[Anna-nas]

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

---

Trzymam kciuki !!!!

[JustynaS1975]

[wydzielone z tego posta]
Trochę jest mnie trudno radzić w sprawie emocji, zwłaszcza ja z troszku refleksyjna kobieta dynamicznemu facetowi.

Ale szarpanie z czymś czego nie możemy zmienić (przynajmniej na ten czas) to jest strata energii i marnowanie czasu. Niestety albo stety choroba uczy cierpliwości i pokory.
Poza tym rak ogranicza fizycznie, ale nie można pozwolić, aby pokonał psychicznie.

Na razie forma fizyczna nierewelacyjna, ale wróci. Ja jako z troszka refleksyjna kobieta w takich sytuacjach cierpliwie czekam na lepsze czasy

Czy czytasz inne wątki, np. zapraszam do wątku U Gazdy, czasami dzieją się tam głupoty. Jak masz siłę, to może poprawi Ci humor.

[roman1130]

Justynko. Wybacz to zdrobnienie, ale naprawdę nie mogę się powstrzymać.
Staram się utrzymać formę zarówno fizyczną jak i intelektualną.
Staram się odwiedzać znajomych, na blogach, min. tutaj na forum...
Muszę czymś wypełnić swój czas, marzę o wiośnie, kiedy będę mógł zakopać się w ogrodzie, bo najbardziej brakuje mi właśnie fizycznego zmęczenia.
Z jednej strony słabość i obsesyjne dążenie do sprawności fizycznej choćby w minimalnym stopniu.
Staram się wiedzieć o swoim rakowskim możliwie najwięcej, ale raczej na zasadzie
: Wiem o swoim wrogu wszystko, dlatego nie boję się i będę z nim walczył do końca.
Wiem że to strasznie patetycznie... ale odrobina patosu nie zaszkodzi.
Cierpliwość i pokora.. to są moje bolączki...
Jeśli pożyję dostatecznie długo może się tego nauczę, dotychczasowe doświadczenia jakoś nie nauczyły mnie ani cierpliwości ani pokory, wiem że mam teraz wrednego nauczyciela... ale obawiam się że będzie mi trudno.
Pozdrawiam

[JustynaS1975]

No i widzę, że nie jest tak źle.
Mam taką nadzieję.

Patosu nie zauważyłam.

roman1130 napisał/a:

marzę o wiośnie, kiedy będę mógł zakopać się w ogrodzie

No z tym zakopaniem, to nie tak dosłownie


Łatwo nie jest.
"(...) życie jest
piękną, zieloną łąką
pełną "zółciutkich kacusek" (celowe seplenienie dziecięce) (...)"


Postaram się powściągać swoje 'mądrości'.

Pozdrawiam

[ela1]

Romku mogę tylko próbować zrozumieć Twoje emocje.
Zadaję sobie sprawę z tego, że psychiczne jest Ci bardzo ciężko.
Bo jak niby ma być, kiedy raptem trzeba się zatrzymać, a niemoc fizyczna jest najbardziej dokuczliwa.
To tak jakby maratończykowi, dać pilota od tv i kazać siedzieć.
Niestety to leczenie trwa długo i wymaga cierpliwośći, czego Ci życzę

[roman1130]

Oczywiście że nie zamierzam dosłownie i bezapelacyjnie zakopywać się, ale zawsze zaniedbywałem swój ogród, teraz nie będę mógł wyłgać się przed żadną pracą.
Teraz naprawdę cieszę się że nie muszę leżeć w szpitalu, dojazd, oraz oczekiwanie na zabieg zajmuje mi około 4 godzin, gdybym pozostałą część doby musiał spędzić na oddziale w szpitalu... nie dałbym rady.
Jutro kolejny dzień... ciekawe kiedy zacznę świecić...

[cleo33]

roman1130 napisał/a:

Jutro kolejny dzień... ciekawe kiedy zacznę świecić...

Teraz są już tak dobre żarówki ,że nie będziesz się odznaczał w tłumie

roman1130 napisał/a:

Wiem o swoim wrogu wszystko, dlatego nie boję się i będę z nim walczył do końca.

Właśnie wiara czyni cuda.

[erin29]

Trzymamy kciuki za jutro
A jak psycha siada zajrzyj koniecznie http://www.forum-onkologi...,3045.htm#98680

[roman1130]

Elu, nie biegałem w maratonach, ale moim koronnym dystansem było 15 i 5 km...
Fakt, że bardzo dawno temu ale temperament chyba jeszcze został, dlatego tak paskudnie znoszę swój ośli upór.
Niekiedy warto było by dać ponieść się fali...

[JustynaS1975]

roman1130 napisał/a:

Oczywiście że nie zamierzam dosłownie i bezapelacyjnie zakopywać się,

To się uspokoiłam

roman1130 napisał/a:

Teraz naprawdę cieszę się że nie muszę leżeć w szpitalu,

też nie znoszę szpitala, ale niestety czasami mam długie hospitalizacje ... tam to dopiero człowiek puchnie z nudów

roman1130 napisał/a:

Jutro kolejny dzień...

trzymamy kciuki za jutro i za dalsze dni

[Anelia]

erin29 napisał/a:

A jak psycha siada zajrzyj koniecznie

również polecam

roman1130, podczytuję wątek i trzymam kciukaski
Życzę wiele sił i samozaparcia !

[JustynaS1975]

roman1130 napisał/a:

Apatię i słabszą formę psychiczną pomagacie poprawić Wy Wszyscy Forumowicze, Moderatorzy...

PO to tu wszyscy jesteśmy, aby wspierać, pomagać tak jak potrafimy ... i o zaciąganiu żadnego długu nie ma mowy.

[Berta]

JustynaS1975 napisał/a:

PO to tu wszyscy jesteśmy, aby wspierać, pomagać tak jak potrafimy ... i o zaciąganiu żadnego długu nie ma mowy

podpisuję się pod słowami Justynki
A Ciebię Romku serdecznie pozdrawiam

[roman1130]

Justynko.
Jedno proste zdanie ...a zmusza mnie do przewartościowania praktycznie całego życia.
Być może dlatego, że do tej pory nie potrzebowałem pomocy, może dlatego że do tej pory radziłem sobie ze swoimi problemami.
W kręgu najbliższych to ja byłem kołem ratunkowym dla swojej rodziny i kręgu znajomych, może nie nauczyłem się przyjmować pomocnej dłoni wyciągniętej do mnie.
Może Twoja pomoc i Tobie podobnym, to po prostu wraca dobro, które w swoim życiu zrobiłem...
Jedno proste zdanie, które przywraca wiarę w Ludzi, które nadaje sens wielu filozofiom, religiom.
Dzięki Justyno.
Jesteś naprawdę Wielka.
A w moim przekonaniu jestem dłużnikiem i zrobię wszystko, aby spłacić swoje zobowiązania...

[JustynaS1975]

I masz Romku swój wątek kciukowy

Ja też raczej z tych "Zosia Samosia" i też musiałam się nauczyć przyjmować pomoc.
Okazuje się, że są ludzie, którzy chcą pomagać. Skoro chcą, to czemu im nie pozwolić się wykazać .

roman1130 napisał/a:

Może Twoja pomoc i Tobie podobnym, to po prostu wraca dobro, które w swoim życiu zrobiłem...

Też wierzę w 'powracającą falę".

roman1130 napisał/a:

Dzięki Justyno. Jesteś naprawdę Wielka.

Nie ma za co. Takich Wielkich tu jest sporo. Ja mam 1,65 m, także taka średnia .

Zresztą tu każdy w jakimś momencie ma słabsze i gorsze chwile. Na tym forum (ludzie w podobnej sytuacji) znajdujemy 'zrozumienie', pomoc merytoryczną i tę niemerytoryczną.

Pozdrawiam Cię serdecznie