekarzy widać jak biegają po korytarzach, Tata dziś podczas obchodu pytał się jednego czy coś już wiedzą, jak wyniki krwi itd., to powiedział, że zaraz przyjdzie wyjaśnić i już nie przyszedł... Ja wiem, że oni mają wielu pacjentów, ale miło byłoby mieć jednak jakieś informacje.

7.01. tomograf, zobaczymy co wyjdzie...

Jusia, oj i to jaki uparciuszek! Całe szczęście jak jest w szpitalu to jest potulny jak baranek i bierze wszystko, co od nich dostanie.

absenteeism i awilem, dziękuję bardzo! :tull:

Dzisiaj z Tatą nieco lepiej, tzn. w nocy miał jeszcze takie silne drgawki, wezwał pielęgniarkę, bardzo szybko rosła temperatura. Dostał Augmentin w zastrzyku, nie wiem co o tym myśleć, nie za słaby ten lek :?ale?:

Pamiętam, że dostawałam go jako dziecko...

W dzień robili Tacie jeszcze RTG żuchwy (?) Chyba szukają przyczyny tej gorączki, nic na razie nie wymyślili. Zobaczymy co będzie jutro jak zbierze się większa liczba lekarzy. Krwi dziś nie dostał, ciągle tylko pobierają na kolejne badania. Tata się nawet śmiał, że już więcej Mu zabrali tej krwi niż podali. Dobrze, że chociaż humor Mu wraca

magdacan, soja, dzięki kochane za Wasze słowa! Niestety zdaję sobie sprawę co to za draństwo ten drobnokomórkowiec :-(

Co do uginających się nóg nie wiem skąd to się bierze i skąd u Twojego Taty magdacan takie objawy, mój na pewno jest wykończony wszystkimi chemioterapiami jakie miał na przestrzeni dwóch lat podawane...

Gorączka niestety nie spadła, rano podejrzewam, że mógł mieć ponad 40 stopni, bo termometr nam oszalał i wyświetlał się błąd, a tradycyjny rtęciowy po może kilku sekundach pokazał ponad 38. Miał bardzo silne drgawki i siedząc przy kaloryferze pod kołdrą i kocem, twierdził że mu zimno. Tak jak przewidywałam, wylądował w szpitalu... Po długich namowach łaskawie pozwolił nam wezwać pogotowie. Już miał iść sam do karetki, ale prawie nam zasłabł na korytarzu i go lekarz cofnął, powiedział, że muszą przyjechać ratownicy z noszami, bo on sam nie da rady. Także czekaliśmy na ten transport chwilę i Tacie trochę przeszło.

Był na SORze, zrobili mu badania, podczas RTG stracił przytomność, robili je na siedząco. Zrobili Mu też USG jamy brzusznej, nie wiem czemu? W poszukiwaniu przerzutów może? Po badaniach i konsultacjach okazało się, że płuca są "czyste", no oczywiście poza tym, że jest skorupiak wstrętny. Przyjęli go na wewnętrzny i już dziś podali mu krew.

Jest nieco lepiej, ale oczywiście rewelacji to my się już nie spodziewamy... Całe szczęście, że zabrali Go do szpitala, bo nie sądzę, że byłybyśmy w stanie z Mamą Tacie dziś pomóc...

Pozdrawiam ciepło

Witajcie w Nowym Roku,
mam nadzieję, że u Was zaczął się lepiej niż u nas... Jeszcze wczoraj nic tego nie zapowiadało, a dziś Tata od rana znowu ma gorączkę około 39 stopni! Paracetamol już nie pomaga :-(

We środę Tata był u swojej lekarki, antybiotyk kazała odstawić, żeby móc podać w najbliższym czasie chemię. Po zrobieniu wyników, onkolog zadecydowała, że Tata musi mieć podaną krew. Idzie w poniedziałek do szpitala... O ile nie wyląduje tam na przykład jutro...

Dziękuję Wam wszystkim za wsparcie i dobre słowo! Chyba bym oszalała, nie mogąc się tu "wygadać" :-)

Masz rację Jusia, widok straszny, Tata też się lekko przeraził. Teraz jest w miarę ok, nie są to już takie ilości i dzieje się to tylko w okolicach południa, nie wiem czemu akurat tak, ale dobrze, że krwotok zdarza się raz dziennie, a nie jak to było wcześniej - 5...

Pozdrawiam świątecznie

Pani onkolog zapisała antybiotyk - Klacid. Gorączka już nie jest tak wysoka jak wcześniej, "spadła" do 37,6 (z 39,7!!), ale krwioplucia nie ustąpiły. Byłam dziś sama u tej lekarki i powiedziała, że z Mamą musimy być przygotowane na najgorsze :-(

Gdyby krwioplucia były mało intensywne, to jest to dopuszczalne, ale one niestety są dość obfite. Powiedziała, że może pęknąć jakaś żyłka i możemy nie zdążyć nawet zadzwonić na pogotowie...
Ja nie wiem co z tymi Świętami teraz, jakiś koszmar! :-(

Witam,

z moim Tatą niestety gorzej :-(

Od kilku dni ma gorączkę, której nie możemy z Mamą niczym zbić, o lekarzu oczywiście Tata słyszeć nie chciał. Dziś już czuł się tak fatalnie, że poszedł do swojej pani onkolog. Jest podejrzenie zapalenia płuc :-(

Miał też dziś krwioplucia.
Tak strasznie się o Niego boję...

Długo nie pisałam, ale też nie działo się nic nadzwyczajnego. Do cukrzycy Tata przywykł, dzielnie wstrzykuje insulinę, pamięta o pomiarach glukozy itp.
3. grudnia miał podaną chemię, pani doktor kazała nawet zmniejszyć ilość tabletek podnoszących poziom potasu, bo już go miał za dużo, ale... od kiedy bierze 5 razy mniejszą dawkę, to zaczęły się problemy z chodzeniem (nogi się Tacie uginają), nie wiem, może niepotrzebnie wiążę ten potas z takim stanem Taty? Może ta choroba tak postępuje teraz? Naprawdę jest coraz słabszy.
Niedawno zaczęły się problemy z żołądkiem, tzn. może problemy to za dużo powiedziane, dwa razy Tata miał bardzo silne bóle, leżał i się zwijał, co jest raczej niepodobne do niego. Nic takiego nie zjadł, co mogłoby wywołać taką reakcję, zresztą trzyma dietę ze względu na tę cholerną cukrzycę.

Stąd pytanie: Co mogło być powodem TAK silnych bólów brzucha? To jeszcze reakcja na chemię czy może postępujące raczysko?

Pozdrawiam

awilem, nam też za pierwszym razem podali jakiś termin z kosmosu na konsultacje u pulmonologa. Nie wiem co oni myślą, że pacjenci z rakiem mają czas czekać? Ech...

kruszyna, od Twojego wątku zaczęłam czytać to forum...
Wiem, że z jednej strony to dobrze, że Tata jest aktywny, ale z drugiej...
Na przykład dzisiaj - pojechał do pracy w odwiedziny na herbatkę, wstrzyknął sobie insulinę i miał zjeść kanapkę, nie zdążył nawet ugryźć, patrzył w sufit i nie kontaktował, dostał drgawek i zasłabł. Zabrało go pogotowie, bo myśleli, że to przerzuty dają o sobie tak silnie znać, ale zrobili mu tomograf i przerzutów do mózgu póki co nie ma (uff!) Okazało się, że wszystko przez tę cholerną cukrzycę, tak mu strasznie spadł poziom cukru, że prawie "odjechał". Przygryzł sobie język, nie bardzo pamięta co się stało w ogóle... Z dwojga złego, "dobrze", że to się stało w pracy wśród znajomych, a nie gdzieś na ulicy, bo różnie mogłoby się to skończyć. W szpitalu podali mu glukozę i skierowali do drugiego szpitala, bo tam gdzie trafił nie mieli ostrego dyżuru, więc jechaliśmy do drugiego szpitala, żeby kroplówka z glukozą mu zleciała, zrobili badania krwi i moczu i stwierdzili, że "pacjent nie wymaga pilnej hospitalizacji".
Teraz jest już dobrze, ale trochę się strachu najedliśmy, boję się, że tak może się zdarzać coraz częściej, a nas przy tym może nie być, bo Tata sobie jeździ to tu to tam...

Pozdrawiam.

Witaj MaFi! Też wolałabym się tu nie znaleźć, ale bardzo się cieszę, że jest takie miejsce, gdzie można się zapytać o pewne sprawy lub po prostu wygadać.

Chciałam ogłosić mały "cud"

Służba zdrowia potrafi zaskakiwać, głównie w niezbyt miły sposób, ale dziś był wyjątek! Tata był w Poradni Diabetologicznej umówić się na wizytę i niespodzianka, idzie tam jutro na godz. 8, a nie w marcu jak było słychać na korytarzach. Wiem, że to głupota, ale ostatnio cieszą mnie takie małe rzeczy.

Pozdrawiam serdecznie.

Witajcie,

Tacie została podana w piątek druga seria chemii wg schematu CAV. Pielęgniarki miały spory problem z wkłuciem się, ale pocieszające jest to, że tym razem nie został zatrzymany w szpitalu.

Co do potasu, bierze po sześć tabletek dziennie, jakieś na "K", nie pamiętam nazwy, pije dużo soków pomidorowych, a ten potas i tak nie jest na zadowalającym poziomie

Nie wiem, czy może mieć na to wpływ cukrzyca? Cukier skacze jak szalony, z dietą Tata się pilnuje, naprawdę je rzeczy, które są dla niego wskazane, jednego dnia ma po obiedzie 92, a następnego po zjedzeniu tego samego posiłku co dzień wcześniej 230 albo i więcej :shock:

To dodatkowo Tatę denerwuje, bo nie rozumie tych skoków. A i przy okazji też pytanie, czy ta cukrzyca to może być taka "nabyta" po chemioterapii? Bo z takimi opiniami się spotkałam... W rodzinie brat ma cukrzycę, chociaż wykrytą też stosunkowo niedawno, bo w te wakacje. Tata jutro idzie się zarejestrować do Poradni Diabetologicznej, ale terminy mają świetne - luty/marzec...

Nie pisałam też wcześniej o opuchliźnie. Nogi - jakaś masakra! "Bezuciskowe" skarpetki w teorii, a tak się wbijają, że Tata nie może dać sobie rady, przychodząc do domu od razu je ściąga. Obrzęki niestety nie mijają. Drętwienie kończyn też jest aktualne, chociaż teraz mniej się na to skarży.

Tata wziął się za porządki w szafkach w pracy, w piwnicy. Ciągle coś przynosi do domu i mówi komu mamy to dać w razie czego. Jeździ dużo po znajomych, których dawno nie odwiedzał (tak, wiem, nie powinien w tym stanie jeździć, ale niestety jesteśmy w tej kwestii bezradne i żadna z nas nie ma prawa jazdy

). Tak jakby przeczuwał, że to już za moment ma nastąpić...

Jutro pierwszy raz przyjdzie pielęgniarka. Boję się, że niedługo nie będzie przychodzić tak po prostu, tylko bez niej już nie będziemy dawać sobie rady... Tata mimo wszystko jest pogodny, chociaż szybko się denerwuje i czasem do szału doprowadzają go drobiazgi...

Jakiś taki chaotyczny ten wpis, wybaczcie.

Pozdrawiam wszystkich walczących i wspierających!

Dziękuję za szczere odpowiedzi i wsparcie. Jeszcze do mnie nie dociera, że zostało tak mało czasu... Postaram się go wykorzystać jak będę potrafiła najlepiej.
Tata ogólnie czuje się dobrze, o ile w ogóle można to tak nazwać... Chodzi mi bardziej o towarzyskość, chętnie rozmawia, żartuje itd.
Co do opieki hospicjum to jedna z pielęgniarek zaoferowała Tacie taką pomoc, poradziła co trzeba zrobić i będzie przychodziła do domu, chociaż jak mówię, póki co, Tata jest "na chodzie".
W poniedziałek idzie do lekarki dowiedzieć się czegoś więcej, bo gdzieś wyjechała jak Tata szpital opuszczał. Wspominała coś o naświetlaniach wcześniej, jedyny minus, że trzeba będzie dojeżdżać do Bydgoszczy, ale to akurat najmniejszy kłopot w obecnej sytuacji...