Znalezionych wyników: 94

Tak strasznie mi przykro...

Misteria u nas przepisał, ale nie działały tak jak powinny z powodu niskiego poziomu białka. Obniżały za to bardzo ciśnienie. Dopiero podczas pobytu w szpitalu udało się jakoś wszystko w miarę unormować.

Witaj Kasiu. Oczywiście, że możesz dołączyć. W kupie zawsze raźniej... Tu same takie osierocone serca, więc i o zrozumienie łatwo. Pierwszy dzień ojca jeszcze przede mną, ale wczorajsze urodziny taty rozłożyły mnie tak, że wciąż pozbierać się nie mogę...

Dzisiaj tata skończyłby 70 lat... Pierwsze urodziny taty bez taty :-(

Nie ma go już cztery miesiące... Cztery miesiące a ból i tęsknota wciąż te same. I niedowierzanie wciąż to samo. Tak się czasem zastanawiam, czy kiedyś nadejdzie taki dzień, w którym myśli o tacie przestaną wzbudzać to bolesne zdziwienie, że już nigdy, przenigdy...
Jak co roku, tak i dziś pojechałam do taty, tylko tym razem wybór prezentu był tak cholernie prosty :cry:

Przykro mi bardzo...

budowlany-sprzęt

Przyjmij i ode mnie najszczersze wyrazy współczucia...

Moniko przykro mi bardzo :-(

Misteria odpisałam ci na pw, żeby nie zaśmiecać twojego wątku.

Misteria a czy nie ma u was także poradni leczenia bólu?

Wyrazy współczucia

Kochana pomyśl o tym jak o długiej podróży - czasem trzeba się zatrzymać, żeby zatankować, coś zjeść, odpocząć, czasem trzeba się cofnąć, gdy pomylimy drogi, bywają objazdy, więc musimy zboczyć z głównej drogi, ale najważniejsze że jednak zbliżamy się do celu.

Jakoś przeżyłam, ale łatwo nie było, bo po pierwsze to młody facet (58 lat), a rozpacz córek rozdzierała mi serce, bo na wszystko patrzyłam jeszcze przez pryzmat pogrzebu taty...
Tak jak napisała marzena66 w wątku twojej mamy wąska szpara stawowa i osteofity mogą wskazywać na zwyrodnienie. Czy mama jest może umówiona do ortopedy?
Cieszę się razem z tobą z lepszego samopoczucia i trzymam kciuki, żeby już tak zostało

To czekamy na pokaz jajek

Dzięki, że zostałam wymieniona w tych dzielnych, ale wątpię czy słusznie... Zwłaszcza gdy pomyślę sobie o czekającym mnie jutro pogrzebie kuzyna męża :-(

Wierz mi, wcale nie czuję się dzielna, ale nie iść nie wypada.

Reszko a może powinnaś znaleźć jakieś hobby, które oprócz myśli zajęłoby również ciało? Dla mnie takim lekarstwem na wszelkie zło był ogród. Im bardziej zmęczona z niego wracałam, tym szczęśliwsza byłam. Już od dawna udowodnione jest, że wysiłek fizyczny poprawia nastrój. Z tego co piszesz wszystkie "odrywacze" myśli masz "siedzące", może dla odmian spróbuj coś bardziej ruchowego. Znajdź taką formę aktywności, która będzie ci sprawiała przyjemność.
Daj znać co wykazało usg u mamy.