Znalezionych wyników: 10

Dziękuję wszystkim za pomoc. Jak się zapewne spodziewacie moja mama odeszła (25.02) w domu, przy mnie. Mam nadzieję, że już nie cierpi....

Mama od mojego ostatniego wpisu dostaje morfine dozylnie. Od środy nic nie je. Ostatnio jeszcze piła dużo wody i nutridrinkow. Od wczoraj (lub przed wczoraj, przepraszam ale dni ostatnio zalewają mi się w calosc) nie przyjmuje nawet picia. Wczoraj była tak słaba że nawet jak przechodzilysmy z jednego fotela na drugi to prawie mi się przewróciła. Mama się nie kładzie jeśli zasypia to w pozycji siedzącej - tak już 9 miesiąc to pewnie z uwagi na ten ból. Wczoraj mimo tego wszystkiego co chwilę wstawalansiadala a dzisiaj od rana strasznie płytko i ciężko oddycha. Wezwalismy księdza z sakramentem chorych żeby była jeszcze świadoma. Martwi mnie oddech. Z forum wyczytałam żeby zwilzac usta i tak robię. Czy jeszcze jakoś mogę jej pomóc? Jak rozpoznać że ta chwila już nadchodzi? "

Wczoraj była Pani Pielęgniarka i zamieniła mamie leki doustne na dożylnie. Teraz mamy podawać morfinę strzykawką przez taki wężyk zamocowany przy obojczyku.
Co do tego chodzenia to nie zostawiamy jej samej - w zeszłym roku, jeszcze przed nawrotem choroby miała już złamaną nogę - potknęła się o dywan, więc zdajemy sobie sprawę jak by to teraz mogło wyglądać. Jedyną bolączką jest teraz np. to że dzisiaj w nocy wstała bez naszej wiedzy i po ciemku chodziła po mieszkaniu - na szczęście tata się obudził, ale nie wiemy ile chodziła, a przecież nie da się też całą noc nie spać :-(

Jestem załamana bo widzę jak ona resztkami sił walczy. Jeść nie chce a ostatkiem sił próbuje chodzić tak jakby chciała nam pokazać że ona da radę :-(

.....

Odstąpiliśmy od kolejnej chemii. Po tej ostatniej w styczniu mama czuje się z dnia na dzień coraz gorzej - nastąpiło głębokie pogorszenie. Mama ma duży problem z chodzeniem - twierdzi że od tego bólu nóg. Wszystko jej się miesza. Odpowiada półsłówkami albo nie wie co chce powiedzieć. Jak siedzi czy je to często zasypia w trakcie. Od wczoraj / weekendu jest strasznie pobudzona. Bardzo walczy. Próbuje mimo wszystko wstać postać przy krześle, mówi, że chce gdzieś iść po czym zapomina i wraca do siedzenia.
Niestety ostatnio zaczęła odmawiać przyjmowania tabletek czy jedzenia. Raz je weźmie innym razem trzeba bardzo ją nakłaniać żeby wzięła lek. Jest bardzo źle :-(

Nie wiem czy zmuszać ją do brania tych leków, czy odpuszczać, czy zmuszać do jedzenia? Jedyne do czego nie trzeba jej przekonywać to do picia. Lubi ciepłą herbatkę i małymi łykami czasem ją sobie sączy.

Tak. Jeszcze tylko na dole strony jest keratynina 0.49. Tąkie badania robimy zawsze pomiedzy wizytami w CO. Jak bede u mamy to rzuce okiem czy te badania krwi z CO za bardziej szczegolowe - pewnie tak.
Czy na taka opuchlizne pomoze jakis masaz?
Dziekuje Ci za odpowiedz

Witam ponownie. Zrobilismy badania krwi zgodnie z sugestia. Mam jiz wyniki i w zwiazku z tym mam dwa pytania.
1) wspominalam ze mamie puchna stopy poczatkowo byly spuchniete i doslownie lodowate, przez kilka dni a aktualnie sa cieple opuchlizna troche zmalala ale zaobserwowalam cos dziwnego jak sie nacisnie ta opuchlizne to zostaje takie wglebienie jakby. Tak jakby sie wcisnelo plasteline. Po jakims czasie lub jak sie rozmasuje to to wgniecenie znika. Co to moze byc?(
2) czy ktos moze zinterpretowac te wyniki krwi? Nie znam sie na tym i nic mi nie mowia...

O to dobry pomysł ta prywatna wizyta, muszę poszukać i tak też pewnie zrobimy.

Mama zgłaszała to za każdym razem, zarówno Pani Doktor z paliatywnej jak i w CO przy kwalifikacjach na chemię. Nie odpowiem czy lekarz ją osłuchiwał, bo zawsze sama chce wchodzić do gabinetu. Rozumiem, że z HD jak przyjeżdżają to przyjeżdża też lekarz czy sama np. pielęgniarka? Jak długo trwa taka wizyta i od czego zależy jej częstotliwość? Czy ustala ją lekarz z opieki paliatywnej czy po prostu pacjent zgłasza prośbę za każdym razem o wizytę?

Dziękuję Ci za odpowiedź.
Mama leczy się w CO w Bydgoszczy oraz jest pod opieką lekarza z opieki paliatywnej u nas w szpitalu. Leki przeciwbólowe przepisuje Pani Doktor z opieki paliatywnej.
Dzisiaj znów ma gorszy dzień. To taka sinusoida, jednego dnia jest dobrze, drugiego fatalnie. Dziś np. zaczęło jej się mieszać tzn realna rzeczywistość z tym co jej się przyśniło, a chwilami ma przebłyski takiej 'normalności'.
Aktualnie kolejną chemię zaczyna - ma zaplanowaną na bodajże 6 czy 7 lutego, na razie o kontrolnym TK żaden lekarz nie wspominał. Jedynie miała to USG w grudniu robione, to o którym pisałam i wykazało, że te guzy się zwiększają.
Pamiętam jak we wrześniu lekarz powiedział, że mama jest jeszcze za młoda (ma 62 lata), żeby umierać i miało naprawdę to taki wydźwięk, że to jest do wyleczenia. Zresztą chyba cały czas w to naiwnie wierzę, mimo, że widzę jak jest. Nie rozumiem idei jeżdżenia z nią po tych szpitalach i męczenia jej non stop. Przecież to dla niej ogromny wysiłek. Ja jestem zmęczona po takiej jednodniowej procedurze przyjęcia na oddział (rano pobranie krwi, potem kolejka do lekarza kwalifikującego około 3 godziny, potem kolejka do rejestracji, do przebieralni a na koniec oczekiwanie na przydzielenie łóżka na już samym oddziale. Ostatnio jedyny 'plus' tego wszystkiego, że jak Pani oddziałowa zobaczyła ją na oddziale to od razu przyspieszyła dołożenie łóżka na salę, żeby mogła spokojnie się położyć a nie czekać kolejne 2 godziny na korytarzu.... Te leki co ma to hmm ciężko jest mi ocenić stopień ich działania, bo mama raz mówi, że ją boli, a innym razem, że wszystko było by dobrze gdyby nie to oddychanie.... to, że jej się trudno oddycha. Ostatnio jest bardzo niespokojna. Np. dzisiaj co chwilę wołała tatę. Taka opiekuje się nią 24h/dobę. I to jest tak, że się położy, chwilę poleży, podnosi się: 'przykryj mnie', po chwili: 'zdejmij mi kocyk', potem znów 'jednak mi zimno'. I tak w kółko. Najgorsze jest to, że tak jak na początku tych przerzutów można było jeszcze zdiagnozować, czy ją mocno boli czy też nie tak teraz bywa z tym różnie, bo ona chyba udaje że jest wszystko w porządku.
Dla mnie też jest to ciężkie z uwagi na te przebłyski normalności, może to podłe co piszę, ale one dają nadzieję na to, że jeszcze da się to wszystko cofnąć, bo przecież normalnie rozmawia, nawet czasem sama sobie zdaje sprawę, że jej się sen z jawą pomieszał. Czuję takie napięcie w domu, napięcie w swojej psychice.
O hospicjum domowym jeszcze nie myśleliśmy może ze strachu? ale jak można jej inaczej pomóc, aktualnie to tata chodzi na wizyty do szpitala do Pani Doktor od paliatywnej, mówi co mamie jest i ona wypisuje recepty.
Nie rozumiem też, po co w zaleceniach te kontrolne badania krwi tydzień po chemii, znów ją umęczymy.
Z drugiej strony myślałam o tym, że może by ją zmusić do jakiegoś wysiłku niż tylko leżenie w łóżku, może jakby wyszła choć na mały spacer to organizm jakoś by zaczął sobie radzić, może nie w kwestii wyleczenia, ale może jej komfort by się polepszył, ale jak czytam te wszystkie wypowiedzi z forum, to chyba by to jedynie jeszcze bardziej ją umęczyło. Jestem rozbita.

Witajcie.
Długo zbierałam się żeby tutaj napisać. W zasadzie choroba mojej mamy trwa już dwa lata. Dokładnie dwa lata temu zdiagnozowano u niej nowotwór płaskonabłonkowy przełyku. Diagnoza styczeń / luty 2016. Od kwietnia do czerwca była leczona: jeden cykl chemioterapii, potem około 30 naświetlań radioterapii a następnie na koniec chemia. Nowotwór był tak umiejscowiony, że nie dało się go zoperować. Po pół roku na badaniach kontrolnych w grudniu 2016 okazało się, że nowotwór został zaleczony. W styczniu ubiegłego roku mama złamała nogę. Najprawdopodobniej kości były osłabione po tej chemii i radio terapii. Przez prawie pół roku dochodziła do siebie po złamaniu, a w czerwcu powróciły problemy. Początkowo myśleliśmy, że to zapalenie żołądka, jednak okazało się że przerzuty. Ostatnie TK robione we wrześniu 2017, wyniki brzmiały tak:
"W segm. 7 wątroby pojawiła się owalna hipoechogeniczna zmiana wlk. 38mm ,bez wyruźnego wzmocnienia po kontraście - podejrzana o meta.
Dwie podobne zmiany w płacie lewym wlk. 5mm i 4mm - podejrzane o meta,z lewym płatem wątroby , ścianą żołądka Wysoko w nadbrzuszu w łączności i z trzonem trzustki zmiata meta wlk. 24mm.obok nadnercza lewego podobne owalne zmiany wlk. do 9mm.Poza tym trzustka bez zmian. Nadnerczę lewe pogrubiałe jak poprzednio o niskiej wyjściowej gęstości - raczej łagodny przerost. Pęcherzyk żółciowy i drogi żółciowe prawidłowe. W ślędzionie obszar o obniżonej gęstości w fazach tętniczej i żylnej. niejednoznaczmy - pozawałowy? meta? - poprzednio nie oddzięlał się Nerki położone w miejscu typowym, bez zmian ogniskowych. UKM obu nerek nieposzerzone, prawidłowo wydzielają mocz cieniujący
Nadnercza niepogrubiałe. Ascites (-). Podejrzanych węzłów chłonnych nie wykazano. Kości bęz zmian ogniskowych. W widocznym zakresie płuca bez zmian ogniskowych."
Mamę od czerwca bardzo byli ten żołądek. Po tych wynikach otrzymała przeciwbólowo sevredol (40mg, bierze aktualnie co ok. 4 godziny), oxydolor, raz na 3 dni plastry przykleja (nie pamiętam nazwy) i jeszcze jeden przeciwbólowy ale nie pamiętam nazwy też morfina.
Pierwsza chemioterapia w październiku, druga trzy tygodnie później. Kolejne w grudniu, styczniu, lutym. W zasadzie regularnie co około 3 tygodnie. Po pierwszej chemii mama próbowała poddać się jeszcze zabiegowi chemoembolizacji - niestety nie powiódł się z uwagi na zapchane żyły. Lekarz tylko rozpoczął zabieg ale z tego co wiem go nie wykonał ponieważ nie mógł się dostać. Podczas drugiej chemii dostała jakieś leki na rozrzedzenie krwi - nie wiem dokładnie jakie.
Wypisy z pierwszych dwóch chemioterapii miały w treści po prostu chemioterapia, przy trzecim wypisie zmienili schemat chemii na FOLFIRI (przed trzecią chemią miała wykonane kontrolne usg, które wykazało, że guzy trochę wzrosły) i dodatkowo napisane było, że to chemioterapia paliatywna, czego wcześniej nie było. Aktualnie mama jest po 5 cyklu, za dwa tygodnie ma rozpocząć szósty.
Dzisiaj strasznie spuchły jej stopy, ból nie mija, czuje się kiepsko. Dodam, że przed przyjęciem na ostatnią chemię ważyła około 34kg (całe życie mało ważyła - w granicach 50kg) - w zeszłym roku podczas przechodzenia przez nowotwór pierwotny jej waga też tyle 'osiągała', jeśli to można nazywać jakimś osiągnięciem.... Na ostatniej chemii lekarz zmniejszył jej dawki chemii, z uwagi na jej wagę. Co dziwne wyniki krwi ma dobre. Nawet lekarka stwierdziła, że wyniki krwi jak u młodego mężczyzny...
Dodatkowo bardzo trudno jej złapać oddech. Czy to po morfinie?
Czy jest szansa na wyleczenie?
Lekarz we wrześniu mówił, że takie przerzuty się leczy, że są do wyleczenia jednak widzę z tygodnia na tydzień, że to nic nie daje nic się nie zmienia, prócz tego, że mama coraz gorzej wygląda, teraz te stopy spuchnięte - nie wiem od czego, ból nie przechodzi.... Czemu zmieniono opisy na wypisach z chemioterapia na chemioterapia paliatywna, czy to znaczy, że okazało się, że to już jest nie do wyleczenia? :(