Znaleziono 1 wynik

Dziękuje. Bez obaw zrozumiałam sens przekazu, nie będe już nikogo nękała z swoimi "żałobnymi myślami" - w sposób naturalny myślałam, że skoro przedstawiałam tutaj historię naszej walki z chorobą i emocje z tym związane to pisanie o emocjach towarzyszących jej zakończeniu jest kolejnym naturalnym etapem, jakim człowiek chce się podzielić ze społecznością, która to rozumie.

Co do osób dalej walczących, to powinny mieć świadomość tego, że śmierć prędzej czy później czeka i tak każdego z nas, a celowe odpychanie tej myśli od siebie na pewnym etapie może być tylko bardziej krzywdzące, czego doświadczyłam na własnym przykładzie.
Temat uważam za zamknięty i dziękuje wszystkim, którzy nie tylko w merytoryczny ale i emocjonalny sposób pomagali przez te ostatnie 3 lata.