Znalezionych wyników: 31

Kubanetko, tak strasznie mi przykro... Wiedz, że cierpię tak samo jak Ty - mój Tatuś odszedł od nas wczoraj.... :cry:

Dawno nie pisałam na forum, ale po prostu nie miałam siły. Tak wiele się wydarzyło w tym czasie....

Tatusia już nie ma.
Odszedł wczoraj, 17.06.2011, o 6.30 nad ranem:-( Leżał w szpitalu, bardzo, bardzo cierpiał przed śmiercią. Mamusia, bracia byli przy Nim w tym ostatnim momencie, ja dojechałam chwilę za późno:-( Tatuś bardzo mocno się modlił, aż do ostatniego tchnienia. Dobrze, że już nic Go nie boli....

Z całego serca dziękuję Założycielom Tego Forum i wszystkim, którzy mnie wspierali i pomagali mi oraz pomagają innym w trudnych chwilach tej strasznej choroby. Dowiedziałam się z forum wiecej, niż od wszystkich razem wziętych lekarzy, z którymi miałam styczność w trakcie choroby tatusia. Wiedzcie, że to co robicie, jest WIELKIE.
Nie pisałam może wiele, ale czytałam i nadal będę śledzić wiele wątków tego forum.

Mój Tato też nie jest w stanie samodzielnie połykać tabletek i tak jak pisze ela1, złożony został motylek - leki są podawane podskórnie. Również założenie cewnika bardzo odciążyło mamę, bo do wczoraj trzeba było tatę prowadzać do toalety, co było bardzo, bardzo ciężkie dla mamy, która najwiecej się tatą opiekuje (tato już praktycznie nie chodzi).
W ogóle u nas jest już bardzo ciężko, nastąpiło błyskawiczne pogorszenie stanu tatusia, ale to już opiszę na moim watku, jak będę miała siły...:-(

Trzymaj się Kubanetko, jest mi tak samo ciężko jak Tobie:-(

MichalM, Mój tata odkszuszał ślinę, co go bardzo męczyło. Tak naprawdę pozbył się tego odczucia dopiero po podaniu drugiej serii chemioterapii.
U mojego taty zdiagnozowano drobnokomórkowego raka płuc z rozległymi przerzutami. Nowotwór nacieka na różne narządy, między innymi są zmiany w przełyku, które jak nam się wydaje, powodowały takie właśnie objawy. Ten typ nowotworu jest nieoperacyjny, stąd jedyne co tacie pozostało, to chemioterapia.
Jak na razie tata jest po drugiej serii chemii i czuje się o wiele lepiej, choć i tak nadal ma inne, drobne dolegliwości.
Mam nadzieję, że u Twojej mamy nie będzie to jednak DRP (drobnokomórkowy rak płuc), bo ten jest jednym z najzłośliwszych. :-(

ela1, na razie wylew powolutku się zmniejsza a raczej zmienia kolor. Kapusty jednak spróbuję, właśnie za Twoją sugestią poczytałam w necie o jej własciwosciach.

kubanetko, to dobrze że piszesz szczególowo. Czytam każdy Twój post na temat samopoczucia taty i odnoszę to do naszej sytuacji, która jest podobna. Chociażby o krzesełku, które kupiliście. Nie pomyslałabym o takim wynalazku a tak - gdyby zaszła kiedys taka potrzeba, wiem ze można będzie tacie w ten sposób pomóc.
Trzymam z Was kciuki, żeby tych lepszych dni było jak najwięcej.

Witam. Chcialabym skonsultować z Wami jedną rzecz. Mianowicie tacie został w szpitalu źle wstrzyknięty zastrzyk przeciwzakrzepowy w brzuch i zrobił się rozległy krwiak (wg mnie to wyglada wręcz na wylew). Tata mówił, że zastrzyk podano mu pod pępek, przy czym podobno nie powinno się w tym miejscu podawać. Czy to mogło być powodem powstanie krwiaka?

Brzuch wygląda przez to faatalnie, cały bordowy, wręcz granatowy, na szerokość ok 20 cm.
W szpitalu personel tego nie skomentował, nic tacie nie podali. Chciałam się więc poradzić, czy sami możemy jakoś przyśpieszyć wchłanianie się krwiaka?
Czytałam o maści z heparyny, czy to mogłoby pomóc? Czy można ją kupić bez recepty?

Witam.
Dziś rano dowiedzieliśmy się, że lekarze nie będą nakłuwać taty i upuszczać płynu, bo "mogłoby to dać więcej szkody niż korzyści". Nie rozumiem dalczego, z tego co czytałam, taki zabieg nie powinien być problemem.Lekarka nie była chętna do tłumaczenia, wiec nie pozostało mi nic innego jak przyjąć do wiadomości. Powiedziała jeszcze, że tata dostaje antybiotyk w związku z podwyższonym WBC i nic więcej nie mogą zrobić. Jej zdaniem powinnam tatę jednak zabrać na chemioterapię i spróbować, gdyż to jest w tej chwili jedyne lekarstwo na jego stan.

Wkurzyłam się.

Szkoda że dopiero dziś mi tak przedstawiła sprawę. Wczoraj każdy z lekarzy (tych u nas na miejscu) mówił, że na pewno nie podadzą tacie chemii i powinniśmy odwołać termin, dlatego zadzwoniłam do Łodzi tak też zrobiłam. Byłam pewna, że przez to straciliśmy szanse na przyjęcie do Łodzi przynajmniej przez najbliższy tydzień.

Zadzwoniłam jednak jeszcze raz do Kopernika. Nie było naszej lekarki, ale rozmawiałam z inną, która kojarzyła tatę. Przedyktowałam jej wyniki morfologii, nadmieniłam o niewydolności oddechowej. Powiedziała, żebyśmy przyjechali jutro rano. Wg niej, morfologia pozwala na podanie chemii (nawet wysokie leukocyty nie są problemem, gorzej gdyby były za niskie), ale muszą ocenić taty stan kliniczny, obejrzeć go, ewentualnie zlecić dodatkowe badania. Kobieta anioł...zupełnie inaczej się z nią rozmawiało niż wczoraj z naszą lekarką.

Także tak wygląda sytuacja na tę chwilę. Zarówno ja jak i tatauś bardzo się boimy, że jednak nie zdecydują się jutro na podanie chemii. Z wiadomości które dzis uzyskałam wynika przecież, że jeśli tatuś nie dostanie tej chemii, to nie pozostanie nic innego jak czekać na śmierć.
Czy faktycznie tak jest? :cry:

Z tatą jest dziś bardzo źle. Został w szpitalu i praktycznie od obiadu cały czas jest pod tlenem.Oddycha bardzo ciężko, nawet pójście do łazienki sprawia mu ogromne trudności - szybko się męczy. Wodobrzusze i prawe płuco zajęte płynem - tak zrozumiałam, aczkolwiek nie mamy jeszcze wyniku RTG, który to potwierdzi.
Przed pójściem do domu poprosiłam dyżurującą pielegniarkię, aby dała Tacie przed snem jakiś zastrzyk na ból, aby mógł usnąć (sam Transtec nie wystarcza). Wstrzyknęła mu
Sevredol i chyba pomogło. Ułożyłyśmy tatę w pozycji jaką zalecił lekarz - półsiedząco i nogi podparte wyżej ciała. Podobno taka pozycja pomaga na duszności i obrzęk nóg ( u nas na stopach jakby lekko zeszła opuchlizna, przynajmniej się nie pogarsza).
Oby tata jakoś przetrwał tę noc...

Lekarz powiedział dziś mamie, że niewydolność oddechowa jest dla nich jednym z najtrudniejszych do opanowania stanów pacjenta onkologicznego :-(

Nie podziałała na nas optymistycznie ta wiadomość... Modlimy się, aby jutro udało się tacie ulżyć.

Czyli mam dylemat

Jeszcze nad tym pomyślę, w najgorszym przypadku poczekamy do 19 maja, na naszą lekarkę.
Powiedzcie mi jeszcze proszę, czy tak długa przerwa pomiędzy I a II wlewem znacznie obniża skuteczność chemioterapii? Nadmienię, że pierwszy wlew trwał od 15 do 17 kwietnia.

My jesteśmy na Chemioterapii obok Rozrostowego.
Tak się właśnie domyślałam, że może być ciężko wbić się po tym, jak przepadnie ustalony termin.
Jeszcze biorę taką opcję pod uwagę (zakładając że tacie się polepszy w tym tygodniu), żeby na poniedziałek umówić się na wizytę pryw. u orydnatorki oddziału (tak jak za pierwszym razem), z nadzieją że ona znów nas skieruje na oddział "od ręki". Z drugiej strony podejrzewam, że może byc niezadowolona, że przychodzę znów do niej, skoro już wcześniej przekazała tatę pod opiekę danej lekarki...

[ Dodano: 2011-05-10, 15:21 ]
..ale z trzeciej strony parząc, jak ma być niezadowolona, że ktoś przychodzi do niej prywatnie, prawda?

absenteeism -> wielkie dzieki za szybką odpowiedź. Już dzwoniłam, o dziwo akurat zastałam naszą lekarkę. Jeszcze nie zdązyłam dokonczyć zdania, z jakiego powodu tatacie pogorszył się stan a już odpowiedź brzmiała: To proszę nie do nas dzwonić z takimi problemami (sic!). Ja rozumiem, że oni nie leczą/łagodzą duszności itp... ale chociaż by wysłuchali co dokladnie się dzieje z pacjentem.
No w każdym razie jakoś udało mi się wspomnieć jak sprawa wygląda. Oczywiście jutrzejsza chemia odpada. Lekarka zasugerowała, żeby najlepiej zadzwonił do niej lekarz prowadzący tatę na miejscu i jeśli uda mu się tatę "podleczyć" to ustali następny termin. Niestety naszej lekarki nie będzie na oddziale od jutra do 19 maja:-( także nawet gdyby tata czuł się lepiej, to nic nie zdziałamy przed 19-tym - czy dobrze rozumiem?
W ogóle zastanawia mnie jak to się organizacyjnie w Łodzi odbywa - czy przyjąć na CHTh może tylko lekarz prowadzący?

Bardzo proszę o komentarz do aktualnychywyników mojego taty. Sprawa jest o tyle pilna, że na jutro mamy umówioną drugą serię chemii w Łodzi a tata wylądował w szpitalu w naszym mieście z podejrzeniem puchliny brzusznej i niewydolnością oddechową. Jutro z rana będzie wiadomo jak długo będą tatę hospitalizować z tego powodu.Niestety dziś muszę zadzwonić do Łodzi, żeby zapytać co dalej z drugą serią CHTH. Zanim zadzwonię, chciałabym choc mniej więcej zorientować się czy wyniki krwi nie dają przeciwskazań do wlewu. Jeśli by tak było, to będę próbowała przesunąć termin na np za kilka dni.
Jesli jednak te wyniki wypadają słabo, nie będę nalegać na ten wlew.
Domyślam się, że w Łodzi mogą mnie zbyć, więc chciałabym być przygotwana..
Proszę o pomoc.

Dodano: 2011-05-10, 00:04

Dziś spędziłam z tatą więcej czasu, po trzydniowej nieobecności spowodowanej moim wyjazdem. Opiszę moje obserwacje co do jego stanu.

Tacie zaczynają (dopiero po ponad 2 tyg. od pierwszej CHTH :shock:

) wypadać włoski. Pocieszamy go, że to jest "pryszcz" wobec innych możliwych skutków ubocznych i oby tylko takie były sktuki kolejnych dawek.

Tata skarży się ostatnio na silne bóle w okolicacj lewej łopatki, które promienują wzdłuż lewej ręki. Mama dzwoniła w tej sprawie do pielęgniarki, bo bałyśmy się że to może coś od serca się dzieje. Przyjechała, zrobiła zastrzyk przeciwbólowy, dała kilka szt dodatkowych tabletek przeciwbólowych (do stosowania pod język) i zwiększyła dwkę Deksametazonu z 2-2-0 na 4-4-0. Zdziwiła mnie tak duża dawka tego leku, czy ktoś Was/Waszych bliskich zażywał taką ilość?
W sumie nadal nie wiemy czy te bóle mają coś wspólnego z sercem. Ja myślę sobie, że może to powodować naciekanie nowotworu na te okolice, choć sama nie wiem co byłoby gorsze dla taty :-(

[ Dodano: 2011-05-09, 00:32 ]
Poza tym tatuś czuje się różnie, jeden dzień jest lepszy, drugi gorszy. Zazwyczaj gorsze są poranki (słabość, ból ręki), później w ciągu dnia jest lepiej.
Bidulek stara się nie narzekać, szczególnie przy mamie, która strasznie panikuje. Jednak gdy jestem z nim sama, tłumaczy mi, że czuje taki jakiś niepokój, szczególnie przez ucisk w klatce piersiowej. Dokucza mu też częste odbijanie (w zasadzie samym powietrzem).

Najbardziej zmartwiło mnie, jak mi dziś tato powiedział, że ma wrażenie lekkiego puchnięcia stóp w okolicy kostek. Obejrzałam je dokładnie i szczerze mówiąc na moje oko na razie nie jest to zauważalne, ale pamiętam, że w postach innych osób przewijał się ten problem i nie wróżył dobrze :-(

Muszę jeszcze raz poszukać o tym na formum.