Znalezionych wyników: 3

Moniko, myślę, że nie tylko ja byłam dziś myślami przy Tobie :-(

Brak słów pocieszenia. Nie mogę tez powiedzieć, że czas pomoże :-(

Jedyne co Ci poradzę to przeżyć swoją żałobę. Pozwól sobie na łzy, na wspomnienia, na rozmowy z Nim. Pozwoli nauczysz się żyć od nowa :-((

(

https://www.youtube.com/watch?v=kZuYff81-Fc

Moniczko, bardzo mi przykro i trudno mi nawet wyobrazić sobie co czujesz w obliczu śmierci najukochańszej dla Ciebie osoby na świecie... Pamiętaj jednak słowa, mądre i kojące słowa:

“ Nie stójcie nad moim grobem i nie płaczcie.
Nie ma mnie tam. Ja nie śpię.
Jestem tysiącem wiatrów, które wieją.
Jestem diamentowym blaskiem na śniegu.
Jestem światłem słonecznym na dojrzewającym zbożu.
Jestem łagodnym jesiennym deszczem,
kiedy budzicie się w porannej ciszy.
Jestem śmigłym lotem cichych ptaków.
Jestem łagodną gwiazdą, która świeci w nocy.
Nie stójcie nad moim grobem i nie płaczcie.
Nie ma mnie tam."

Pamiętaj, że )n zawsze będzie przy Tobie, do końca Twoich dni.

Droga Moniczko, śledzę Twój wątek i z całych sił trzymam kciuki za Was, za Jarka. Nie wolno się poddawać, nie wolno dawać "przeciwnikowi" tej satysfakcji, ze odebrał nawet nadzieję... Jarek żyje, wciąż jesteście razem, wciąż jest więc nadzieja, wszystko może się jeszcze zdarzyć.
Niewątpliwie musisz być silna za Was dwoje, a że jesteś bardzo silna "widać" w Twoich wypowiedziach. Dziel się więc swoją siłą z ukochanym.
Trzymam kciuki i myślę o Was ciepło