Znalezionych wyników: 17

Beatko

Beatko bardzo mi przykro ::rose::

Wieczny odpoczynek dla Twojej Mamusi [*]

Zgodzę się z pixi, tak było np. w naszym przypadku.
Na początku choroby Mama chciała wiedzieć wszystko, później tylko czy jest dobrze. nawet programów w tv o raku nie chciała na oczy widzieć, nawet jeśli mówiono o jakiejś słynnej osobie, która zmarła na tę chorobę, prosiła aby przełączyć. Ja pochłaniam informacje, ale nie przekazywałam tego Mamie, nie życzyła sobie. Była zmęczona tematem i szanowałam to. Jakoś tak dało się wyczuć kiedy potrzebuje informacji a kiedy nie.

To bardzo delikatny temat i myślę, że znasz najlepiej swoją Mamę i wiesz, co i kiedy Jej przekazać. Ważne jest też to jak przekazujemy wiadomości.
Beatko życzę Ci dużo siły.
Pozdrów Mamusię i uściskaj ją ciepło.

BeataM, kochana trzymaj się. Mam nadzieję, że to chwilowy kryzys iminie równie szybko jak się pojawił.

Przytulam i pozdrawiam bardzo serdecznie.

[ Dodano: 2011-03-02, 23:00 ]
Bądź przy Mamie, to dla Niej teraz bardzo ważne.

[następne komentarze]

BeataM, dobrze, że się nic złego nie dzieje.
Postaraj się odpocząć, zmęczona Mamusi nie pomożesz. Wiem po sobie jak mnie dopadało mega zmęczenie, zaczynałam się robić drażliwa i kłótnie wisiały w powietrzu...a to krok od wybuchu. Kiedy fizycznie jesteśmy sprawni, to i umysł działa lepiej.

Pozdrawiam serdecznie.

BeataM, aż nie wiem co napisać. Ewidentnie zostałyście pozostawione same sobie. Przykro, że tak traktuje się ludzi chorych.
Nie pomyślałaś aby pójść do pani doktor samej? Porozmawiać z nią w cztery oczy, powiedzieć o swoich obawach, tak bez Mamy, aby Jej nie stresować.
Może bez Twojej Mamy w gabinecie p. doktor zachowa się inaczej, wprost powie Ci co myśli na temat choroby Mamy, jak widzi dalsze leczenie (nawet to zachowawcze). Ja często chodziłam do lekarza sama.
Dobrze by było tez skonsultować Mamusię z innym lekarzem. Na pewno nie zaszkodzi.

Trzymaj się, pozdrawiam serdecznie i ściskam mocno.

BeataM z tymi lekami to trudna sprawa. Każdy chory ma taki czas kiedy wątpi w sens leczenia. Pamiętam jak moja Mama stwierdziła, że nie będzie łykać leków- miała dość, lekarzy, chemii i całego tego raka. Przeczekałam, dzięki Bogu niedługo (chyba tylko jeden dzień) i sama doszła do wniosku, że jednak leki brać trzeba.
Dobrze by było, żeby Mama nie odstawiała samodzielnie leków.
Trzeba by było delikatnie Ją przekonać, że to dla Jej dobra, ale bardzo delikatnie.
Prawdę powiedziawszy nie dziwię się chorym, że tak się zachowują- to jest ciężkie leczenie, wyniszczające i tak jak napisała kset79 chcą jednego chociaż dnia bez leków i chemii. Najważniejsze aby nie było to dłużej.

Może warto byłoby zweryfikować z lekarzem leki, które przyjmuje Mama- poinformować go o gorszym samopoczuciu po niektórych. Może dałoby się zamienić na jakieś inne po których Mamusia nie czułaby się źle?
Leków jest teraz tak duży wybór i lekarz powinien ustawić kombinacje tak aby nie działały źle na pacjenta.

Życzę powodzenia i trzymam kciuki.
Pozdrawiam serdecznie.

Beatko bardzo mi przykro, że Mamusia źle się czuje.

Dzielna jesteś jak diabli, dajesz sobie radę choć już czasem wydaje Ci się, ze tak nie jest. Musisz po prostu przysiąść na chwilkę, głębiej odetchnąć a wszystko troszkę się poukłada.

Zgadzam się z Katarzynką, neupogen to dobry lek i przynosi skutki, których nie sposób przecenić. Wierzę, że Twojej Mamie pomoże i poczuje się lepiej. Neutropenia może przynieść poważne szkody, ale ważne, że działałaś szybko i Mamusia dostała lek. Nam lekarz mówił, że to zdarza się dość często po leczeniu chemicznym. Teraz trzeba tylko czekać, aż lek zadziała.
Będę trzymać za Was kciuki.
Ściska bardzo mocno, pozdrowienia dla Mamusi.
Pozdrawiam.

Beata walczcie o brachyterapię, to duża szans, na ulżenie Mamie.
Moja Mama niestety nie załapała się na ten zabieg, ale to dłuższa historia i szkoda ją roztrząsać.

Trzymam kciuki za Mamusię a dla Ciebie dużo siły.

Pozdrawiam.

Beatko szkoda słów. Najważniejsze, że już po wszystkim i Mama na oddziale.
Na miejscu można zareagować w każdej chwili i Mama będzie bezpieczniejsza, poza tym lekarze na pewno będą monitorować plwocinę, jej ilość i"skład". Na każdym obchodzie Mama może zgłaszać dolegliwości, nawet takie mniej dokuczliwe o których często zapomina się przy okazji wizyty w gabinecie lekarskim.

Beatko przykro się czyta Twoje ostatnie wpisy.

Tak jak Katarzynka boję się, tych gorszych dni, wiele z nich już za nami, ale wiem, że przyjdą pewnie takie ciężkie kiedy nie będę mogła ani umiała pomóc Mamie. W tej chorobie niestety musimy się przygotować, że może być bardzo źle. Musimy przygotować się na wszystko, nasi najbliżsi bardzo na nas liczą.
Życzę jednak Tobie i Mamusi, aby te gorsze dni o ile mają nadejść, niech przyjdą jak najpóźniej, a najlepiej wcale.

Pozdrawiam serdecznie, ściskam.

Beata dokładnie taki sam lek jak u Eli przyjmowała moja Mama.
Zalecono jej go przyjmować tylko w przypadku krwioplucia (znaczy kiedy występuje takie łagodne) inaczej mogą wystąpić zakrzepy co też jest niebezpieczne.
Mnie lekarka porządnie nastraszyła i wiem, że jeśli następnym razem wystąpi takie krwioplucie jak w sierpniu to możemy nie zdążyć. Również i nas poinformowano, że krwioplucie może być następstwem naciekania nowotworu i tego uniknąć się niestety nie da. Straszne to w tej chorobie, ale niewiele się da zrobić, tylko obserwować.

Z kaszlem mamy tak samo, taka choroba, że pacjent kasłać musi- słowa lekarza. Prawdą jest, że kaszel nie zawsze taki sam- teraz Mama przyjmuje Theospirex 150x2 na rozrzedzenie wydzieliny, bo bidulka odpluwa. Z tego co wiem, co powiedział lekarz, dobrze jeśli kaszel nie jest suchy.

Trzymaj się i uściski dla Mamusi. Siły życzę.

Beata....nie chcę Cię straszyć, ale nie należy bagatelizować sprawy z krwiopluciem.
Moja Mama nie przyznała się latem, że pluje czasem krwią, dodatkowo przeziębiła się i finał był taki, że ledwie Mamę uratowano.
Oczywiście w Waszym przypadku nie musi tak być, jednak trzymaj rękę na pulsie, bo w tej chorobie są niesamowite zwroty.

Co do lekarza, to może rzeczywiście warto z nim porozmawiać, szkoda, żeby odebrał Mamie nadzieję. Takie wiadomości trzeba dawkować. Zresztą sama najlepiej znasz swoją Mamę i wiesz jak postąpić w tej sytuacji.

Pozdrawiam.

Beata dobre wieści, bardzo się cieszę...na tylko takie czekamy :-D

[ Dodano: 2011-01-08, 18:58 ]
Pozdrów Mamę.
Może jakiś kisiel zaproponuj jeśli Mama nie może zbyt jeść.? Apetyt wróci, jeszcze się zdziwisz jakie zachcianki Mama będzie miała:)

Beata nie ma za co mam nadzieję, że choć trochę pomogłam?
Wszystko jednak tak jak napisała Marta konsultujemy z lekarzem i każde dawki ustala lekarz....nie bierzemy nic na własną rękę.

Pozdrawiam i zdrowia dla Mamy życzę.