1. Link do strony z możliwością wsparcia forum:
https://pomagam.pl/forumdss_2020_22

2. Konta nowych użytkowników są aktywowane przez Administrację
(linki aktywacyjne nie działają) - zwykle w ciągu ok. 24 ÷ 48 h.

DUM SPIRO-SPERO Forum Onkologiczne Strona Główna

Logo Forum Onkologicznego DUM SPIRO-SPERO
Forum jest cz?ci? Fundacji Onkologicznej | przejdź do witryny Fundacji

Czat Mapa forum Formularz kontaktowyFormularz kontaktowy FAQFAQ
 SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  AlbumAlbum
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj

Poprzedni temat :: Następny temat
MIĘSAK - diagnostyka, rodzaje histologiczne, leczenie
Autor Wiadomość
DumSpiro-Spero 
Administrator



Dołączyła: 19 Sty 2009
Posty: 7458
Pomogła: 3498 razy

 #1  Wysłany: 2009-05-10, 00:46  MIĘSAK - diagnostyka, rodzaje histologiczne, leczenie


Mięsaki tkanek miękkich

Mięsaki tkanek miękkich wywodzą się z tkanki mezodermalnej. Umiejscawiają się głównie:

w obrębie kończyn (50% przypadków),
tułowia (30%)
głowy i szyi (10%)
oraz w przestrzeni zaotrzewnowej (10%).


Ze względu na późne zgłaszanie się chorych do leczenia od momentu zaobserwowania guza, trudne technicznie zabiegi, wysoki stopień złośliwości w większości przypadków oraz dużą tendencję do powstawania wznów miejscowych jest to grupa nowotworów, których wyniki leczenia są wciąż mało zadowalające.

W przypadku umiejscowienia mięsaków na kończynie radykalizm miejscowy można najłatwiej osiągnąć wykonując jej amputację. Jednak taki sposób postępowania nie poprawia odległych wyników leczenia, które zależą głównie od występowania przerzutów drogą krwi. W związku z tym należy dążyć do radykalnego leczenia miejscowego, unikając w miarę możliwości wykonywania amputacji. W wyspecjalizowanych ośrodkach około 80% chorych jest leczonych chirurgicznie z zaoszczędzeniem kończyny.

Mięsaki tkanek miękkich rosną rozprężająco we wszystkich kierunkach, uciskając okoliczne tkanki. Tworzą one torebkę rzekomą (pseudotorebkę) guza, która nie stanowi ograniczenia dla rozprzestrzeniania się nowotworu. W przypadku mięsaków o wysokim stopniu złośliwości w 20% obserwuje się występowanie zmian satelitarnych w tkankach otaczających. Zmiany te określa się jako tzw przerzuty skaczące (skip metastases). Są one odpowiedzialne za wznowy miejscowe po radykalnie wyciętych guzach pierwotnych.

Do naturalnych barier zapobiegających rozprzestrzenianiu się mięsaków należą powięzie mięśniowe, pochewki stawów, pochewki nerwów. Naciekanie tych struktur przez nowotwór świadczy o jego złośliwości. Mięsaki rozprzestrzeniają się wzdłuż powięzi mięśniowych i nerwów. Typowym pierwszym miejscem przerzutów drogą krwi są płuca. Przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych występują rzadko. Najczęściej spotyka się je w przypadku sarcoma epithelioides (20%) i sarcoma synoviale (5%-10%).

Mięsaki tkanek miękkich stanowią około 1% wszystkich nowotworów złośliwych u dorosłych. Występują głównie powyżej 55 roku życia, ale wzrost zachorowań obserwuje się po 40 roku życia.

Przyczyny powstawania mięsaków tkanek miękkich są jak dotąd niezbyt jasne. Nowotwory te występują częściej u osób z chorobami przenoszonymi drogą genetyczną. Częstsze występowanie mięsaków obserwuje się u osób z chorobą Recklinghausena (neurofibromatosis), zespołem Gardnera, zespołem Wernera, stwardnieniem guzowatym oraz zespołem Li-Fraumeni (mutacja p53). Zaburzenia cytogenetyczne wykryto np. w następujących typach mięsaków:
Sarcoma Ewinga, Mięsak jasnokomórkowy, Chondrosarcoma myxoides, Rhabdomyosarcoma alveolaris, Sarcoma synoviale, Liposarcoma myxoides, Liposarcoma round-cell.

Niepotwierdzona jest rola uprzedniego urazu mechanicznego w miejscu występowania mięsaka, który bardzo często podają chorzy. Pewną rolę może odgrywać napromienianie danej okolicy jako czynnik uszkadzający tkanki. Zwraca się także uwagę na rakotwórcze działanie takich substancji jak herbicydy czy dioksyna. Mięsaki rzadko rozwijają się na bazie istniejących guzów łagodnych tkanek miękkich (np. liposarcoma zwykle nie powstaje z tłuszczaka, zaś naczyniaki nie są przyczyną powstawania haemangiosarcoma). Wyjątkiem jest typ I choroby Recklinghausena, gdzie nerwiakowłókniaki mogą być miejscem rozwoju nerwiakomięsaków (schwannoma malignant). Osoby z tą chorobą muszą być pod stałą kontrolą lekarza, zaś każde powiększenie się istniejącego guzka musi być sygnałem do wdrożenia badań diagnostycznych.

W badaniach na zwierzętach wykazano wpływ ciał obcych (implanty) na powstawanie mięsaków. Wpływu takiego nie obserwowano jednak u ludzi. Nie stwierdzono także zależności pomiędzy infekcją wirusową a występowaniem mięsaków. Jedynym wyjątkiem jest zakażenie wirusem HIV i jego wpływ na powstawanie mięsaka Kaposiego.


Zaawansowanie kliniczne

Ocena zaawansowania klinicznego mięsaków tkanek miękkich oparta jest na systemie TNM, poszerzonego o stopień złośliwości histologicznej G (wg AJC i UICC, 1987). Według tej klasyfikacji wyróżniamy następujące parametry prognostyczne:

G - stopień złośliwości histologicznej:
G1 niski
G2 średni
G3 wysoki

T wielkość guza:
T1 guz < 5 cm
T1a guz umiejscowiony ponad powięzią powierzchniową, bez jej naciekania
T1b guz umiejscowiony poniżej powięzi powierzchownej lub powyżej z równoczesnym jej naciekaniem
T2 guz > 5 cm

N regionalne węzły chłonne:
N0 brak przerzutów
N1 obecne przerzuty

M przerzuty odległe:
M0 brak przerzutów
M1 obecne przerzuty

W związku z powyższymi parametrami rokowniczymi ustalono następujące grupy zaawansowania klinicznego:

IA G1 T1 N0 M0
IB G1 T2 N0 M0
IIA G2 T1 N0 M0
IIB G2 T2 N0 M0
IIIA G3 T1 N0 M0
IIIB G3 T2 N0 M0
IVA G1-3 T1-3 N1 M0
IVB G1-3 T1-3 N0-1 M1

Dla celów klinicznych Enneking opracował w 1980 roku klasyfikację uwzględniającą stopień złośliwości guza (G), położenie guza względem przedziałów mięśniowych (T) oraz obecność przerzutów odległych (M). W klasyfikacji tej wyróżnia się dwa stopnie złośliwości - niski (G1) i wysoki (G2). Klasyfikację tę nazywa się także klasyfikacją chirurgiczną, gdyż pomaga ona określić zakres planowanego zabiegu operacyjnego. Klasyfikacja Ennekinga:

G - stopień złośliwości:
G1 - niski
G2 - wysoki

T - położenie guza względem przedziałów mięśniowych:
T1 - guz położony wewnątrzprzedziałowo
T2 - guz położony pozaprzedziałowo

M - przerzuty odległe:
M1 - brak przerzutów odległych
M2 - obecne przerzuty odległe

Zgodnie z podaną klasyfikacją wyróżnia się następujące stopnie zaawansowania choroby:
IA - G1 T1 M0
IB - G1 T2 M0
IIA - G2 T1 M0
IIB - G2 T2 M0
III - G1-2 T1-2 M1

Klasyfikacja mięsaków tkanek miękkich

Mięsaki można uszeregować według ich budowy morfologicznej. W klasyfikacji bierze się od uwagę główny, dominujący kierunek różnicowania. Określenie typu histologicznego wymaga często wykonania dodatkowych badań immunohistochemicznych. Najczęściej występującymi mięsakami tkanek miękkich należą:
liposarcoma (20%), leiomyosarcoma (18%), malignant fibrous histiocytoma (17%), fibrosarcoma (10%) i sarcoma synoviale (7%).

Typ tkankiNowotwory złośliwe
Tkanka łącznaWłokniakomięsak (fibrosarcoma), Włókniakomięsak skóry guzowaty (dermatofibrosarcoma protuberans)
Tkanka tłuszczowaTłuszczakomięsak (liposarcoma):
- dobrze zróżnicowany (bene differentiatum)
- śluzowaty (muxoides)
- okrągłokomórkowy (globocellulare)
- wielopostaciowy (pleomorphicum)
- typ mieszany (typus mixtus)
Mięśnie gładkieMięsak gładkokomórkowy (leiomyosarcoma)
Mięśnie prążkowaneMięsak prążkowanokomórkowy (rhabdomyosarcoma):
- płodowy (embryonale)
- pęcherzykowy (alveloare)
- wielopostaciowy (pleomorphicum)
- typ mieszany (typus mixtus)
Naczynia krwionośneMięsak n. krwionośnych śródbłonka (haemangioendothelioma malignum), Mięsak n krwionośnych z pericytów (haemangiopericytoma malignum), Mięsak z n krwionośnych (angiosarcoma)
Naczynia chłonneNaczyniakomięsak limfatyczny (lymphangiosarcoma)
Tkanka maziówkowaMięsak maziówkowy (sarcoma synoviale):
- jednofazowy (monophasicum)
- dwufazowy (biphasicum)
Maziówczak (synovioma)
Tkanka międzybłonkaMiędzybłoniak złośliwy (mesothelioma malignum):
- epitelioidalny (epithelioides)
- włoknisty (fibrosum)
- dwufazowy (biphasicum)
Międzybłoniak (mesothelioma)
Nerwy obwodoweNerwiakomięsak (neurofobrosarcoma, syn. schwannoma malignum)
Guz neuroektodermalny obwodowy (tumor periphericus neuroectodermalis primitivus)
Zwoje współczulneNerwiak zarodkowy (neuroblastoma)
Nerwiak zwojowy zarodkowy (ganglioneuroblastoma)
Struktury przyzwojowePrzyzwojak chromochłonny (phaeochromocytoma) Guz kłębka szyjnego (chemodectoma) Nerwiak przyzwojowy (paraganglioma)
Mezenchyma niezróżnicowanaŚluzakomięsak (sarcoma myxomatosum) Mięsak mezenchymalny (mesenchymoma)
Tkanka zarodkowaStruniak (chordoma)
Tkanki rozrodcze pozagonadalneTeratocarcinoma, Carcinoma embryonale, Chorioncarcinoma
Histogeneza nieznanaMięsak pęcherzykowaty (alveolar soft- part sarcoma)
Chrzęstniakomięsak części miękkich (chondrosarcomaczęsci p.mollium.)
Kostniakomięsak częsci miękkich (osteosarcoma p.mollium.)
Guz olbrzymiokomórkowy części miękkich (tumor gigantocellularis p. bmollium)
Mięsak histiocytarny włóknisty (fibroistiocytoma malignum)
Mięsak jasnokomórkowy (sarcoma clarocellulare)


Mięsaki tkanek miękkich - rozpoznanie różnicowe:

Zmiany ksantomatyczne:
- włókniakożółtak (fibroxantoma, histiocytoma fibrosum)
- żółtak (xantoma)
- ziarniniak mżółtakowy młodzieńczy (xantogranuloma juvenile)
- ziarniniak żółtakowy zaotrzewnowy (xantogranuloma retroperitoneale, morbus Oberlinga)
- guz olbrzymiokomórkowy pochewek ścięgnistych (tenosynovitis nodularis)
Torbiel galaretowata (ganglion)
Obrzęk śluzakowaty miejscowy (myxoedema lacalisatum)
Zapalenie kostniejące mięśni (myositis osificans)
Zapalenie mięśni postępujące (myositis proliferans)


Diagnostyka

1. badanie podmiotowe
2. badanie przedmiotowe
3. badania krwi
4. badania dodatkowe:
  • rtg płuc
  • USG jamy brzusznej
  • rtg guza
  • USG guza
  • USG dopplerowskie
  • angiografia
  • tomografia komputerowa (TK)
  • badanie rezonansem magnetycznym (NMR)
  • scyntygrafia wątroby
5. biopsja:
  • biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (BAC)
  • biopsja gruboigłowa
  • biopsja otwarta
6. badania immunohistochemiczne

Badanie podmiotowe.
Badanie to ma na celu ustalenie długości trwania choroby, dynamiki wzrostu guza, stwierdzenia objawów naciekania sąsiednich struktur anatomicznych (ból, zaburzenia czucia, parestezje, obrzęk, zaburzenia ukrwienia dystalnie od guza). Czas trwania choroby ocenia się od daty pierwszych objawów podanych przez chorego.
Zaburzenia równowagi, omdlenia, złe samopoczucie mogą świadczyć o występowaniu objawów paranowotworowych takich jak hypoglikemia, niedokrwistość, chwiejne nadciśnienie tętnicze. Ważna jest ocena dynamiki wzrostu guza, oceniana na podstawie wskaźnika: wielkość guza/czas trwania choroby.

Badanie przedmiotowe.
Badanie przedmiotowe ma na celu określenie wielkości guza, położenia w stosunku do skóry, powięzi i otaczających struktur anatomicznych. Charakterystyczny dla mięsaków tkanek miękkich jest niebolesny guz, o nieostrych granicach. Po napięciu przez chorego grupy mięśni, w obrębie których umiejscowiony jest guz, jego brzegi ulegają zatarciu. Świadczy to o umiejscowieniu podpowięziowym i może być pomocne przy różnicowaniu z guzami łagodnymi, umiejscowionymi najczęściej nadpowięziowo. Nie może to jednak być jedynym kryterium oceny guza. Za pomocą badania palpacyjnego można ocenić tętno naczyń krwionośnych dystalnie od guza a także bolesność uciskową w okolicach guza. Dokonując pomiaru obwodu kończyn można ocenić wielkość obrzęku spowodowanego uciskiem guza na naczynia chłonne lub/i krwionośne. Uważnie należy ocenić sposób poruszania się chorego oceniając ubytki ruchowe w zakresie kończyny.

Chirurgiczne leczenie mięsaków tkanek miękkich

W przypadku guzów umiejscowionych na kończynach należy, w miarę możliwości, dążyć do leczenia z zaoszczędzeniem kończyny, unikając amputacji. Jednak decyzję o rozległości zabiegu należy podjąć na podstawie uzyskanych informacji z badań diagnostycznych kierując się zasadą leczenia radykalnego, co może w efekcie być jednoznaczne z podjęciem decyzji o amputacji kończyny. Należy pamiętać, że przy obecnym stanie wiedzy o niezbyt dużej skuteczności radioterapii i chemioterapii jako leczenia skojarzonego z niedoszczętnym zabiegiem resekcyjnym nie ma podstaw do odstępowania od zabiegu radykalnego, nawet jeśli decyzja ta oznacza amputację kończyny. Decyzję o rozległości zabiegu operacyjnego, powikłaniach związanych z zabiegiem, zaburzeniach ruchomości kończyny po zabiegu i możliwościach rehabilitacji należy przedstawić choremu w celu jego świadomej zgody na proponowane leczenie.


Leczenie zmiany miejscowej.

Wyróżniamy 4 określenia zakresu wykonanej operacji wycięcia mięsaka tkanek miękkich:
  • Operacja z marginesem śródnowotworowym, gdy cięcie chirurgiczne przechodzi przez guz nowotworowy. Operacja ta jest stosowana jako tzw. biopsja otwarta w przypadku guzów o średnicy większej niż 3 cm lub jako zabieg cytoredukcyjny;
  • Operacja w granicach tkanek brzeżnych, gdy linia cięcia chirurgicznego przebiega przy guzie. Do tego typu operacji należy zabieg wyłuszczenia guza wraz z torebką rzekomą (pseudotorebką), który nie należy do zabiegów radykalnych;
  • Wycięcie z marginesem szerokim, gdy margines tkanek zdrowych wokół guza wynosi przynajmniej 2 cm. Zabieg ten wykonuje się w przypadku guzów o niskim stopniu złośliwości i średnicy < 5 cm lub w przypadku guzów o wysokim stopniu złośliwości lub większych niż 5 cm w skojarzeniu z radioterapią pooperacyjną. Zabiegi tego typu wykonuje się w przypadku guzów zajmujących więcej niż jeden przedział mięśniowy jako ewentualną alternatywę dla amputacji kończyny oraz w przypadku guzów umiejscowionych na ścianie jamy brzusznej lub klatki piersiowej;
  • Wycięcie przedziału mięśniowego. Jest to zabieg gwarantujący największą radykalność w przypadku guzów umiejscowionych wewnątrzprzedziałowo.


Zasady techniki chirurgicznej operacji mięsaków tkanek miękkich

W celu uzyskania radykalności zabiegu operacyjnego należy guz wyciąć w jednym bloku, wraz z przedziałem mięśniowym lub marginesem 2 cm tkanek zdrowych we wszystkich kierunkach bez uwidocznienia samego guza w trakcie zabiegu operacyjnego. Cięcie na skórze należy prowadzić z ominięciem blizny po biopsji otwartej, w kierunku zgodnym z długą osią kończyny.

Należy operować bez ucisku guza, w sposób możliwie bezkrwawy. Krwawiące naczynia należy podwiązywać w celu uniknięcia wytworzenia się krwiaka w ranie pooperacyjnej. Powikłanie to może spowodować rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych wraz z wynaczynioną krwią oraz powiększyć obszar rany pooperacyjnej, co zwiększa obszar dla ewentualnej adjuwantowej radioterapii i zabiegu operacyjnego w przypadku wznowy miejscowej. Regułą jest dokładna hemostaza i obfite płukanie rany przed zamknięciem.

Ze względu na rozległość zabiegów operacyjnych w przypadku mięsaków tkanek miękkich należy przed zabiegiem dokładnie przeanalizować jego zakres, kierując się przede wszystkim uzyskaniem radykalności, oraz opracować sposób pokrycia ubytków tkanek po wycięciu miejscowym. W niektórych przypadkach konieczny jest udział chirurga-plastyka. Niedopuszczalne jest ograniczanie zakresu wycięcia guza w celu łatwiejszego zamknięcia rany operacyjnej.

Ze względu na swobodę postępowania w zależności od sytuacji zastanej w trakcie zabiegu (np. naciek na nerw kulszowy, duże naczynia krwionośne) należy uzyskać od chorego zgodę na ewentualną amputację kończyny.

W przypadku nacieku nowotworu na struktury kostne lub naczynia krwionośne, jeśli jest to możliwe, należy wykonać zabieg z udziałem ortopedy lub chirurga naczyniowego w celu wycięcia zajętego narządu i rekonstrukcji ubytków. Należy pamiętać, że u około 80% chorych z mięsakami tkanek miękkich o umiejscowieniu na kończynach możliwe jest wykonanie zabiegu radykalnego z zaoszczędzeniem kończyny.
Wskazania do amputacji kończyny przedstawiono w poniższej tabeli:

SytuacjaWskazania
Naciekanie kości, dużych naczyń krwionośnychwzględne
Naciekanie pni nerwowych (np. nerw kulszowy)bezwzględne
Mięsak pierwotnie pozaprzedziałowy lub przekracza granice jednego przedziału mięśniowegowzględne
Wznowa mięsaka po uprzednim radykalnym wycięciubezwzględne
Amputacja paliatywna w stanach zagrożenia życiabezwzględne

Należy pamiętać, że amputacja kończyny jako zabieg mający na celu uzyskanie radykalności wycięcia mięsaka jest efektywna jedynie wtedy, gdy poziom odjęcia kończyny znajduje się powyżej stawu położonego dogłowowo od guza.

Częstość występowania wznowy miejscowej w zależności od sposobu wycięcia mięsaka tkanek miękkich:

Sposób wycięciaPrzewidywana częstość wznowy miejscowej
Operacja z marginesem śródnowotworowym100%
Operacja w granicach brzeżnych (wyłuszczenie guza z torebką rzekomą)70% - 90%
Operacja z marginesem szerokim G1 - 20-30%, G2,G3 - 50%
Operacja z wycięciem przedziału mięśniowego5%


Powyższe informacje pochodzą przede wszystkim (wybiórczo) z Serwisu onkonet.pl -> wejdź, by przeczytać więcej.
 
zufed 
PRZYJACIEL Forum



Dołączyła: 10 Kwi 2009
Posty: 2473
Skąd: Kraków
Pomogła: 348 razy

 #2  Wysłany: 2010-02-23, 22:31  


Dodaje od siebie poradnik, książeczkę dla pacjentów chorych na mięsaka, ciekawa pozycja niestety w języku angielskim
_________________
Amor vincit omnia...
 
 
zufed 
PRZYJACIEL Forum



Dołączyła: 10 Kwi 2009
Posty: 2473
Skąd: Kraków
Pomogła: 348 razy

 #3  Wysłany: 2010-02-26, 16:57  


Dodaję jeszcze opis wszystkich rodzajów mięsaków, niestety również w języku angielskim, opis pochodzi ze strony www.reininsarcoma.org



Descriptions of Soft Tissue Sarcomas

Dermatofibrosarcoma Protuberans

This cancer develops as a tumor sticking out of the skin on the back or abdomen. Dermatofibrosarcoma protuberans is uncommon, but occurs slightly more frequently in males than females. It can occur at any age, but is more likely to occur in adults. In its early stages, the tumor remains under the skin and the skin surface will appear dark red-violet. If untreated, the tumor can break through the skin and form an open wound. The cancer has a tendency to recur, buy rarely metastasizes. Treatment consists of surgical excision.


Epithelioid sarcoma

Epithelioid sarcomas typically occur in the hands or feet of young adults. They appear as small nodules, which sometimes then merge together. The sarcoma spreads to lymph nodes in approximately 20% of patients. Because of their proximity to the joints, surgical excision can be difficult.


Extraosseous Tumors

There are three types of Extraosseous tumors that are actually bone sarcomas found in the soft tissue. They are giant cell tumors, osteosarcomas, and Ewing's sarcoma (see pages 16-18). They have very similar characteristics as their bone sarcoma variation, Extraosseous Ewing's sarcomas respond well to radiation therapy.


Fibrosarcoma (Fibrous Tissue)

Fibrosarcomas usually occur in the arms, legs or trunk, but can occur in any of the soft tissues. They can occur around scars, muscles, nerves, tendons the lining of bones. Fibrosarcomas typically invade local tissues and can spread through the bloodstream to the lungs. This cancer will spread to the lymph nodes in fewer than 5% of patients.


Gastrointestinal stromal tumor (GIST)

Gastrointestinal stromal tumor (GIST) is a very rare cancer affecting the digestive tract or nearby structures within the abdomen. GIST most commonly affects older people, usually over age of 50 years. Children are affected very rarely.
GISTs arise either from cells called Interstitial Cells of Cajal (ICCs) or from less differentiated stem cells or precursor cells that can develop into ICCs. The ICCs are known as a "pacemaker cells of the guta " because they send signals to trigger peristalsis, the digestive tracta's muscular contractions that move food along its course. Primary tumors are in the original site of development, before any spread to other locations. Primary gastrointestinal stromal tumors (GISTs) may occur anywhere along the gastrointestinal tract from the esophagus to the anus tract lumen; this is sometimes called endophytic. The most frequent site for GISTs is the stomach (about 55%), followed by the duodenum and small intestine (about 30%), esophagus (about 5%), rectum (about 5%), colon (about 2%), and rare other locations.
Cancer is most threatening when it metastasizes or spreads to additional locations beyond the primary tumor site. In GIST the most common sites for metastasis are the liver and the abdominal membranes.


Leiomyosarcoma

Leiomyosarcomas are cancerous tumors that originate in the smooth muscle tissue. Smooth muscle is muscle over which the brain does not have conscious control, such as muscles in the walls of blood vessels, the uterus or the gastrointestinal tract. These cancers can originate anywhere in the body, but the uterus or gastrointestinal tracts are the most common sites of origination, with over 60% of the GI tract tumors originating in the stomach. Uterine and GI leiomyosarcomas typically are accompanied by significant bleeding and pain. Metastases usually occur in the lungs or, in the case of GI tumors, in the liver. The average age of patients diagnosed with this type of sarcoma is 60 years.

Leiomyosarcomas of the retroperitoneum and the vena cava are found mostly in women. The growth of the tumors can accelerate during pregnancy. Metastases usually occur in the lungs except in GI tumors, which often metastasize in the liver. Treatment for uterine leiomyosarcoma is total abdominal hysterectomy.


Liposarcoma

Liposarcomas which arise in fat tissue and are the most commonly diagnosed soft tissue cancer. While Liposarcoma tumors can develop anywhere in the body, they most often originate in the lining in the back of the abdominal cavity. They also occur in the thigh, the groin, the gluteal area or behind the knee. Liposarcomas rarely develop from a preexisting lipoma (i.e. a no cancerous tumor). The liposarcoma tumors are usually firm and bumpy and invade surrounding tissue aggressively. In approximately 10% of patients, the liposarcoma will spread to the lymph nodes. Liposarcomas are most often found in adults between 30 and 60 years old and are slightly more common in men than in women.

Lymphangiosarcoma / Stewart-Treves Syndrome

Lymphangiosarcoma or Stewart-Treves Syndrome is a malignant tumor originating from the endothelial cells of lymphatic vessels. Most lymphangiosarcomas arise in an arm secondary to radical mastectomy but they sometimes complicate idiopathic lymphedema. The lymphedema has usually been present for 6 to 10 years before malignant changes develop.

Most cases arise from lymphedema induced by a radical mastectomy in breast cancer patients with an average onset of 5 - 15 years and an occurrence rate of <1%. The three main indications for the development of Stewart Treves in a lymphedemous limb appear to be radiation, extensive fibrosis and recurrent or chronic infection. Another cause factor may be the immunodeficient state of a lymphedemous limb.

The sarcoma first appears as a bruised area or a purplish discoloration in an extremity. The appearance of multiple "purplish" lesions, with given patient history should cause a suspicion of lymphangiosarcoma. It progresses to an ulcer with crusting and finally to an extensive necrosis involving the skin and subcutaneous tissue. There is also often development of satellite spots from the original locale. It metastasizes widely and there is no effective therapy or cure.

There is no effective treatment for the condition. Generally the affected area is excised, which includes the amputation of a limb when affected. Chemotherapy with intraarterial mitoxantrone and placitaxel with ex vivo previous sensitivity test seems a current adequate complementary approach.

Malignant fibrous histiocytoma (MFH)

MFH has become the most common malignant sarcoma of older adults (ages of 50 and 70). These sarcomas are twice as common in men as they are in women. It tends to occur in the deep soft tissue of the extremities and the retroperitoneum (the anatomical space behind the abdominal cavity). However, it has been described in nearly every organ of the body. Signs and symptoms relate directly to the location in which it arises. It is a diagnosis of exclusion; the burden of proof is upon the pathologist to do a battery of immunohistochemical studies to exclude other sarcomas such as rhabdomyosarcoma and liposarcoma.

There are four variations of MFH: storiform pleomorphic, myxoid malignant fibrous histiocytoma, malignant giant cell tumor of soft parts and inflammatory malignant fibrous histiocytoma. Storiform and myxoid types of MFH are typically fast growing and invasion tumors, while the malignant giant cell MFH and inflammatory MFH tend to be slower growing and less invasive.

Malignant Peripheral Nerve Sheath Tumor (MPNST)

The malignant peripheral nerve sheath tumor (MPNST) is the malignant counterpart to benign soft tissue tumors such as neurofibromas and schwannomas. It is most common in the deep soft tissue, usually in close proximity of a nerve trunk. The most common sites include the sciatic nerve, brachial plexus, and sarcal plexus.

The most common symptom is pain which usually prompts a biopsy. Most cases average more than 5 cm in diameter. On sections, it may have a white surface with areas of necrosis or hemorrhage. It is the most common sarcoma arising in the setting of von Recklinghausen's disease. MPNST usually occurs in persons between 20-50 years but patients with neurofibromatosis develop tumors at an earlier age. The average age is 32 years.

Mesenchymomas

Mesenchymomas is as a rare soft tissue sarcoma showing two or more distinct types of malignant mesenchymal differentiation. It is generally thought that malignant mesenchymomas are high grade sarcomas with a poor prognosis. However, low grade malignant mesenchymomas have been reported which had a better prognosis. These tumors are frequently located in the trunk (for example, the chest wall and retroperitoneum) and lower extremities (usually on the thigh). Mesenchymomas mainly occurs in adults. These tumors are quite invasive, especially when they occur in the skeletal muscles. Treatment is wide excision, often combined with radiation and/or chemotherapy.

Rhabdomyosarcomas (striated muscle tumors)

Cancerous tumors in the skeletal muscles are one of the most common types of soft tissue sarcoma. They most commonly originate in the arms or legs, but can also develop in the head, neck, heart, urinary or reproductive organ areas. Over 85% of rhabdomyosarcomas occur in infants, children, and teenagers. Although most of our skeletal muscles are in our limbs and trunk, these cancers are most often found elsewhere in the body. The most common site is in the head and neck (30%-40%) where it can grow near the eye, inside the mouth or even near the spine in the neck. The next most common sites are the urinary and reproductive organs (20%-25%) where it can start in the bladder, prostate gland, or any of the female organs. The least common sites are the arms and legs (18%-20%), and trunk (7%). But these cancers can occur anywhere else in the body and not necessarily in a site that normally contains skeletal muscle. There are several different types of Rhabdomyosarcoma:

* Embryonal rhabdomyosarcoma - The most common type, embryonal rhabdomyosarcoma (ERMS) tends to occur in the head and neck area, bladder, vagina, and in or around the prostate and testes. These usually affect infants and young children under the age of 10. Cells of embryonal (embryo-like) rhabdomyosarcomas resemble the developing muscle cells of a 6- to 8-week-old fetus. Two variants of ERMS, botryoid and spindle cell rhabdomyosarcomas, tend to have a better prognosis (outlook) than the more common forms. Chemotherapy is very effusive in treating these tumors and there is a high cure rate when combination therapy (i.e. surgery and chemotherapy) is used.
* Alveolar rhabdomyosarcoma - The second main type, alveolar rhabdomyosarcoma (ARMS), occurs more often in large muscles of the trunk, arms, and legs and typically affects older children or teenagers. This type is called alveolar because the malignant cells form little hollow spaces, or alveoli. Alveolar rhabdomyosarcoma cells resemble the normal muscle cells seen in a 10-week-old fetus. This tumor is extremely aggressive and metastasizes widely at an early stage. This cancer typically occurs in adolescents and young adults.
* Plemorphic rhabdomyosarcoma - This type of sarcoma is usually found deep in the limb. Tumors can arise at many sites within the same muscle group and may grow very rapidly. The tumors generally spread through the bloodstream, although it can also spread through the lymphatic system. Unfortunately, this sarcoma is commonly spread at the time of diagnosis Treatment generally consists of surgery and chemotherapy. Plemorphic rhabdomyosarcoma occurs in people over age 30 and commonly, but not exclusively, affects males on their extremities.
* Botryoid rhabdomyosarcoma - Botryoid rhabdomyosarcoma lesions usually occur in the genital region or urinary tract where they appear as a swollen lumpy mass. This form of sarcoma typically affects children under the age of seven.


Synovial Sarcoma

Synovial sarcomas are most commonly found in the arms or legs often next to a joint. The most common site is adjacent to the knee, although they are also commonly found near the foot, ankle or hand. These sarcomas usually occur in young adults. While synovial cells normally line the joints of the body, the name of this particular form of sarcoma is probably a misnomer as synovial sarcomas do not necessarily arise in a joint, and the cancer cells in synovial sarcoma are likely to be very different from normal joint cells. The term a "synovial" was given due to the cancer cell's similar microscopic appearance to the normal synovial cells lining joints.

Unlike other soft tissue sarcomas, synovial cell sarcomas are often painful. Treatment usually consists of radical excision with radiation and chemotherapy or amputation combined with chemotherapy.

Vascular Sarcomas

There are a number of different forms of sarcomas grouped as vascular sarcomas or containing many blood vessels. These include:

* Angiosarcoma - account for less than 1% of all sarcomas. This rare malignancy arises from endothelial cells of either lymphatic or vascular origin. When the cell of origin can be identified as lymphatic, the lesion is termed a lymphangiosarcoma; when vascular derivation can be ascertained, the correct term is hemangiosarcoma. Often, the cell of origin cannot be determined with certainty; hence, the more general term angiosarcoma is used. Approximately half of these lesions occur in the head and neck. The scalp and face are the most common sites of involvement. Angiosarcomas typically occur in those aged 50-70 years, and males are more commonly affected than females, with a 3:1 ratio. While most patients are asymptomatic at the time of diagnosis, some have pain or bleeding at the tumor site. Conditions associated with angiosarcoma include long-standing lymphedema and prior irradiation. Exposure to vinyl chloride is associated with angiosarcomas of the liver, but this association has not been reported with head and neck angiosarcomas.
* Alveolar soft-parts sarcoma - ASPS is very rare sarcoma typically occurs in adolescent and young adult females. It is usually a slow growing tumor found in the extremities and commonly metastasizes to the lungs. Treatment generally involves a wide resection of the lesion. It is characterized by a painless mass in the leg or buttock, with a particular affinity to travel to the lungs as multiple nodules, presumably while the sarcoma itself is still small. ASPS is very rare, because it involves a specific breaking and joining event between two chromosomes, called an "unbalanced translocation". Treatment is with surgery and radiation for the primary place where the sarcoma arises. For disease that travels to the lungs, sometimes surgery is possible to remove nodules, but more typically chemotherapy is the only option for treatment.
* Hemangioendothelioma - is a very rare form of vascular tumor. Approximately 15-30% of hemangiopericytomas occur in the head and neck; the sinonasal tract is the most common site. No sex predilection exists, and 90% of hemangiopericytomas arise in persons aged 50-70 years. Approximately 10% of hemangiopericytomas occur in children; hemangiopericytomas tend to have a much more indolent course in this group. No etiologic factors are known. Complete surgical excision is the treatment of choice for patients with hemangiopericytomas. Compared with other sarcomas of the head and neck, hemangiopericytomas are associated with a better prognosis. Local recurrence rates of 10-50% have been reported; fewer than 20% of patients have local recurrence after surgical excision.
* Kaposi's sarcoma - Kaposi's sarcoma typically occurs in the tissues under the skin or mucous membranes that line the mouth, nose or anus. The cancer originates in multiple sites in the mid-dermis (second layer of skin) and extends to the epidermis (outer layer of skin). Some forms of Kaposi's sarcoma look nodular or plaque-like on the skin. Radiation therapy is usually the treatment for Kaposi's sarcoma; however, where tumors have spread to the organs, chemotherapy is may also be used. Karposi's sarcoma typically affects three different patient groups:
o The first group of affected patients includes older men of Jewish, Italian or Mediterranean heritage. This type of Kaposi's sarcoma usually progresses slowly over 10-15 years. Patients commonly develop a bluish lesion on the front of the lower leg, which typically spreads to multiple lesions and can also spread to other organs.
o The second distinct group of Kaposi's sarcoma patients are persons who have received organ transplants and who have a weakened immune system as a result of the immunosuppressive treatment following the transplant.
o The third distinct patient group is AIDS patients, whose weakened immune systems make them more susceptible to the disease. Kaposi's sarcoma in AIDS patients usually spreads more quickly and can be found in many parts of the body.
* Malignant neurolemmoma (a/k/a malignant schwannoma or neurosarcoma) - This vascular sarcoma usually develops in young to middle- age adults, most commonly in males. Tumors occur in the peripheral nerves (i.e. not brain or spinal cord nerves). Half of the persons afflicted with this disease also have Von Recklinghausen's disease or multiple neurofibromatosis. These tumors typically spread to the surrounding soft tissue to form a nodular tumor. Metastases can occur through the bloodstream. Tumors can be painful and sometimes nerve function is affected. Treatment is generally wide resection of the nerve. Radiation therapy and chemotherapy can also be used.
_________________
Amor vincit omnia...
 
 
zufed 
PRZYJACIEL Forum



Dołączyła: 10 Kwi 2009
Posty: 2473
Skąd: Kraków
Pomogła: 348 razy

 #4  Wysłany: 2010-04-05, 19:56  artykuł o mięsaku


Literatura na temat mięsaków jest dość uboga, wklejam znaleziony artykuł dotyczący mięsaka epitelioidalnego:

Mięsak nabłonkopodobny – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

Współczesna Onkologia (2008) vol. 12; 2 (95–98)

autorzy: Bogdan Gliński, Paweł Dymek, Janusz Ryś, Tomasz Walasek,


mięsak.pdf
Pobierz Plik ściągnięto 1692 raz(y) 62,38 KB

_________________
Amor vincit omnia...
 
 
salek 


Dołączyła: 13 Mar 2010
Posty: 15
Pomogła: 2 razy

 #5  Wysłany: 2011-01-27, 07:51  


Zuzanko Kochana znalazłam cię dzisiaj na tym forum, okazuje się, żę obok mnie leży młoda dziewczyna , która 0,5 roku temu zachorowała na mięsaka chonrosarcoma , 30 września amputowano jej nogę i teraz ma podejrzenie wznowy - nie wiedziała nic o naszym forum, czy będę mogla Podać Twoje namiary, bo jak się domyślasz doła ma strasznego, ja jutro już wychodzę (?) i dalej będę się kurować w domeczku, jak się czujesz i co z Twoim obiecanym lekarzem???? _itsme_ ::thnx:: ściska serdecznie buziaki Ola
_________________
salek
 
poli 
PRZYJACIEL Forum



Dołączyła: 07 Maj 2010
Posty: 336
Skąd: Warszawa
Pomogła: 121 razy

 #6  Wysłany: 2011-01-27, 08:17  


salek, proszę zaproś dziewczynę na forum, może sama spróbuje napisać o sobie. Jestem pewna, że szybko się z nami oswoi i zdobędzie tyle wsparcia ile tylko forum może zaoferować.
_________________
http://antyrak.yashicachica.vot.pl
 
zufed 
PRZYJACIEL Forum



Dołączyła: 10 Kwi 2009
Posty: 2473
Skąd: Kraków
Pomogła: 348 razy

 #7  Wysłany: 2011-01-27, 20:02  


salek, pewnie, że tak!

niech pisze na forum, lub jak woli trochę intymności na priva.

ściskam

zuza
_itsme_
_________________
Amor vincit omnia...
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  


logo

Statystki wizyt z innych stron
Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group