Znaleziono 1 wynik

Dranko - byłam z dziadkiem do ostatniego oddechu. Widziałam jego ból, widziałam jak powoli dogasa ostatnia iskra życia.
Teraz patrzę jak rak trawi mamę. Niszczy od środka.
Tego się nie da zapomnieć czy przejść obojętnie. Pocieszające jest to, że rok po śmierci dziadka, choć dalej w pamięci mam tamte wydarzenia, wiem, że jemu było lepiej, że odchodził wśród bliskich, niż sam w szpitalu.