Znalezionych wyników: 18

ja kupiłam Tacie nutridrinki przez internetową aptekę - przesłali je w 24 godz. po opłaceniu przez net...czy pomagają nie wiem, ale są dla chorych. Mój Tato wymiotował po jedzeniu, nutridrinki dotarły do niego na 12 godz. przed śmiercią, z tego co wiem od Mamy po jednym nie wymiotował ale po zupce tak

pomyśl o nutridrinkach.
http://nutridrink.pl/pl13...CFYW-zAodXjDK2g

napisz mi jak przebiegła operacja Twojej Mamy. Mam nadzieję, że się udała.

właśnie zastanawiam się czy nie skorzystać z pomocy jakiegoś specjalisty. Nie umiem sobie z tym poradzić a co noc mam straszne sny z tym wszystkim związane. Bardzo ciężko mi z tym... :-(

bezsilność, strach, lęki i depresja, sny na jawie i ciągłe budzenie się że to dzisiaj jest ten smutny dzień, dla mnie okropny- dzień pogrzebu a był 25go stycznia. Nie mam ochoty na nic, brak mi chęci do działania, życia, nie chce mi się myśleć nawet o pracy. Nie mam ochoty spakować ubrań taty z szaf, śpię na jego łóżku, oglądam zdjęcia, płaczę...
Mineło 10 dni jak Tauś nie żyje, chcę teraz nadrobić wspomnienia, czas którego On już nie ma czuję się strasznie.
Ciągle mnie dręczy myśl- dlaczego On nie chodził do specjalistów jak bolał go brzuch, przecież wcześniej może byłaby szansa zatrzymania tej paskudnej choroby...pochodził z długowiecznej rodziny- przecież powinien dożyć przynajmniej lat 90-ciu!!! Ciągle nie rozumiem, dlaczego to wlaśnie jego spotkało i tak szybko z normalnego aktywnego człowieka zrobił się wrak i koniec nastał.... ciagle pęka mi serce, jestem przybita. Sama musiałam za wszystkim latać jeśli chodzi o pogrzeb, Mama się rozchorowała , później sprawy urzędowe, i reszta i mnie wirus grypy dopadł...nawet nie mam czasu się kurować, ciągle chodzę po domu, to palę w piecu, zajmuję się zwierzętami i nie wiem co mam ze sobą zrobić. Myśl że moja Mama tu sama zostanie 170km ode mnie przeraża mnie. Jednego rodzica straciłam, czuję się z tym bardzo bardzo okropnie... Ile mi czasu potrzeba by się otrząsnąć, stanąć na nogi, myśleć o pracy, o własnej rodzinie jaką mam...emocje dopiero po wszystkim zaczynają się ujawniać....to wszystko takie smutne... :uuu:

wiem jak Ci ciężko, całym sercem łączę się z Tobą w bólu.
:cry..:

jeśli Cię uszczypnę to Cię zaboli więc lepiej nie. Wiem co przeżywasz i napisałam Ci to w liscie na priv..., oby tylko nie cierpiał.Całym sercem łączę się z Tobą i twoją rodziną. Każdy dzień razem daje miłość, każdy uśmiech spokój...bądź silna i dbaj o siebie, musisz jeść by trzeźwo myśleć w każdej chwili.

ciężko to znoszę, nie mogę się pogodzić z prawdą i chyba nie chcę...dziękuję wam że jesteście piszcie jeśli macie jakieś pomysły jak pomóc mojemu Tacie i Tacie "violinista" obie praktycznie równym czasie mamy podobne problemy z naszymi Rodzicami. Może jest jakiś "cudowny lek" lub sposób aby bóle w miarę możliwości ustały i aby mogli jeszcze trochę pożyć i nacieszyć się każdym dniem...

Jutro będę już z rodzicami, tak długo jak tylko będzie potrzeba.Chcę tam być całą sobą i zabrać tę paskudną wstrętną chorobę... wygonić i zniszczyć. Boję się tylko nie okazać strachu i łez gdy zobaczę tatuśka :(

Odezwę się jak tylko będę miała na to czas i będę opisywać co się dalej dzieje.

[ Dodano: 2012-01-21, 15:05 ]
nie mogłam spać w nocy...nie mogłam doczekać się aż tu przyjadę, wesprę, ukocham raz jeszcze i gdy przyjechałam w domu ok.8 rano zastałam tylko mamę.

Tato w nocy z pomocą mamy chciał skorzystać z łazienki. Brzuch miał jak balon. Ledwo doszli do kuchni i tam ukląkł i z ust wyszła fontanna czarnej mazi. Głowę oparł o podłogę i był już koniec. Było to ok. 1 w nocy z 20 na 21-y czyli dziś.

Ryczę teraz jak bóbr, powinnam się cieszyć że tak krótko cierpiał- ale cholernie mi go brak. Nie umiem się pozbierać. To straszna choroba i bardzo żałuję że nie ma na nią lekarstwa.

jestem po rozmowie z lekarzem rodzinnym, stwierdził że mi bardziej trzeba pomóc bo się rozsypuję emocjonalnie. Taty organizm dziś tak osłabł, że gdy zjadł zupkę nutridrinka zwrócił ją. Mama mi się telefonicznie przyznała, że wczoraj po jej zmiksowanej zupce było to samo. Dzisiaj nasiliły się wymioty. Jutro jadę do rodziców i mam zamiar tam pozostać i dać z siebie wszystko co potrafię by ich wesprzeć. Jeżeli da się leczyć palitatywnie, z pewnością postaramy się aby to było zapewnione jak najszybciej. Mama już w tej sprawie zaczęła robić pierwsze kroki. W poniedziałek mamy jechać z tatą do szpitala...

Jak to jest, że człowiek żyje z tym w sobie nieświadomie, rodzina, znajomi a teraz dowiadujesz się że za chwilę ten ktoś umrze w kilka dni...to jest straszne i nie do pogodzenia.

Czy nie ma już żadnych nadziei???

maksymalny plik to 600 kb... muszę poprosić kogoś o pomoc. teraz tego nie zrobię. Jeszcze siedzę w pracy. Po 18tej się postaram.

[ Dodano: 2012-01-20, 18:53 ]
mąż mi zmniejszył rozmiary plików - jeśli możecie, proszę pomóżcie mi odpowiedzieć na pytanie: 1) proszę o przetłumaczenie z języka lekarskiego na polski diagnozy wyniku histopatologicznego; 2) czy uda się leczyć tatę 3)co możemy zrobić w tej sytuacji.

Ja od jutra będę już non-stop z rodzicami. Czuję że muszę tam być i chcę tam być blisko jak najbliżej - pomóc, opiekować się i spełniać chociażby najgłupsze życzenia ;(

[ Dodano: 2012-01-20, 18:55 ]
i mam skierowanie do szpitala ale gdzie się udać- gdzie go mogą najszybciej przyjąć....?

[ Dodano: 2012-01-20, 18:59 ]
jest coraz słabszy, przewraca się, praktycznie tylko pije wodę gazowaną, ma ochotę na kawę i jeszcze może palić papierosa :shock:

z załatwianiem się zaczyna być problem bo nie trafia do muszli :?ale?:

mama wmusiła w niego dziś zmiksowaną lekką zupkę jarzynową ale mało zjadł ... co dalej.... załamuję się coraz bardziej...tak bardzo bym chciała żeby z tego wyszedł...wyzdrowiał...przecież tyle ma jeszcze marzeń do zrealizowania ! jak my wszyscy...ech....

właśnie, zastanawiam się jak to zrobić żeby nie zakładać nowego wątku. Może jest jakiś e-mail na który moderator mógłby usunąć taty dane i je tu zamieścić

Otrzymałam dzisiaj skany od mojej mamy. Nie znam się na tych oznaczeniach. Proszę, niech ktoś mi to wszystko wytłumaczy i pokolwiek poradzi- co mam dalej robić. Tatuś z dnia na dzień jest słabszy, nic nie je, jak z nim dzisiaj próbowałam rozmawiać przez telefon jakby mnie nie słyszał - odpowiadał tak dziwnie jakby się uczył mówić ;( błagam pomóżcie, co dalej robić.
Dzisiaj Mama ma umówić Tatę z lekarzem ale w Starachowicach nie ma onkologii. :-(

Marcinie, ja miałam 2x robioną kolonoskopię. Jedną w szpitalu praskim w Wawie ze znieczuleniem a drugą na Wolskim bez znieczulenia ( oba zrobiłam w odstępie 5 lat w ramach NFZ) Szczerze Ci powiem, lepiej poczekać na swoją kolejkę i iść na kolonoskopię ze znieczuleniem lub prywatnie.
To badanie jest bardzo dokładne i da konkretną odpowiedź na twoje dolegliwości brzucha.
Coś jest na rzeczy bo nie jest normalne oddawać kupkę raz na kilka dni a jak Cię boli brzucho i masz podwyższoną gorączkę to na ostrym muszą Cię przyjąć i wstępnie zdjagnozować lub zostawić.
Działaj bo szkoda czasu.

kupiłam wczoraj w aptece internetowej mojemu tacie zupki Nutridrink z wysyłką do rodziców, mam nadzieję że się za nie chwyci.
Boję się że u Twojego jak i u Mojego może być jeszcze gorzej. Bardzo mi z tym wszystkim ciężko bo i na nas ta wiadomość spadła bardzo niespodziewanie. Dla mnie to jak wyrok śmierci. Nie umiem się z tym pogodzić.

nie mam w rękach karty informacyjnej do wglądu -musiałam wczoraj wrócić do warszawy - ale jak pojadę do rodziców w sobotę podam skany.