Znaleziono 1 wynik

Dopoki mozna ukochanej OSOBIE dac chocby najmniejsza namiastke naszego serca, naszych uczuc, naszej pomocy, trzeba starac sie zamknac jak najglebiej w sobie uczucia strachu, bezsilnosci, beznadziei... Pytanie, czy zrobilismy wszystko, co sie dalo, zeby pomoc, czy czegos nie zaniedbalismy, nie zrobilismy zbyt pozno, gnebia nas wszystkich, ktorych los dotknal stycznoscia z ta okropna choroba... Ale wlasnie dlatego, dopoki jest iskierka nadziei na cud, trzeba starac sie robic wszystko co sie da... Kochac, rozmawiac,otaczac troskliwoscia i starac utrwalac w swojej pamieci te chwile, do ktorych bedziemy w przyszlosci wracali pamiecia... A jak juz jest bardzo ciezko, kiedy bol boli, a dusza lka, nie chowac tego w sobie, porozmawiac z kims bliskim, wylac chociaz troche z siebie tego bolu i strachu przed tym, co byc moze nieuchronnie nastapi... Porozmawiac, napisac na Forum,podzielic sie z innymi swoim strachem... To pomaga w tych chwilach...A sile i wiare w cud trzymac do samego konca... jesli wiara czyni cuda...