Znalezionych wyników: 27

Bardzo dziękuję Canoe.
Każde tego typu informacje dodają otuchy. Mam nadzieję, że nam też się uda pożyć jeszcze trochę razem, bo baaardzo kocham mojego Męża.

Pozdrawiam serdecznie.

Jak dobrze, że jesteś - Richeliu - i czuwasz.
Mimo dramatu sytuacji, dajesz mi spokój jakiego dawno nie zaznałam. Dzięki za to.
Przeczytałam wskazaną przez Ciebie wypowiedź i dzięki niej wiele rzeczy do mnie dotarło. Na pewno choroba nowotworowa Męża przewartościuje nasze życie i nie będziemy tracić cennego czasu na rzeczy nieistotne.
Problem jest jeden - tak trudno zrezygnować z marzeń i planów perspektywicznych, takich - z różnych powodów odkładanych na potem.
Już wielu rzeczy nie zrobimy razem.
To boli.
Na razie - do połowy listopada- jeśli się nic nie wydarzy, spróbujemy żyć jak normalni, zdrowi ludzie. Łatwo nie będzie.

A może zdarzy się cud???

Dziękuję i pozdrawiam.

Dziś Mąż był u onkologa i ... dla psychiki to był błąd. Może nieodpowiednią osobę wybraliśmy na taką pierwszą trudną wizytę, bo wyraźnie mój Mąż stracił ochotę do walki.
Ponieważ na razie sam chce chodzić na wizyty i muszę tę decyzję uszanować, więc tylko z relacji znam przebieg rozmowy. Wiem, ze doktor szeroko i bardzo naukowo wyjaśnił istotę choroby nowotworowej i mechanizmy jej rozwoju, a potem dodał trochę statystyk z których jednoznacznie wynikało, że ... nie mamy szans. Niezależnie od tego, w której grupie statystycznej się znajdziemy - 60% - przerzuty za ok. 3mies. czy 40% - pierwsze badania tzw. czyste, to i tak na pewno przerzuty będą. Mój Mąż jest bardzo waleczny i nigdy w żadnej sprawie nie poddaje się bez walki, ale ta wizyta wyraźnie Go załamała. Pewnie tak jak ja uwierzył w szanse na wyleczenie, że ten rak został usunięty w całości, że nie był bardzo złośliwy, że nie dawał jeszcze żadnych objawów. Po dzisiejszym dniu Mąż powiedział - minął właśnie pierwszy dzień z reszty mojego życia. Dla mnie to znaczy jedno - rozpoczęliśmy umieranie.
Ja wiem, że to co mówił doktor może być prawdą i rzeczywiście nie mamy szans, ale ... mógł zostawić iskierkę nadziei, by chciało się chcieć walczyć. Liczyliśmy na słowa otuchy, na informacje jak ma wyglądać dalsze leczenie czy diagnostyka, na odrobinę empatii. Niestety ...
Nie wyobrażam sobie co słyszą chorzy z bardziej zaawansowanym i bardziej złośliwym rakiem, skoro już wiadomo, że my nie mamy szans.

Masakra. Marzę już by wziąć tabletkę i zasnąć, by ten dzień się wreszcie skończył.

Bardzo dziękuję za wyjaśnienia.
Też zastanawiałam się dlaczego przy zabiegu nie pobrano do badania węzłów chłonnych. Może jest tak jak piszesz Richelieu, że nie było powodów, by to zrobić. Obyś miał rację.

Ponieważ cały czas myślę o chorobie Męża, przychodzą mi do głowy różne wątpliwości i pytania.

Richelieu napisał:
"Przy założeniu braku przerzutów do lokalnych węzłów chłonnych można liczyć na powodzenie leczenia".

Czy można jakoś sprawdzić, czy doszło do do takich przerzutów?
Jakie są szanse, że jednak nie?

Bardzo przepraszam, że ponowiłam swoją historię w nowym wątku, ale otrzymałam informację, że założony wczoraj temat został usunięty. Pewnie się pośpieszyłam.
Na przyszłość obiecuję cierpliwość.

[ Dodano: 2013-09-12, 09:58 ]
Richelieu
Jestem Ci ogromnie wdzięczna za informacje. Może na wyrost, ale dały mi trochę nadziei.
Bardzo dziękuję za to.

Witam.
Nie wiem dlaczego , ale zamieszczony przeze mnie wczoraj temat został usunięty.
Zacznę zatem jeszcze raz.
Mój Mąż (58lat) zachorował na sarkoidozę płucną i w trakcie dalszego diagnozowania tej sarkoidozy stwierdzono guza lewej nerki. W połowie sierpnia nerka została usunięta a takie są wyniki badania histopatologicznego.
Wynik makroskopowy.
NERKA LEWA Z GUZEM I Z TOREBKĄ TŁUSZCZOWA

1. moczowód
2. okolica miedniczki
3-5 guz
6. wnęka nerki
7. nerka poza guzem
8. torebka włóknista

Materiał z torebką tłuszczową o łącznych wymiarach 20x10x7cm i z fragmentami moczowodu dł.12cm, na przekroju nerka o wym 13x6x6cm w jednym z biegunów nerki obecny bladożółty guz śr.5cm. Nad guzem torebka włóknista lekko odchodzi od powierzchni nerki. Makroskopowo guz nacieka tkankę tłuszczową wnęki nerki prawdopodobnie z naciekiem dużych pni naczyniowych.

Wynik mikroskopowy:
1. Moczowód budowy zwykłej (bez zmian ogniskowych)
2. W tkance tłuszczowej okołomiedniczkowej wieloguzkowe nacieki raka jasnokomórkowego
z komórek nerkowych. Stwierdzono naciekanie naczyń krwionośnych(V1) i zatory komórek
nowotworowych w naczyniach krwionośnych i chłonnych.
3-5 Carcinoma clarocellulare ex cellulis renalibus (G2; Fuhrman I/II)
Guz ogniskowo nacieka torebkę włóknistą bez jej przekraczania.
6. Fragmenty tkanki tłuszczowej budowy zwykłej.
7. Nerka budowy zwykłej bez zmian ogniskowych.
8. Fragmenty torebki włóknistej i tłuszczowej nerki bez zmian ogniskowych.

Guz wg WHO/UICC pT3b, pNx (L1,V1,R0)

Jeśli ktoś może - proszę napisać coś o tych wynikach, bo bardzo się martwię a do onkologa idziemy za tydzień.

Witam po raz kolejny na forum z nowym tematem. Sytuacja u nas zmienia się szybko i to niestety na gorsze. W styczniu tego roku było podejrzenie raka płuc u mojego Męża - okazała się sarkoidoza, ale w dalszej jej diagnostyce - guz lewej nerki. Udało się nam szybko przeprowadzić zabieg nefrektomii radykalnej i mieliśmy nadzieję, że wszystko będzie dobrze. W końcu tyle ludzi żyje latami po usunięciu nerki z guzem. Niestety wyniki histo-pato raczej nie są dobre i chyba nam się tak nie uda. Jestem w czarnej rozpaczy.
Może ktoś z Was potrafi zinterpretować te wyniki? Może jednak nie wszystko stracone?
Wpiszę je dziś wieczorem.
Pozdrawiam wszystkich,

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2013-09-11, 22:01 ]
Masz już swój wątek na Forum - nie ma potrzeby zakładać kolejnego.
Wątki scalone.

Bardzo dziękuję Lidziu. Serdecznie Cię pozdrawiam.

Witam.
Mój Mąż ma guz na nerce i urolog stwierdził, że należy go usunąć - prawdopodobnie z całą nerką, bo jest dość duży. Gdzie radzicie wykonać ten zabieg w Warszawie? Słyszałam, że dużo osób robiło to na Wołoskiej, a część chwali szpital na Szaserów.
Poradźcie proszę.

Witajcie ponownie.
Bardzo Was proszę o kolejne wsparcie, bo znów wróciłam na forum i to z nowym problemem. U mojego Męża stwierdzono guza nerki i czekamy na konsultacje urologiczną. We czwartek będzie wiadomo co dalej i jakie są rokowania.
Bardzo się boję. Tak pięknie trzymaliście kciuki poprzednio ... Pomóżcie raz jeszcze ...
Proszę ...

Bardzo Ci dziękuję.
Potrzebuję takich spokojnych, rzeczowych wyjaśnień. Powiem o wszystkim Mężowi - na pewno podziała to jak balsam na Jego osłabioną psychikę. W końcu cały luty i pół marca żyliśmy ze świadomością raka obu płuc. Nie wiem jak to się stało, że nie zwariowaliśmy żyjąc od badania do badania i od wyniku do wyniku.
Myśleliśmy, że stwierdzenie sarkoidozy określiło naszą przyszłość na mniej tragiczną. Jeszcze się nie zregenerowaliśmy po tamtych przeżyciach a tu ten guz na nerce. Mam wrażenie, że wtedy Mąż był bardziej waleczny choć sytuacja wyglądała beznadziejnie. Wypalił się.
Mąż ma 58 lat i zawsze był okazem zdrowia. On nawet się nie przeziębiał ani nie poddawał grypie, gdy wszyscy wokół chorowali. To co się z Nim teraz dzieje jest nowe i zupełnie niezrozumiałe. W rodzinie "chora" to byłam ja. On kompletnie nie akceptuje tej sytuacji.

Nie mogę wytrzymać żeby o tym nie myśleć a każda chwila niesie nowe niepokoje.

Zastanawiam się czy ta powiększona śledziona i prostata są w dużym przeroście? Czy to ma związek z guzem na nerce? Co to znaczy, że guz jest niejednorodny? Czy te liczne węzły chłonne do 10mm to coś bardzo niepokojącego? Nic nie wiem na ten temat i tym bardziej się boję, a wizyta u urologa dopiero we czwartek. Martwi mnie również, że mój Mąż stracił wiarę i jest bardzo wycofany. cokolwiek robi to z komentarzem, że może to już ostatni raz ...

Straszne!

Bardzo dziękuję za szybką odpowiedź. Poprosimy lekarza o to badanie nerek.
Co do RTG klatki piersiowej to robiliśmy tydzień temu i od pół roku nie ma żadnych nowych zmian - czyli stan taki jak podczas diagnozowania sarkoidozy (luty 2013).

Jeszcze raz dziękuję - szczególnie za słowa otuchy.

Witam.
Gościłam już na tym forum, kiedy pół roku temu stwierdzono u mojego Męża guzy w obu płucach.
Szczęśliwie okazało się, że to nie był rak tylko sarkoidoza, więc i moja obecność na forum stała się bezprzedmiotowa.
Niestety - życie niesie wiele niespodzianek i to nie zawsze dobrych.
W trakcie badań do ustalenia leczenia sarkoidozy wykonano Mężowi USG jamy brzusznej a potem TK.

Oto wynik TK:
W biegunie nerki lewej uwypuklająca się poza zarys torebki niejednorodna masa guzowata o wym 53x55x54mm
bez ewidentnych cech wrastania guza do żyły nerkowej.
Niewielkie zatarcie tkanki tłuszczowej w okolicy dolnego bieguna nerki lewej.
Prawa nerka o prawidłowej strukturze.
Obie nerki bez cech zastoju moczu, bez złogów, wydzielają jednoczasowo.
Nadnercza niepowiększone.

Gruczoł krokowy powiększony, uwypukla się nieco do pęcherza, wym 48x43x37.
Dość liczne drobne do ok.10mm węzły chłonne w nadbrzuszu oraz w okolicy okołoaortalnej.

Wątroba niepowiększona, jednorodna, zmian ogniskowych nie uwidoczniono.
Pęcherzyk żółciowy nie zawiera złogów uwapnionych. Dogi żółciowe nieposzerzone. Żyła wrotna szer 12mm, drożna.
Trzustka niepowiększona, bez zmian ogniskowych.
Przewód Wirsunga nieposzerzony.
Nieco powiększona śledziona – dł. ok. 14cm.
Aorta brzuszna ze zmianami miażdżycowymi, nieposzerzona.
Elementy kostne bez cech destrukcji.

Obraz wskazuje na guza nerki lewej – pilna konsultacja urologiczna.

U urologa mamy wizytę w najbliższy czwartek co naprawdę było osiągnięciem (tylko 6 dni oczekiwania w okresie urlopowym)

Boję się tego co możemy usłyszeć. Nie wiem jak dam radę przejść tę całą diagnostykę od początku i nie zwariować.