Znalezionych wyników: 6

Chirurgów, laryngologów... sprecyzuj specjalizację, bo to spory instytut.

Mój tata. Jeśli będę mogła - pomogę.

My mieliśmy skierowanie i zrobiliśmy w ciągu tygodnia w przychodni przy ul.Ziemowita.

Z rad praktycznych dla pacjentów leczonych w Gliwicach: w sklepie z perukami można kupić także specyfiki, np. Caphosol na sztuki, to sklep medyczny, mogą sprowadzić co trzeba. Jeśli ktoś chce korzystać z laptopa warto zaopatrzyć się w kabel (łącze nad każdym łóźkiem), bo wifi nam płatało figle (ale mamy vistę, a to osobna, długa historia). W pobliżu piękny park Chopina z placem zabaw i kawiarnią (i punktem " obsługi niemowlaka"). Na drugim pietrze CO, za kaplicą ogród zimowy, więc moźna posiedzieć, nawet z dziećmi. Latem czynny ogród z ławeczkami, oczkiem wodnym, rybkami. Dużo aparatów z napojami, smaczne jedzenie w barze (ale drogo). Może pacjentom z daleka coś z tych informacji się przyda, bo pierwsze wizyty są dlugaśne. Najbliźsza apteka niedaleko, przy głównej ulicy- Zwycięstwa, jakieś 200 m od CO. Parking jest płatny, warto próbować stawać przy.ul.Sienkiewicza. Auto można też zostawić na dłużej, za dodatkową opłatą. Pokoje dwu-, a częściej trzyosobowe, na dwa pokoje wspolna łazienka-osobno prysznic, osobno ubikacja, gdzie nigdy nie ma mydła. Środek dezynfekujący dopiero na sali, a po drodze tyle kłamek... Jest weź świetlica, obchody 2 razy dziennie, ale sensowny ten z lekarzem prowadzącym. Gdyby ktoś był w pilnej potrzebie- proszę o pv, mieszkam 10 minut na nogach od szpitala, w razie konieczności mogę coś kupić, przenieść.

U nas sprawa jest w toku, dlatego moje refleksje są bieżące. Rodzice właśnie w CO zmieniają opatrunki (jest ich sporo - policzek, szyja, łydka, udo). Lekarze - jak pisałam - zabiegani, choć uważam, że to nie ich wina, a raczej zaleta - więcej pacjentów po prostu "obsłużą", ale peany trzeba śpiewać na cześć pielęgniarek. Mój tata zaliczył już chemię - ósme piętro - w większości Panie bardzo miłe. Natomiast na piętrze czwartym, po operacji te kobiety były genialne - każda, dosłownie każda dobra, ciepła, życzliwa, uprzejma, uśmiechnięta, pomocna. Pracę mają paskudną, pacjenci w większości leżący. Po operacji i wypisaniu ze szpitala tata jeździ na opatrunki tak często jak chce, nigdy nie czeka w długiej kolejce - wszystko jest świetnie zorganizowane, a pomoc - bezcenna. Pielęgniarki w przychodni również przesympatyczne, uczą, instruują mamę co i jak zrobić. Myślę, że jak na taki moloch i nasze warunki (NFZ i papierologia) naprawdę wszystko funkcjonuje bez zarzutu.

Zdaje się, że to wygląda tak: lekarze są bardzo zabiegani między salą operacyjną, przychodnią, a obchodami. Ilość pacjentów jest niewiarygodna i pewnie część rzeczy dla lekarzy jest oczywista, nie zawsze więc poinformują do końca. Na szczęście mają przygotowane gotowe wskazówki, które każdy pacjent otrzymuje przy wyjściu od lekarza. Zdarzają się błędy w terminach, wpisane z opóźnieniem wyniki badań, długie terminy oczekiwania na wizyty, zwłaszcza pierwszorazowe. Gdy już dojdzie do przyjęcia do szpitala (chemia, operacje itd. wszystko nabiera niesamowitego tempa). Natomiast fachowości, rzetelności, precyzji, dobrej farmakologii rozumianej jako sukces w leczeniu nie można im odmówić. To tylko ludzie, jednak - moim zdaniem - wykonują niesamowitą pracę, a jej warunki nie zawsze są od nich zależne. Takie moje odczucie i jako gliwiczanka dziękuję Bogu, że to tu przyszło się leczyć mojemu tacie, to tu go operowano i to tu będzie miał radioterapię.