Znalezionych wyników: 5

Dziś minęło 10 miesięcy od śmierci Taty.
Wiecie,jak jest mi źle,jak mam zły dzień,jak wszystko idzie nie tak jak powinno,to tak strasznie tęsknię za moimi Rodzicami i Babi,że aż wyć się chce.
Wtedy właśnie brakuje mi najbardziej rozmów,wygadania się i pociechy z ich strony...

Lena W., doskonale Cię rozumiem.
Wydaje mi się,że zawsze zostają w nas wyrzuty,że coś można było jeszcze więcej zrobić...chociaż w głębi wiemy,że wróg był silniejszy,że nie było żadnych szans.
Ja też nadal o tym myślę.

Tak bardzo tęsknię.
Ciągle mam przed oczami Tatę podczas choroby.Takiego bezbronnego.
Minęlo już 8 miesięcy,a mi ciągle ciężko i to bardzo,bardzo.
Zmieniłam się strasznie po tym wszystkim.I już nigdy nic nie będzie takie jak przedtem.
Bardzo dużo mnie kosztuje codzienny uśmiech i pokaz,że wszystko jest ok.
Dużo by pisać...

kajuniu, rozumiem Cię doskonale.
Ja zawsze na grobie mojej Mamy(teraz i Taty) ustawiałam figurkę aniołka.
Dwa razy ukradli,więc kupiliśmy kolejnego i przykleiłam go.
I co?
Oderwali i znowu ukradli!
Mojej Mamci powiedziałam,żeby podczas snu,tego złodzieja za nogi pociągła.
Teraz,odpukać,kolejny aniołek sobie stoi i jakoś nikt go nie kradnie,ale dla mnie to też było przykre.
Jak można tak robić?Dla mnie groby to symbol pamięci i to jest zbezczeszczenie jej.

blatka, gratuluję.
Widzisz, dałaś radę! Fantastycznie!

Od śmierci mojego Taty jutro minie 7 miesięcy.
Nadal przed oczami mam nasze ostatnie, bolesne wspólne chwile.
Nadal łzy same się cisną do oczu.
Czasem mam wrażenie, że im więcej czasu mija tym gorzej.
Były chwile, że myślałam, że najgorsze już minęło, ale tak nie jest.
Tak bardzo nie chciałam cierpieć, że na jakiś czas udało mi się oszukać smutek, jednak wrócił ze zdwojoną siłą.
Mam nadzieję, że ból kiedyś zelżeje.
Tak, to prawda, że nasi bliscy żyją w nas, w naszych wspomnieniach i sercach, ale ja tak nie chcę.
Ja chcę przytulić się do moich Rodziców.
Porozmawiać z Nimi, a nie tylko mówić do Nich!
Bardzo ciężko jest tak żyć w tym zmienionym świecie, ale jakoś trzeba.
Mam tylko nadzieję, że tam gdzie są, są szczęśliwi.