[izabela1]

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

---

homer366, Nigdy się za egoistkę nie uwazałam i takie tez zdanie ma o mnie rodzina.Zachowuję sie pewnie dlatego,ze łączy mnie z Tatą tak silna więź,ze cięzko będzie mi się z Tatą rozstac.Od dziecinstwa pamiętam,ze ja jako jedyna a mam 3 siostry spędzałam z Tatą najwięcej czasu,razem na zakupy,na ryby.Zgadzaliśmy się dosłownie we wszystkim.Mamę tez kocham bardzo,ale nie tak jak Tatę.

[Anelia]

izabela1, Przykro mi bardzo,że i Wy musicie przez to przechodzić. Rozumiem jak się czujesz,ponieważ u mnie jest podobnie tzn.trwa to już kilka miesięcy a ja w dalszym ciągu po prostu nie wierzę !!! Wszystko stało się tak szybko. Choroba z dnia na dzień (od zdiagnozowania!) daje o sobie znać I my choć bardzo chcemy pomóc-nie możemy, stoimy z boku i przyglądamy się jak choroba postępuje To straszne! Czujemy się tacy bezradni... Uśmiechamy się sztucznie aby nie narażać Naszych chorych na większy stres,smutek a w głębi duszy serce Nam pęka ! Świat w jednej chwili przewrócił Nam się do góry nogami ! I nic nie możemy zrobić. izabela1, życie jest niesprawiedliwe a my musimy żyć w tym wszystkim dalej! Jedyne co Nam pozostaje to być przy bliskich,którzy Nas teraz tak bardzo potrzebują....wspierać ich i cieszyć się z każdej chwili spędzonej przy najukochańszej dla Nas osobie ! Jest ciężko, wiem ... rozumiem i wiem co czujesz Trzymajcie się tam! Oby jak najdłużej!
Jak tato się czuje na dzień dzisiejszy ?

[jusia]

Bardzo dobrze, że Tatuś dużo śpi.
Wtedy nie cierpi.
Pozwól Mu na to. Sen z pewnością jest dla Niego ogromną ulgą.

izabela1, na pewnym etapie choroby mojego Taty, DSS mi napisała, abym się zatrzymała.
Napisała też, że zrobiłam wszystko co można było zrobić i że Tatuś mój odchodzi i nic tego nie zmieni.

Też byłam zła na wszystkich i wszystko.
Też nie mogłam się pogodzić z losem.
Też mi się wydawało, że jeszcze coś się da zdziałać.

izabela1, rozumiem Cię doskonale.
Boisz się ogromnej bolesnej straty, ale teraz piszę z całego serca, nie szukaj, nie obwiniaj, to nie ma sensu.
Bądź z Tatą, to tak niewiele, a jednocześnie wszystko.
Pamiętaj, że Wasze chwile pozostaną w Twoim sercu na zawsze.

[izabela1]

Nie mam siły do walki...
By stawić mu czoła...
Upadam na ziemię...
O pomoc wołam.

[Anelia]

izabela1, wiem jak jest ciężko ale dacie radę ! Musimy walczyć z tym paskudztwem!
Co tam u Was? Jak tato się czuje? Co u Ciebie?

[Gonia]

izabela1, Musisz sie podniesc i musicie walczyc! Nie mozesz sie poddawac!Mi tez jest cizko,mam momenty watpliwosci co bedzie za kilka miesiecy,ale gleboko wierze i prosze Boga o pomoc.Jak Tatus sie czuje?Jak Ty na dzien dzisiejszy sie trzymasz?Pozdrawiam

[Gonia]

izabela1, To dopiero poczatek Waszej drogi z Tata,a Ty sie poddajesz?Tak łatwo?Duzo siły Ci życze i pamietaj ze jestesmy zawsze obok myslami!

[gosia33]

qwera napisał/a:

był bardzo chory- dałam mu to co mogłam- spokój i siebie

To tak wiele znaczy dla naszych bliskich..
Być, wspierać, pomagać, tulić, kochać.
Izabela

[Anelia]

izabela1, Co tam u Was ? Jak tata ?