Znaleziono 1 wynik

Może to nie jest artykuł do czasopisma naukowego, ale pozwala nam zobrazować co się dzieje z chorym, co może się dziać. A od tego te forum jest. Ponad to większa cześć artykułu pokrywa się z obserwacjami forumowiczów, którzy byli w ostatniej drodze swoich bliskich.

w naszym przypadku tak właśnie było - a mama umarła w domu, w otoczeniu rodziny.
Z tego artykułu jedyne co mi się nie zgadzało to fakt, że chory czasami bywa opryskliwy i nieznośny dla bliskich - w ten sposób dystansuje się do nich, żegna się. Moja mama do końca nie dawała po sobie poznać, że jest na nas o coś zła, nie złościła się, nie przepędzała. I jeszcze przypomniało mi się jak w ostatnich godzinach odwiedzjąca ją pani doktor z hospicjum domowego powiedziała do mnmie tak: proszę żeby w pokoju nie rozmawiać za głośno, mama bardzo chciałaby się właczyć w rozmowę, ale nie może (byc może dlatego ze była po sporych dawkach z morfiną). I jeszcze pamiętam dobę przed śmiercią kiedy jej chrześniak jak dziecko się rozpłakał ona powiedziała: Tomek ja wyzzdrowieję, nie płacz. I nie mowiła o zmarłych, że kogoś widzi. Jeśli mówiła to tylko do żywych i o żywych.
Czy to może oznaczać że do końca się nie pogodziła z tym że umiera? bo ja tak własnie myślę. Że nie pogodziła się.