Znalezionych wyników: 5

Przepraszam, już doczytałam, jesteście pod opieką HD, zadzwońcie do lekarza i poproście o zmianę sposobu podawania leków. Przyjdzie moment, że tato nie będzie jadł i nie będzie możliwości przemycić leków, trzeba już działać skoro problem się pojawił.

Rozumiem, że chciałabyś usłyszeć, że tato Cię kocha czy inne miłe słowo ale tato teraz jest w złym stanie, jest bez sił, zależny od innych i może to na Niego źle działa, nie potrafi się otworzyć i nawet w obliczu śmierci być wylewny, nie każdy taki jest i nie wymagaj, jeśli sam tego nie chce. Mów Ty, że go kochasz może tym zmiękczysz Jego serce i usłyszysz to co chcesz.

Pozdrawiam.

Gabriella załatwiliście hospicjum?
Jeśli tata jest pod Ich opieką, zadzwońcie do lekarza żeby zmienił sposób podawania leków.

Tato na pewno nie chce sprawiać Ci bólu, to choroba, nasi najbliżsi ze spokojnych ludzi stają się agresywni. Moja mama była w chorobie potulna jak baranek, ciocia również teraz dziadek choruje i jest strasznie niemiły do wszystkich. Nie miej do taty pretensji, to nie Jego wina, na prawdę winna jest temu choroba.

Trzymaj się.

Gabriella,

Jak najbardziej i jak najszybciej zmieńcie dawki leków, może coś trzeba dołożyć, ustalcie to szybko z lekarzem żeby tata się nie męczył a i Wy będziecie spokojniejsze. Tato się zrywa ale czy daje radę chodzić, czy to taki ogólny niepokój i zrywy? Porozmawiajcie o tym również z lekarzem, czasami się daje pacjentom coś na wyciszenie.

Gabriella,
Opanuj emocje, teraz kłótnie, zwady, obrażanie na nic się nie zda. Teraz macie tworzyć rodzinę i wspierać się wzajemnie. Mama podjęła się takiej decyzji i też trzeba to uszanować. Wiadomo, że w chorobie się jednoczymy, podejmujemy wspólnie decyzje a przede wszystkim słuchamy naszego chorego jakie ma pragnienia ale nie zawsze jest tak kolorowo jak być powinno. Można było spróbować zabrać tatę do domu, wiele rzeczy można ale widocznie mama bała się tej całej opieki, pewnie lekarze powiedzieli jak to będzie wszystko wyglądało i mama się przeraziła. Na pewno chce dla taty jak najlepiej ale wizja leżącego chorego w ogromnym cierpieniu a z tym często kojarzy się nam rak mamę przerosła. Mamie wie, że Ty byłabyś dochodząca a to mogłoby być dla Niej za mało, taka osoba potrzebuje opieki 24/dobę. Tak jak napisała Beataso, że dom to rodzina nie mury. W HS możecie być ciągle przy tacie i z tatą. Może jak nabierze sił, trochę stan się unormuje weźmiecie Go na przepustkę do domu i zobaczycie jak wygląda opieka. Słuszna uwaga Beataso, w chorobie nie ma dobrych decyzji, nigdy do końca nie wiemy czy zrobiliśmy wszystko dobrze czy nasze decyzje są słuszne.

Łączcie się, wspierajcie, kochajcie, nikt nie ma prawa oceniać decyzji innych, jesteśmy ludźmi i mamy prawo do pomyłek i złych wyborów.

Pozdrawiam

Gabriella,

To jest bardzo trudno doradzić. Ani nie możemy nikogo osądzać czy opiekuje się chorą osobą w domu czy przekaże tą opiekę hospicjum stacjonarnemu. Każdy ma jakieś swoje siły, odporność psychiczną, możliwości takie a nie inne i każdy musi podjąć decyzję sam. Z jednej strony tato chce odejść w domu i powinno się uszanować tą decyzję w końcu to ostatnie życzenie osoby chorej, każdy woli odchodzić wśród swoich najbliższych, wokół przedmiotów mu bliskich, w poczuciu intymności, spokoju, we własnym łóżku ale nie zawsze można to spełnić bo są ku temu jakieś przeciwności. Decyzja należy do Was, do Waszego sumienia i do Waszych możliwości.
Życzę mądrych decyzji, tylko tyle mogę doradzić, pozdrawiam ciepło.