Znalezionych wyników: 20

We wtorek tata rozpoczął naświetlania.Podobno ma ich mieć 21.Czy to jest dobra informacja?Tata ,ze względu na oległość,został na ten czas w szpitału.Leczy sie w CO na Ursynowie u doktora Wierzchowskiego.Czy ktoś z Was orientuje się czy taka ilość naświetlań to dobry znak?

Witaj gudzia5,
dosyć długo mnie nie było,niestety czasem nie mam możliwości pisać.Chociaż staram się na bieżąco czytać wpisy.Jak widzę u Was sytuacja nie do końca jasna.Mam nadzieję,ze wypis ze szpitala doda otuchy.Czekam na dobre wieści.
Mój tata od wtorku tez ma naświetlania,mówił mi ,ze leżał ok 20 min.Lekarz planuje 21 naświetlań.Tata pokazywał mi narysowaną na piersi taką strzelnicę.Mówi,ze póki co czuje się nieźle.Chociaż jak bylam u niego we wtorek w szpitalu,to moze i fizycznie faktycznie nie najgorzej,ale jakiś był taki smutny a zarazem podenerwowany,liczę,ze to szybko mu minie.
Pozdrawiam Ciebie i tatę serdecznie

łączę się z Wami bólu [*]

mam tylko sekundę,więc tak szybko;dzięki za odzew,włąśnie taką strategię przyjęliśmy.Tata pojechał.Od 23 marca do szpitala na naświetlania,lekarz móił mu coś,ze ponad miesiąc to potrwa.Tak sobie myślę,ze chyba dobrze,ze planuję na tak długo?oby!
teraz nie będzie mnie przez jakieś 3 dni,ale potem sie odezwę.Ciekawa jestem jak postępy u Twojego taty.Musimy wierzyć,ze będzie choć troszkę lepiej.

śledzę Wasz wątek i często o Was myślę.Przykro mi bardzo,ze tak sprawy się mają i że problemy dopadają Cię ze wszystkich stron.Postaraj się troszkę przespać i zacznij jeść(wiem,że czasami trudno cokolwiek przełknąć)bo to jedyny sposób,zebyś miała troszkę sił do dalszej walki.Tak sobie myślę nad tym powiedzeniem mamie prawdy,jestem przeciwna,w każdym bądź razie my chronimy tatę przed pełną informacją o rokowaniach.Wydaje mi się,że to pozbawiłoby ich jakiejkolwiek nadzei, a Twoja mama mimo wszystko ciągle ją ma,chyba właśnie dlatego tak dopytuje się o chemie.
Pozdrawiam cieplutko , życzę sił i powodzenia.W końcu niejeden kryzys już pokonałyście.

a Tata wczoraj jakiś kryzys przechodzi,ojjj.Przebąkuje coś ,ze chyba we wtorek nie pojedzie,bo po co to się leczyć,co ma być to będzie itp. Pewnie jezcze nie raz takie stany będzie miał,siostra dziś z dziećmi do niego pojedzie,to może troszkę mu się humor poprawi.No ale martwi mnie to,bo grunt to psychika.Bardzo boję się,ze może się poddać.

po naświetleniach będzie lepiej!!!

i tylko w taką informację proszę wierzyć!!!

a statystyki niech pozostaną statystykami,a nie wyroczniami(ja też muszę to sobie wbić bardzo głęboko do główki).
Mój tata od killku(coś koło 5)lat leczył się na astme,przy czym ze względu na dużo gorsze samopoczucie udał się w ubiegłym roku w marcu do specjalisty dobrego,który obok astmy stwierdził POCHP ,a w listopadzie 2010r trafił na badania do szpitala,bo ogólnie czuł się coraz słabszy.No i 4 stycznia diagnoza(nie chciał tata poznać wyników przd świętami).Przy czym z perspektywy to wiem,ze miał wszystkie typowe objawy raka,no ale skoro był pod "opieką"specjalistów i miał dosyć często Rtg,to raczej nie braliśmy tej opcji zbyt do siebie-wierzyliśmy w astmę i POCHP.Szkoda,ze tak późno to wszystko wyszło :(( a jakieś 17 lat temu tata na gruźlicę był leczony,czy to na pewno byłą gruźlica trudno powiedzieć.Dziadek też miał problemy płucne,ale raka nigdy nie miał stwierdzonego.A i tata dosyć dużo palił,ale rzucił 17 lat temu.Pewnie to miało dobry wpływ na tą chorobę.
idę spać,bo jutro raniutko mam zajęcia i dosłownie padam już.

Pozdrowienia dla Ciebie i rodzinki.Trzymajcie się dzielnie

weszłam poczytać,bo kiepsko się w tym orientuję i też na swoim napisałąm do Ciebie.Widzę,że więcej nas łączy.Moja córeczka ma 2latka i 2 miesiące.Jest cudowna,ale niestety nie do opanowania

też mieszkamponad 100 km od taty,do Wa-wy do Co bliżej,ale nie mam co z mała zrobić i informacje też mam od taty,czyli wnioski podobne,albo trochę to wszystko bagatelizje,albo tyle mu mówią,nie wiem.Postaram się w przyszłym tyg jakoś uchwycić lekarza,no ale jeśli będę z tatą ,to też nie wypytam o wszystko,najlepiej jak sama spotkalabym się z nim,ale to b.trudne.A jak tatuś Twój się czuje.Mój póki co nieźle,znaczy sporo leży i nie robi nic,ale nie ma raczej bóli (albo nie pokazuje) a chemię znosi może nie jakoś super,ale z pewnością nie najgorzej.
Pozdrowionka

najważniejsze,ze poprawa,a nawet niech będzie powolutku,żeby tylko się nie pogarszało.Z całego serca wszystkim nam tego życzę.Dziś moja córcia ukochana dba o to,zebym się nie zamartwiała,tak mi daje w kość,że na inne zmartwienia nie mam już ani czasu ani siły .Czekam z niecierpliwością września,mam nadzieję,ze przyjmą ja do przedszkola

nie znam się na tych durnych rakach zupełnie,ale chcę głęboko wierzyć,ze to nie nie jest już tylko terapia paliatywna ,tym bardziej,ze jak napisałaś,mój tata jest w podobnej sytuacji-tyle,ze u nas sytuacja z radio wyjaśni się we wtorek.A ile Twój tata miał chemii,bo umknęło mi to podczas lektury waszej historii.
Trzymam kciuki za Was!

dzieki,ze jesteście ,odpowiadacie i pomagacie przez to przejść.
Moje wiedza na temat leczenia i efektów pochodzi od taty.Jak tylko będę mogła spotkać się z lekarzem ,to moje informacje ,mam nadzieję, będą bardziej usystematyzowane i oczywiście podzielą się nimi.
O operacji nic nie mówią(oby to się zmieniło!!!!!!!!!!)
ela1,no właśnie zaniepokoiło mnie to,ze powiedzieli do taty o stagnacji ,o tym że we wtorek(08 marca) spotka się z radiologiem,by porozmawiać o ewentualnej radioterapii i jeśliby doszła ona do skutku,to z chemią poprzestaliby narazie na tych 3 kursach "bo nie ma sensu truć organizmu" lepiej dac radio;no i tak sobie myślę,ze skoro stagnacja to może gdyby jeszce było ze dwa kursy to może jednak byłaby możliwa jakaś poprawa.Sama już gubię się w domysłach.No a tata jeszce powiedział,że lekarz zaczął od stwierdzenia "nie jest źle Panie Mirku" .Boże,co myśleć o tym wszystkim????!!!!!

będzie dobrze,będzie dobrze , będzie dobrze..........................powtarzam to sobie od samego początku.Niestety czasem nie potrafię zapanować nad czarnymi myślami.Dzięki za to co napisałaś,łatwiej się wtedy wierzy

Witam,
śledzę Waszą historię na forum,całym sercem jestem z Wami!

Witam serdecznie po długiej przerwie.
Miałam utrudniony dostęp do internetu i stąd ta nieobecność.U nas chyba jest odrobinę lepiej niż wydawało się na początku,chciałabym przynajmniej żeby tak było.Dlatego mam nadzieję ,ze i Wy to nam potwierdzicie.Otóż,tata leczy sie w CO na Ursynowie.I włAśnie tam,lekarze stwierdzili,ze to nie IIIB(wypis z innego szpitala),a stadium IIIA (T3N2M0,a wcześniej miał zapisane w karcie T4N2M0)tata mial w CO robione badanie RTG i to chyba na podstawie tego mu zmienili klasyfikację.Chyba gdyby tak nie było nie zmienialiby tego?raczej nie jest to jakiś błąd.Tata jest w trakcie 3 kursu chemii ,schemat PN ,znosi ją w miarę dobrze.Przy czym w dolewce w drugim kursie trochę chemii wylało mu się poza żyłę,ale już ręka nie boli i ok 4 dni była zaczerwieniona,więc mam nadzieję,że nie powinno to sprawiac kłopotów.Lekarz powiedział tacie-po zrobieniu po 2 kursie prześwietlenia,że na chwilę obecną jest stagnacja i za tydzień na dolewce ma się spotkać z radiologiem i ustalić sytuację naświetlań.Proszę Was,zebyście podzielili się swoim doświadczeniem i wiedzą i powiedzieli mi czy tak może być i czy tak właśnie się prowadzi leczenie ?
Serdecznie pozdrawiam

[ Dodano: 2011-03-02, 18:52 ]
a czy możliwe ,ze chemioterapia nie przynosi rezultatu i dlatego po trzecim kursie chcą ewentualnie radioterapię wprowadzić,a przestać podawać chemię?czy powiedizieliby wtedy o tym?czy mówiliby w takiej sytuacji o stagnacji?Przpraszam za swoje pytaniay,ale przebłyski optymizmu zakłoca jakiś wewnętrzny strach.

[ Dodano: 2011-03-03, 08:00 ]
Proszę powiedźcie mi,bardzo się boję,czy chemia nie przynosi spodziewanych efektów i dlatego chcą radioterapii spróbować?Dopiero w niedzielę bądź poniedziałek mogę zobaczyć sie lekarzem taty.Czy chcieliby wprowadzić naświetlania gdyby nie wierzyli w ich skuteczność.Stan ogólny taty nie jest zły.Oczywiście nie powiem,ze super,ale dzielnie się trzyma i nie wiem na ile w głębi wierzy w leczenie(jak zostaje sam robi sie smutny i wylękniony),w każdym bądź razie dzielnie walczy.Niestety mieszkam dosyć daleko,staram się być u rodziców często,ale wiadomo nie zawsze to możliwe,ale według relacji telefonicznych mamy i odpowiedzi taty nic go nie boli.Minimalnie brzuch,ale to chyba raczej następstwo chemii,trochę kaszlu-raczej sporadycznie i trochę chrypki czasami.Obywa się nawet bez leków wziewnych,które stosował przed zdiagnozowaniem raka,na astmę i rozedmę.
Proszę napiszcie czy w stagnacji bardzie widzieć plusy czy minusy?
Bardzo chcę być optymistką,nie potrafię uwierzyć w to,ze leczenie może nie pomóc.

Dzięki absenteeism za odpowiedź.Czyli,jak rozumiem to PN jest jak najbardziej właściwe.Oby było skuteczne.
Pozdrowienia
aga