Znalezionych wyników: 8

Dziękuję za odpowiedzi, chciałam po prostu upewnić się, że zrobiliśmy wszystko co w takiej sytuacji można zrobić, nie chciałabym z powodu swojej niewiedzy czegoś przeoczyć. Babcia czuje się dobrze, noga jeszcze pobolewa i goi się opornie (spód stopy to trudne miejsce, a wycięto sporo skóry), ale ogólnie jesteśmy wszyscy dobrej myśli i mamy wielką nadzieję, że choroba nie posunie się dalej.

Dziękuję za odpowiedź, mam jeszcze jedno pytanie, choć podejrzewam, że retoryczne.
Jakie są szanse na to, że choroba się nie rozwinie? Czy przy tak zaawansowanej diagnozie 6mm Breslova i III poziom Clarka zdarza się, że rak odpuszcza? Z tego co wyczytałam węzły nie są jedyną drogą rozsiewania tego nowotworu. Czy da się zrobić np markery na ten typ raka?

Dzień dobry ponownie

Przez jakiś czas nic nie pisałam, bo czerpałam wiedzę z forum, które odpowiadało na moje ewentualne pytania i wątpliwości (chwała Wam za to). Babcia miała poszerzenie marginesu z biopsją 2 węzłów wartowniczych (w kolanie i pachwinie). Na dzień dzisiejszy wieści są fantastyczne. RTG płuc - czyste, USG brzucha - czyste. Biopsja nie wykazała zmian w węzłach

Teraz babcia jeździ jeszcze na zamiany opatrunku, a potem ma mieć wizyty kontrolne co 3 miesiące. I tu mam pytanie. Czy zrobiliśmy wszystko co trzeba? Czyli czy może jeszcze jakieś dodatkowe badania zrobić, na coś zwrócić uwagę, i drugie pytanie - czy stosuje się jakąś profilaktykę dla takich pacjentów? Jakaś dieta, jakieś konkretne rzeczy, na które należy zwracać uwagę, żeby bronić się przed postępem choroby? Dziękuję za uwagę i pozdrawiam

Jesteśmy już po wizycie, udało nam się załatwić większość badań i konsultacji na miejscu (RTG, EKG, rozmowa z anestezjologiem i chirurgiem - onkologiem), babcia jest już zapisana na poszerzenie marginesów i pobranie węzła wartowniczego (za 3 tyg.). Zajęto się nami bardzo profesjonalnie

przed nami jeszcze tylko USG brzucha. Teraz pozostało trzymać kciuki za wyniki badań i sam zabieg. Dziękuję za odpowiedzi i wiedzę, którą tu, w różnych wątkach, się dzielicie. Bardzo mi pomogła przygotować się do wizyty.
Mam jeszcze jedno pytanie, co jeszcze można zrobić, aby jakoś babci pomóc? Może jakaś szczególna dieta? Może jakoś wzmocnić przed zabiegiem?
Anna.

Dziękuję za rady, noga babci na szczęście goi się bardzo dobrze. Czekamy do czwartku i mamy nadzieję, że dalsza diagnostyka i leczenie pójdzie sprawnie. W razie czego będę szukać pomocy na forum. Wspaniale, że jest takie miejsce.
Anna.

Dziękuję za kciuki i link, szperam po innych tematach w poszukiwaniu wskazówek.
Rozumiem, że przy tego typu nowotworach od razu należy zrobić RTG klatki piersiowej i USG brzucha, żeby wykluczyć przerzuty (czy to robi się w CO, czy trzeba biegać do lekarza rodzinnego?).
Powinno się tez pobrać materiał do badania z węzła wartowniczego (czyli biopsja)? Czy może można to zbadać za pomocą USG węzłów?
Pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję za odpowiedzi.
Anna.

Dziękuję za odpowiedzi, trochę się martwię przebiegiem ewentualnego leczenia, bo babcia jest osobą, która nie narzeka, a wręcz odwrotnie, ukrywa swoje problemy, nie chce mówić, że coś jej dolega, coś boli, czegoś potrzebuje, ogólnie trudno się jej pomaga. Mam nadzieję, że to chwilowe unieruchomienie przyzwyczai babcię do mówienia o potrzebach.
Czy ten najbliższy węzeł zawsze się wycina, bo poprzedni lekarz (ten z prywatnej kliniki) sugerował żeby nie wycinać, trochę na zasadzie, że babcia jest już stara i lepiej nie ingerować aż tak. Czy to jest słuszne podejście?
Na ile inwazyjnie leczyć 84-letniego pacjenta? Może ktoś mi doradzi?
Bardzo Wam wszystkim dziękuje za okazanie zainteresowania tematem.
Anna.

Dzień dobry,
moja babcia (84 lata) została niedawno zdiagnozowana, ma czerniaka na spodzie stopy. Zmiana została wycięta, zdjęte są już szwy, został pobrany materiał do badań (załączam wynik). Wszystko to było robione prywatnie, w oczekiwaniu na wizytę u państwowego onkologa. W czwartek mamy wizytę w Centrum Onkologii (Roentgena 5). Mam różne doświadczenia z państwową służbą zdrowia i wiem, że starsze osoby są często traktowane jako zło konieczne. Zdaje sobie sprawę, że w pewnym wieku agresywne leczenie nie ma sensu, ale chciałabym zapewnić babci jak najlepszą opiekę. Niestety kompletnie się nie znam na medycynie, nie mam też w rodzinie lekarza, więc mam nadzieję tutaj znaleźć odpowiedzi na moje pytania:
1. O co pytać, o co zadbać na pierwszej wizycie, na co zwrócić uwagę?
2. Na jakie jeszcze badania powinna zostać skierowana babcia, jakich skierowań się ewentualnie domagać?
3. Jakie są (biorąc pod uwagę wiek babci) możliwości leczenia?
4. Jakie są rokowania?
5. Co możemy dodatkowo (jako rodzina) zrobić aby pomóc babci (dieta, suplementy, dodatkowe leki etc.)
Dodam, że babcia pod względem sprawności fizycznej jest w bardzo dobrej kondycji (pomijając chorą nogę), psychicznie trochę gorzej (prawdopodobnie początki Alzheimera). Będę ogromnie wdzięczna za wskazówki. Z góry dziękuję.
Anna.