Znalezionych wyników: 15

Witam, jak ten czas leci....to już ponad pół roku po śmierci żony.....w domu zrobiłem totalne porządki, remont mieszkania, ze wszystkim daje sobie doskonale rade, nauczyłem się gotować i piec ciasta. Mam w sobie radość życia, dużo energii do działania oraz optymistycznie patrze w przyszłość. Wróciłem do systematycznego biegania, nadal codziennie jeżdżę rowerem do pracy, co tydzień kąpie się w morzu.....wszyscy się dziwią skąd mam w sobie tyle energii i jak to jest że tak sobie doskonale daje radę ?!
A ja wie, skąd, mam dobre duszki w niebie, i zawierzyłem i zawierzam moje życie i całą moją rodzinę Maryi.

Dzień Dobry, wszystko powoli zaczyna wracać do normy jeśli można tak nazwać tzw. normalnego życia. Z dziećmi jest coraz lepiej ze starszą i młodszą córką. Przestałem brać leki, czuje się dobrze, optymistycznie patrzę w przyszłość. Bardzo dużo czytałem o ludziach którzy przeszli to co ja i nawet więcej (stracili żonę i dziecko), Wszystkim polecam program w Religia TV "Ludzie na walizkach - historia Igora Janke, który stracił w wypadku ukochaną żonę i synka. Rozmawiałem z nim, czytałem co mu mówił o.Jacek Salij. To wszystko wyprowadziło mnie na prostą. Mam prawo do szczęścia, mam prawo do radości, uśmiechu, cieszenia się życiem, wręcz obowiązek jako chrześcijanin, wszak jestem dzieckiem Bożym. Wszystkim polecam zawierzenie, oddanie swojego życia Maryi odmawianie często Różańca. Mam wspaniałe córki, które dają mi niesamowitą energie i radość życia. Kultywuje w domu pamięć o mamie, ukochanej żonie. Dzieci to widzą, jeszcze nie rozumieją dlaczego ale zrozumieją w przyszłości. Co miesiąc jeżdżę do hospicjum na Mszę Świętą, Litanie Imion osób które kochaliśmy a odeszły. Msza jest zawszę w ostatnią sobotę miesiąca na 15:00. Dużo o mamie rozmawiam z dziećmi, jeżdżę z młodszą lub sam na cmentarz z kwiatami, zniczami. Na komodzie stoją zdjęcia żony z dziećmi oraz z lat młodości kiedy byliśmy długo przed ślubem. Starsza córka zaczyna nosić biżuterie po mamie. Do tej pory nie miała odwagi/chęci tego robić, nie lubiła tych zdjęć ale teraz jest inaczej. Wiem, że ukochana żona jest w lepszym świecie, jest szczęśliwa, radosna, uśmiechnięta i opiekuje się nami.

Mimo wszystko, życie jest piękne i warto żyć radośnie.

Mądrość Syracha
Żałoba po zmarłym

16 Synu, wylewaj łzy nad zmarłym
i jako bardzo cierpiący zacznij lament,
według tego, co mu przystoi6, pochowaj ciało
i nie lekceważ jego pogrzebu!
17 Płacz gorzko i z przejęciem uderzaj się w piersi,
zarządź żałobę odpowiednio do jego godności,
dzień jeden lub dwa, dla uniknięcia potwarzy,
potem już daj się pocieszyć w smutku!
18 Ze smutku bowiem śmierć następuje:
smutek serca łamie siłę.
19 Tylko do chwili pogrzebu niechaj trwa smutek,
bo życie udręczone - przekleństwem7 dla serca.
20 Nie oddawaj smutkowi swego serca,
odsuń go, pomnąc na swój koniec.
21 Nie zapominaj, że nie ma on powrotu,
tamtemu nie pomożesz, a sobie zaszkodzisz.
22 «Pamiętaj o moim losie, który będzie też twoim:
mnie wczoraj, tobie dzisiaj».
23 Gdy spoczął zmarły, niech spocznie i pamięć o nim,
pociesz się po nim, skoro już wyszedł duch jego.

Tak to prawda, bez dzieci to strach pomyśleć co by się mogło dziać...
Dzieci są wszystkim co mam....reszta się nie liczy...........

http://hospicja.pl/lokali...c/region_5.html

Musi iść do hospicjum....nie dacie rady...

Dlaczego mama nie jest w hospicjum ?

[ Dodano: 2012-05-08, 21:25 ]
Nadzieja umiera ostatnia. Spędziłem z żoną w hospicjum 12 dni 24/24. Rozum, lekarze mówili że umiera a serce że wyjdzie z tego....widziałem każdego dnia, że jest coraz gorzej ale miałem nadzieje, modliłem się, byłem spokojny....do czasu agonii....

Jednak będę musiał się wybrać do psychologa. Nie daje rady mimo brania silnych leków.

Bardzo śmieszne.....SOR szpital wojwódzki

Czas nie goi ran, chyba coś w tym jest. Tak, biegałem maratony i wiem, co to znaczy walka ze słabościami i bólem oj wiem.....będę znowu biegać maratony.....niesamowicie pomagają. Z dziećmi jest dość dobrze zwłaszcza z młodszą córką. Ze starszą jest gorzej ale staram się jak mogę.
Mi najbardziej pomaga dawanie sobie kolejnych zadań do wykonania tak by za dużo nie myśleć....

[ Dodano: 2012-04-27, 13:37 ]
Powoli wraca uśmiech na mojej twarzy ale po chwili znika.
Dzieci dają mi masę radości, chęci do życia, motywują do działania.
Kochana żona pewnie by nie chciała bym chodził cały czas smutny i zatruwał sobą świat dzieci.
Raz jest lepiej raz jest gorzej....

Staram się ale nienawidze wieczorów kiedy dzieci śpią a ja ....
Dziękuje za dobre słowo...

Tak, mam dwie wspaniałe córki, które kocham i muszę o nie dbać.
Będzie bardzo ciężko.....ale z Bożą i żony pomocą dam radę !

Dodano: 2012-04-13, 20:02

Doskonale to rozumiem, pozbierałem się w sobie i staram się żyć "normalnie" .
Przestałem się zamartwiać co będzie w przyszłości ponieważ nie mam na nią wpływu.
Robię to co powinien robić ojciec, mąż..zajmuje się dziećmi jak umiem najlepiej. Wiem że daleka droga mnie czeka ale dam sobie radę.
Dwie córki to wielkie wyzwanie dla ojca.

Czas poświęcam głownie dla rodziny.

Masz dużo racji. Mam to w sumie w nosie że ludzie się odsuwają. Najważniejsze, że mam kochanych rodziców, siostrę, teściów....

Szczerze Ci współczuje.