Znaleziono 1 wynik

Witaj Matteo ! Rozumiem, co teraz czujesz. Wiem, że każdy dzień oczekiwania w takiej sytuacji, a nawet godzina jest nie do zniesienia. Chciałoby się zrobić coś i to już, najlepiej natychmiast, nawet za pieniądze. Ja też tak reagowałam, kiedy moja mama chorowała. I wiesz co, okazało się, że dobrze zrobiłam, że namówiłam ją na wizytę prywatną. Co prawda nie chodziło o onkologa, ale.... Lekarz okazał się nie tylko profesjonalistą w każdym calu, ale naszym aniołem opatrznościowym. Mało teraz takich jest. Gdyby to mogło Wam pomóc, poleciłabym go Wam, ale niestety jest specjalistą w innej dziedzinie. Najgorszym uczuciem jest bezsilność, a odczuwamy ją bardzo dotkliwie, gdy nasi bliscy chorują, a my tak niewiele możemy zrobić, ale możemy być z nimi i możemy trzymać rękę na pulsie. Czytam tu wiele historii, kiedy wspaniałe córki lub synowie stają wprost na rzęsach, żeby znaleźć najlepszy ośrodek, najlepszych lekarzy, pukają do wszystkich możliwych (i niemożliwych również) drzwi. Niestety w naszej polskiej rzeczywystości tak trzeba. Trzeba wszystkim patrzeć na ręce i wszystkiego się domagać, przecież chodzi i najbliższych nam ludzi. Trzymam za Was kciuki i życzę wytrwałości w walce z chorobą i systemem. Pozdrawiam Asia