[emzetka]

Dziękuję Wam wszystkim za rady i dobre słowo. Chyba faktycznie musimy czekać i zdać się na lekarzy, którzy się zajmują mamą. Jest to dla nas bardzo trudne, taka bezradność i bezczynność. Jak człowiek może działać, to przynajmniej ma poczucie, że nie zostawił sprawy własnemu biegowi, a takie czekanie jest okropne. Ale w końcu nie o nas tu chodzi a o dobro mamy. Miri_A Wasza sytuacja była niemal identyczna jak nasza. Potwierdziłaś to, co najbardziej mnie niepokoiło, że taka sytuacja rzeczywiście może mieć miejsce i nie wynika to z zaniedbań lekarzy, za co Ci szczególnie dziękuję, bo przeglądając forum na nic takiego nie trafiłam, zawsze było podejmowane jakieś działanie. A u nas nic, żadnej diagnostyki, żadnego leczenia, tylko czekać...

[marzena66]

emzetka,

Nie każdy z nas ma tutaj swój wątek, ja trafiłam na tą stronę po śmierci mamy więc nie ma Jej historii. Nie opisujemy w wątkach innych osób historii własnych żeby nie zaśmiecać istotnych informacji. Napiszę w skrócie, może administracja mnie nie udusi więc napiszę, że u mojej mamy po zdiagnozowaniu guza, stwierdzono, że to rak, jaki już nie dochodzono, potwierdzono tylko przerzuty i skierowano nas do hospicjum. Żadnego leczenia, żadnej dalszej diagnostyki bo mama była słaba, dostała jeszcze padaczki i wylewu więc nadawała się tylko do tego, żeby zadbać o Jej godne odejście. Jak sama widzisz takie historie się również zdarzają, nie każdy pacjent nadaje się do leczenia bo już jest na to za późno.

Bardzo mi przykro, że i Was spotkał taki trudny czas.

[emzetka]

Mama zmarła dzisiaj rano, trzy tygodnie po postawieniu diagnozy. I pomyśleć, że jeszcze miesiąc temu była u nas na imprezie, przekonana, że jest zwyczajnie przeziębiona...

Raz jeszcze dziękuję za wsparcie.

[JustynaS1975]

Bardzo mi przykro

[Lidia Bieńkowska]

Przykro mi bardzo

[iskra07]

emzetka,

[marzena66]

emzetka,

Przyjmij wyrazy współczucia

[radke]

[BEATASO]

[tęcza]

[cleo33]