Znalezionych wyników: 9

Również chciałam wszystkim podziękować za słowa wsparcia, choć trudno się pogodzić z losem.

Zdaję sobie sprawę, że z Siostrą zbyt mało pomagałyśmy innym, jednak nasz Tatuś był leczony inaczej niż wszyscy, nie miał objawów chemioterapii, przez cały okres choroby nie brał leków przeciwbólowych. Jestem bardzo wdzięczna Bogu, losowi, lekarzom za to, że przez cały okres choroby otrzymał od losu w tej strasznej chorobie przede wszystkim jakość życia, do samego końca...

Jeszcze raz dziękujemy i spędzajcie każdą chwilę razem, gdyż tych zawsze jest zbyt mało...

Eluś tak jak nam doradziłaś trzymamy się pani pulmonolog. Dzisiaj przyjęła Tatusia na oddział. Przygotowała tę samą dwuosobową salę, w której jest sam. W całej naszej tragedii to jedyna bardzo pomocna nam osoba :lol:

Wiemy jak ważne jest, aby w szpitalu chory czuł się dobrze...

Tatuś miał robione usg. Nie mamy dokładnych wyników, jest troszkę wody w płucach, ale mało. Zresztą dzisiaj sporo się nachodził. Mam nadzieje, że wszystkie badania pozwolą na podanie jutro chemii.

Dziękuję Eluś, przypomnę.
Wczoraj cały wieczór ze łzami czytałam Twój wątek...

Szczerze mówiąc boję się wyników badania. Co będzie gdy...

Dziękuję absenteeism,

już sama nie wiem co myśleć. Z jednej strony czekamy na tę chemię, z drugiej nie wiemy, jak Tatuś zareaguje na tę drugą chemię... Wydaje nam się, że jest trochę lepiej, tylko to osłabienie...

Witajcie,

kilka dni się nie odzywałam, gdyż w sumie nic się nie działo. Tatuś przez pierwsze dwa tygodnie po chemii czuł się średnio, w trzecim sam przyznał, że czuje się lepiej. Poradziliśmy sobie z zaparciami, apetyt wrócił. Jutro Tatuś idzie do szpitala, aby w piątek mieć podaną kolejną chemię. Tak umówił się z panią doktor. woli się przygotować i odpocząć przed piątkiem. Nie ma już takich zadyszek jak wcześniej.

Jednak martwi nas, że Tatuś jest bardzo słaby. Czy Waszym zdaniem ta chemia 80% CAV (wlewy jednodniowe co 21 dni) może coś zdziałać? Czy to osłabienie jest raczej wynikiem postępującej choroby? Mamy wrażenie, jakby Tatuś powoli żegnał się z nami... To jest nie do zniesienia. Pani doktor zapisała afobam

Może ktoś powie szczerze, czego możemy się spodziewać się po tak ustawionej chemii. Wiem, że pytanie jest dość dziwne i nikt nie jest w stanie odpowiedzieć na 100%, jednak w żadnym wątku nie znalazłam tak ustawionego leczenia...

Dziękuję absenteeism, zrobimy. Czy jeszcze coś warto zbadać? Przeczytałam wszystkie wątki i mam już mętlik w głowie. A tak przy okazji jestem naprawdę pełna podziwu dla Ciebie i wszystkich moderatorów, skąd bierzecie siły, aby całe dni i nie tylko czytać i odpowiadać na tak bardzo smutne tematy...

Męczy nas też jedna rzecz. Z jednej strony Tatuś waży obecnie 103 kg, przy ponad 180 cm wzrostu. Jednak teraz mało je i wymyślił sobie, że chce schudnąć. Wydaje mi się, że myśli, iż jak zrzuci trochę wagi, będzie się mniej męczył. Jednak mało jedząc jest słaby i kółko się zamyka. Już sama nie wiem, czy dawać mu bardziej energetyczne posiłki, czy ma jeść bardzo lekko i pozwalać aby trochę schudł?

Dziękujemy bardzo za sugestie. Odzywam się po pewnym czasie, gdyż w sumie nic specjalnego się nie działo. Tatuś po chemioterapii czuł się jako tako. Nie miał troszkę apetytu, a teraz walczy z zaparciami. Jak na razie woda do płuc chyba nie napływa (nie ma takich duszności jak wcześniej). Czy to dobry znak (czy to w ogóle coś oznacza po chemii?)? Jednak widzę, że nie ma siły, stał się nieco apatyczny. Bardzo zmienia się na twarzy, aż żal patrzeć i nie można pomóc. Wiem, że większość z Was przez to przechodzi lub przeszła. Przeczytałam chyba wszystkie wątki w tym dziale, wiele upłynęło łez. Nie włączamy się w innych dyskusjach, gdyż nie wiemy co napisać, jesteśmy na początku drogi i nie potrafimy nikomu pomóc, ale wierzcie, że znamy Wasze historie na pamięć i jesteśmy całym sercem...

W sobotę w drodze na działkę chcemy zawieźć Tatusia do pulmonologa (sam chce się pokazać pani doktor) i od razu prywatnie zrobić badanie krwi (żeby wykorzystać jedno zejście ze schodów i wejście, które wciąż go przeraża). I stąd mam pytanie, jakie parametry należy koniecznie zbadać przed następną chemią, którą ma wyznaczoną na 10.08?

Dziękujemy bardzo za odpowiedzi. Niestety mieszkam w innym mieście niż siostra i rodzice i praktycznie, aby Taty nie wozić, jesteśmy zdani na decyzję 1 onkologa, u którego wizyta trwa 5 minut bez możliwości zadawania dodatkowych pytań. Pomimo, że jest to stosunkowo duże miasto, nie udało nam się znaleźć prywatnego onkologa. I tak po wielkich kłótniach przyjął Tatusia wcześniej, gdyż w czasie pierwszego kontaktu wyznaczył wizytę na 23.07! Siostra dzień w dzień biegała od lekarza do lekarza i wszystkie drogi prowadziły do tego jednego (celowo nie piszę na ogólnym forum o jakie miasto chodzi, gdyż Tatuś doskonale porusza się po internecie i panicznie boję się, aby nie odnalazł naszych postów i załamał się)

Cóż, pozostaje nam modlić się, aby jutro wszystko dobrze zniósł. Chemię podaną będzie mieć w szpitalu, w którym dobrze się czuje (jak powiedział, nie wie czemu ludzie narzekają na służbę zdrowia, gdyż na jego oddziale opieka, warunki i jedzenie są cudowne).

Nie wiem jak przeżyć jutrzejszy dzień nie będąc z Nim, ale od soboty raniutko biorę urlop na razie na tydzień. Liczy się każda chwila.

Witam wszystkich bardzo serdecznie. Jestem siostrą Renaty50. Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi, które są dla nas bardzo ważne. Od trzech tygodni prześledziłam bardzo dużo postów. Praktycznie robię to całymi dniami. Niestety ten dział, do którego przyszło nam dołączyć, jest bardzo, bardzo smutny...

Postanowiłyśmy walczyć, podobnie jak nasz Tatuś, który na szczęście nie szukał informacji na temat choroby w internecie, czego bałyśmy się bardzo. Tylko powiedzcie Kochani, jak można być silnym, jeśli onkolog twierdzi, że następnej wizyty nie będzie. Czy z tych wszystkich wyników, objawów, wynika, że jest jest aż tak tragiczna sytuacja? I dlaczego ta chemia CAV? Domyślamy się, że 80% wynika z faktu, aby chemia nie była za mocna, gdyż Tatuś w tym momencie waży 107 kg?