Znalezionych wyników: 3

i chyba to się sprawdza.

Ogólnie to prof. Tadeusz Pieńkowski i prof. Cezary Szczylik mówili o zatrważającej kondycji polskiej onkologii, nieszanowaniu głosu autorytetów naukowych w decyzjach urzędniczych (urzędnik podejmuje decyzje o odrzuceniu wniosku lekarza o leczenie) , najmniejszych w Europie nakładach na onkologię. Dosyć przekonująco brzmiał fragment o tym że zarówno rządzący jak i pojedynczy ludzie zachłystujemy się wzrostem poziomu życia, kupujemy sobie zabawki (gł była mowa o samochodach), podczas gdy prawdziwy dobrobyt to bezpieczeństwo zdrowotne, a do tego nikt nie przywiązuje wagi. Że nie powinno być konkurencji między kupowaniem urządzeń do radioterapii a nakładami na drogie leki (widocznie teraz jest), że w Polsce od czasu uznania nowego leku do czasu jego bezproblemowej refundacji mija kilka lat (ten problem dotyczy wszystkich chorób). A w ogóle to np moglibyśmy brać przykład ze Słowacji, gdzie leczenie (operacje) onkologiczne jest zgrupowane w ośrodkach które mają odpowiednią kadrę, a nie tak jak w Polsce gdzie kontrakty są dla 400 szpitali. Stwierdzili, że ostatnio się poprawiło, ale że startowaliśmy od prawdziwego dna, to i teraz daleko nam do średniej.

Ja oczywiście zgrzytałam zębami przy fragmencie o tym jak to lekarze onkolodzy czują się związani ze swoimi pacjentami, bo ostatecznie rozmawiałam zarówno z prof. Pieńkowskim jak i z kilkoma chirurgami z tej kliniki i to "związanie" odczułam osobiście.

Odniosłam wrażenie, że jest tak źle, że postanowili wreszcie wyjść z tym do szerokiej opinii publicznej, tylko żeby zakodować coś w społeczeństwie to trzeba kampanii, a nie pojedynczych i rzadkich wystąpień.

Teraz do 11 ciekawa dyskusja o nas

[ Dodano: 2011-01-16, 11:16 ]
Sorry od 11 do 12