[magdal]

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

---

Ulcia, mój teściu od momentu diagnozy żył miesiąc, tata 6 miesięcy( nie skończył nawet chemii) . teraz mama choruje...i wiem, że to nieuleczalne, ale jej siły i walka spowodowały, ze ma sie nawet nieźle, mimo duszności i kaszlu wierzy że jeszcze pożyje, dlatego nie można się poddawać, bo każdy człowiek jest inny, inaczej choruje i przeżywa.
Nie załamuj się!
Myślę, że w tej chorobie każdego dnia życie zaczyna się na nowo...
Pozdrawiam cieplutko. Magda

[misiak]

Musisz mieć duży siły, bo jak nie ty ,to kto ją będzie miał.Musisz tatę wspierać i być przy nim.Unas rok jak mama choruje.Były wzloty i upadki,ale cały czas jest ta nadzieja.Mama sprząta,gotuje,wychodzi na spacerki,choć krótkie ,ale są.Do niedawna myślałam,że będzie siedzieć w tym swoim fotelu,była taka obojętna,słaba.Trzeba czasu.Pozdrawiam.

[ulcia1983]

Witam,
dziekuje za wsparcie.
Tata 12 listopada zaczyna chemioterapie. Nie wiem ile tej chemii bedize mial, bo z lekarzem rozmawialam tyko telefonicznie. W poniedzialek ide dopytac sie o szczegóły. Bardzo się boje jak tata zareaguje na chemie ze względu na jego stan zdrowia ( zawal, nadcisinienie, udary ). Tata do tej pory mieszkał sam. Jest sprawny w 100%. Boje się co będize po chemii, czy będe musiała być przy nim przez cały czas.... .Tata ma tylko mnie na miejscu.
Boje się tej wielkiej niewiadomej....
Tatko 10 listopada kończy 56 lat. Wszystko zacznie sie po urodzinkach.