Znalezionych wyników: 3

Porozmawiaj z lekarzem z hospicjum stacjonarnego czy nie przyjechałby prywatnie (jeżeli to niezbyt daleko) na wizytę (lub kilka) do mamy i ustawił leki i potrzebne badania. Lekarz hospicyjny ma doświadczenie jakiego nie mają inni specjaliści. Realizuj zalecenia przez przychodnię POZ. W przychodni tez pielęgniarki mają obowiązek wykonać zabiegi u leżącej chorej w domu.

ale chemioterapia bez okresu regeneracji organizmu to właściwie powolne zabijanie, a poza tym żeby zobaczyć jakieś zmiany na TK to właśnie trzeba tych kilka miesięcy w 3 tyg nic się nie zmieni. To "nie tak" to nasilenie zmian charakterystycznych dla tego okresu przed leczeniem.

Słuchaj jej, są osoby które muszą trudną sytuację nie przemyśleć ale przegadać, ona opowiadając Ci wszystko i rozważając różne rzeczy wcale nie chce żebyś coś robiła. Opowiadając to porządkuje sobie temat, oswaja go i przygotowuje się do rozmów z lekarzami (oby). Od teraz będziecie obie żyły z rakiem, nie da się o tym nie myśleć lub zapomnieć. Słuchaj, pytaj o wszystkie detale żeby być zorientowaną. Sama też powinnaś w miarę możliwości o tym rozmawiać. Nie wiem jakie masz stosunki w pracy, ale może poinformować o tym tych z którymi masz najwięcej kontaktu? Przyjaciółka?, Przyjaciel? Dalszy krewny (to tylko jeżeli Mama zgodzi się poinformować dalszą rodzinę). Porzuć marzenia że oderwiesz się od tego i przestaniesz myśleć, przy normalnej relacji to niemożliwe. Z czasem ta sytuacja pozostając trudną nie będzie dla Was tak paraliżująca. O jedno musisz koniecznie zadbać. Musisz spać - do lekarza po tabletki.