Znalezionych wyników: 2

Piszę ciągle o tym samym m.innymi dlatego, że moja rodzina nie jest poinformowana o chorobie, z lekarzami staram się załatwiać wszystko sama, a idzie to jak z kamienia. Nie ma mowy o opowiedzeniu o chorobie, możliwych wariantach leczenia, rokowaniach - wszyscy z którymi się spotkałam wyznają zasadę "Leczyć jak mówię, a co będzie to się okaże" Teraz przypominam sobie krytyczne wypowiedzi onkologów pod adresem Religi, że nie chce poddać się proponowanej chemii - cóż chyba nie ma na to rady. Wybieram się na te warsztaty komunikacji interpersonalnej, może dowiem się jak to przełamywać, a jeżeli nie, to chociaż jak z tym żyć.
ps Katarzynko dobrze się zastanów czy byłabyś gotowa na tygodnie cierpienia i poniżenia dla rodziny - żeby dać im czas (oni to będą wspominać jako tygodnie koszmaru - poczytaj na forum)

Cóż ja od miesięcy na tym forum do wszystkich apeluję "nie oszukujcie chorych, oni mają prawo do własnego zdania", ale to tylko chory powinien decydować czy chce walczyć do końca, czy pojechać do Amsterdamu i palić trawkę (podobno dobre na npl) nie miałeś nowotworu, nie musiałeś podejmować decyzji więc nie przeginaj w drugą stronę.