Znalezionych wyników: 4

Przykro mi . Wyrazy współczucia ::rose::

Violinista , jestem myślami przy was, bo wiem jakie to potworne patrzeć jak odchodzi ktoś tak bliski :tull:

. Najgorsza jest chyba bezsilność w tym wszystkim . Człowiek by sobie serce wyrwał żeby pomóc, a tu nic się nie da zrobić . Trzymaj się :/pociesza:/

. Teraz najważniejsze jest, żeby twojego tatusia nic nie bolało .

Violinista , w takich chwilach nie ma żadnych słów, które coś by zmieniły . To poprostu trzeba jakoś przeżyć . Nie ma co wciskać tatusiowi na siłę leków, bo pewnie i tak niewiele pomogą . Moja mamusia przestała brać leki 3 dni przed śmiercią . Pielęgniarka z hospicjum mi doradziła, żebym ich nie wciskała na siłę, bo i tak to już nic nie zmieni , a mogą spowodować udławienie ( taki chory zazwyczaj nie ma już poprostu sił przełykać ) . Tak jak u evity zostały tylko zastrzyki i zwilżanie warg mokrą szmatką lub lodem . Jeśli czujesz taką potrzebę to śpij obok taty . Ja tak zrobiłam . Bałam się, że jak wyjdę na chwilę z pokoju to mamusia wtedy odejdzie, a mnie nie będzie przy niej . Tak więc spałam z nią ( o ile można to nazwać snem, raczej czuwaniem ) i cały dzień praktycznie nie odchodziłam od jej łóżka . I mamusia zmarła na moich rękach przytulona do mnie :cry:

.

Violinista , u mojej mamusi też tak było . W poniedziałek jeszcze krzątała się po domu, myła garnki, a w następny wtorek już nie żyła :-(

. Poszło jak błyskawica :-(

. Wiem jak ci ciężko . Trzymaj się jakoś :/pociesza:/