Znaleziono 1 wynik

Makto ,na tę sytuację nie da się przygotować .....to musisz przeżyć sama i sama sobie z tym poradzić.Masz gorzej niż ja bo jesteś daleko o domu ,kiedy mój Tato bywał w szpitalu {oddalonym o 20km} zawsze kiedy zadzwonił mój telefon dostawałam dreszczy i serce mi stawało :?ale?:

gdy był w domu { a miałam to szczęście ,ze mogłam się nim opiekować w domu]byłam spokojniejsza ;chodz widziałam że odchodzi .Widząc jak ten cholerny rak go wyniszcza ,w końcu modliłam się by odszedł i nie cierpiał .........Nie zasłużył sobie na takie cierpienie :uuu:

Jak już napisałam wcześniej mnie daje spokój ,fakt że mogłam Go trzymać za rękę gdy odchodził powtarzałam by się nie bał i nie martwił .......mam wrażenie ,że odszedł właśnie dlatego spokojnie
Trzymam kciuki za twego Ojca i za ciebie .....