[eirene]

To już dwa tygodnie, te dwa ostatnie dni były dla mnie bardzo ciężkie, spłakałam się na grobie mamy.
Dwa dni po pogrzebie wróciłam do pracy, bałam się, że wpadnę w depresję, dlatego postanowiłam, że wciągnę się w wir pracy. Czuję się momentami bardzo samotna, tak bardzo chciałabym z nią porozmawiać, zadzwonić do niej i powiedzieć, że się bardzo boję. Zawsze, gdy przechodziłam trudne chwile, kłótnie z bliskimi, wiedziałam, że zawsze mogę się jej wyżalić. A teraz pozostała taka straszna pustka i choć wiem, że będę silna, bo już wiele w życiu przeszłam, to nic nie zmieni faktu, że ta tęsknota nigdy się nie skończy.

[marzena66]

Eirene sama straciłam w ostatnim czasie parę osób bardzo mi bliskich, wszystkich na nowotwory, wiem jaki to ból.
Mówi się, że czas leczy rany, fakt leczy bo musimy żyć dalej, pochłaniają nas obowiązki ale ten ból w sercu zostaje na zawsze.

Płacz jak możesz, to pomaga, praca też, bo jesteś wśród ludzi, musisz funkcjonować. Musisz przeżyć ten smutny dla Ciebie czas, jak trzeba wspomagać się jaką tabletką uspokajającą bo wszystkie stresy odbijają się na naszym zdrowiu.

Życzę dużo siły, trzymaj się.

[xxxx85]

eirene napisał/a:

To już dwa tygodnie, te dwa ostatnie dni były dla mnie bardzo ciężkie, spłakałam się na grobie mamy. Dwa dni po pogrzebie wróciłam do pracy, bałam się, że wpadnę w depresję, dlatego postanowiłam, że wciągnę się w wir pracy. Czuję się momentami bardzo samotna, tak bardzo chciałabym z nią porozmawiać, zadzwonić do niej i powiedzieć, że się bardzo boję. Zawsze, gdy przechodziłam trudne chwile, kłótnie z bliskimi, wiedziałam, że zawsze mogę się jej wyżalić. A teraz pozostała taka straszna pustka i choć wiem, że będę silna, bo już wiele w życiu przeszłam, to nic nie zmieni faktu, że ta tęsknota nigdy się nie skończy.

bardzo Ci współczuję. Mama mojej mamy zmarła 6 lat temu. Do dziś kiedy o niej wspomina płacze i często mi mówi jak bardzo jej brakuje. Sama jestem z moją mamą bardzo blisko więc jestem sobie w stanie wyobrazić jak to boli. Najgorsze, że nie ma słów którymi mogłabym Cię pocieszyć, jestem bezsilna a tak bardzo bym chciała pomóc. Nie chcę Ci tu polecać leków czy coś ale jeśli będziesz czuła, że jest niedobrze, że popadasz w depresję pomyśl o wizycie u lekarza by przepisał jakieś leki, depresja to podstępna choroba. Nie wiem jakim jesteś człowiekiem, niektórym czas pomaga ale są tacy jak moja mama, że baaardzo długo nie umiała się pozbierać i normalnie żyć.

[eirene]

xxxx85 - jestem na lekach, wtedy gdy czuję, że zbliża się kryzys, sięgam po Relanium, zazwyczaj pomaga. Ja swoją babcię straciłam niecałe dwa lata temu, teraz mama, która miała tylko 57 lat ... Ale czuję, że dam radę, czuję się silną osobą, którą po prostu dotknęła tragedia.

[Jolana]

eirene, jesteś w wyjątkowo trudnym okresie...

Mnie listopad nastraja zawsze refleksyjnie - bo Wszystkich Świętych, Zaduszki, i Święto Niepodległości..
I chyba wszyscy częściej myślimy o przemijaniu..., o śmierci..

"... W ten pierwszy dzień z nieba pada na ziemię blask, a w drugi - nadzieja... " - śp. ks. Janusz Pasierb

Mamy przed oczami, obraz naszych bliskich, których już nie ma obok nas... Myślimy również o innych - jak wielu z nich także ważnych dla nas osób odeszło. Wszystkie te osoby tworzyły naszą rzeczywistość i nasz świat...

"Dla wiernych Twoich Panie, życie zmienia się, ale nie kończy".
Nam jest dużo łatwiej...