Znaleziono 1 wynik

teraz to ja zbuczałam się jak głupia.....jakbym czytała siebie.....wszyscy tak podobnie przeżywamy... moja mama bardzo się też bała...głaskałam ją po główce i szeptałam jaka jest dzielna.....straszne było patrzeć na to wszystko i modliłam się żeby Bóg już odpuścił i dał jej wieczny spokój....z biegiem czasu jestem wdzięczna, że byłam wtedy w domu a nie w oddalonym o kilkadziesiąt km mieście....że trzymałam ją za rękę i usłyszałam ostatni raz z konających ust "kocham cię córuś" ;(((((((((( ufffffff nie moge.........;(((((((((((