[kretka83]

Mam już informacje, ale nie ma jasności.
Radiolog stwierdziła, że jeśli są zmiany w tych miejscach gdzie wcześniej to tylko operacja wchodzi w grę. Dodatkowo jest mała zmiana w móżdżku, którą można potraktować stereotaksją. Ale nie mogła sama sprawdzić płyty, bo coś z kompem było, więc bazuje jedynie na opisie z pracowni radiologicznej. Ma się odezwać, jak obejrzy płytę. Onkolog się zafrasował, zrobił minę pt."nie wiem co z tym fantem zrobić". Neurochirurg powiedział, że jego zdaniem jest tylko ta mała zmiana w móżdżku, która jest zbyt drobna do operacji. Onkolog powiedział, że jeszcze się musi skonsultować z innym radiologiem... Tata ma się zgłosić na dalsze ustalenia w przyszłym tygodniu.
Sytuacja jest zakręcona, tak naprawdę to nic nie wiadomo. Ale trochę napięcie z nas zeszło, bo lepiej wiedzieć cokolwiek, niż nic...

[asia77]

to trzeba czekać dalej ,miejmy nadzieje że nie będzie tak źle .Niewiem czy tyle razy można operować a może jakaś chemiia?

[kretka83]

Chemia na układ nerwowy nie działa. Tata ostatnie pół roku był na chemii (jest nadal) na zmniejszenie zmian w płucach, a mimo to w mózgu dziadostwo sobie znalazło sposób na rozwój...
Mam nadzieję, że neurochirurg ma rację - że cienie na wyniku rezonansu to miejsca po poprzednich operacjach, a zmiana jest tylko jedna, bardzo mała...

[asia77]

kretka83 napisał/a:

Mam nadzieję, że neurochirurg ma rację - że cienie na wyniku rezonansu to miejsca po poprzednich operacjach, a zmiana jest tylko jedna, bardzo mała

Też mam taką nadzieję ,trzymaj się !

[kretka83]

Walka trwa.
Wynik konsylium - najprawdopodobniej jest tylko ta malutka zmiana w móżdżku, w niszach pooperacyjnych nie ma wznowy guzów. Cóż, w pewnym sensie jest to nie najgorsza wiadomość...
Tata ma 19 grudnia symulację do stereotaksji tego guzka w móżdżku.
Wciąż się nie poddaje. to najsilniejszy człowiek jakiego znam.
Szykujemy się do świąt, starając się nie myśleć za dużo o ZŁYM. Znowu będziemy mieć dwie wigilie, bo 24 grudnia rano Tata wychodzi z chemii, więc będzie nie do życia. Zatem 20 grudnia idziemy na wieczerzę do moich Rodziców, a 24 grudnia będziemy gościć u siebie rodziców Męża...

Życzę wszystkim pięknych świąt. Mimo wszystko.

[asia77]

kretka83, cieszcie się sobą teraz na maxa ,ja już Świąt nie spędze z Tatusiem wczoraj był pogrzeb

[kretka83]

Asia Tak bardzo mi przykro.
Przyjmij kondolencje.

[*]

[ewaa]

Wczoraj się dowiedzielismy o przerzutach do wątrobyi tato ma cos na płucu lewym..zmiany zapalne :( walczymy! staram się mysleć pozytywnie i pocieszać mamę. Przyznam sie wam szczerze, że nie zaglądałam na to forum przez długi czas bo jak widze pod wami te tragiczne daty to płakać się chce:( mysl o tym, że musimy sie na to przygotować mnie dobija...a tato tak walczy, tak bardzo chce życ i my trzymamy kciuki, jestesmy z nim. Mam dzis gorszy dzień. Przepraszam musiałam się wygadać. W 2012 życzę dużo zdrowia i wytrwalości nam wszystkim!!!!

[asia77]

ewaa,

[kretka83]

Ewaa przykro mi

Ja zaglądam tu bardzo rzadko, bo w ogóle do komputera ostatnio siadam rzadziej, niż kiedyś.
Wróciłam do pracy - na pół etatu, ale zawsze to parę godzin poza domem. Do tego oczywiście zwykłe codzienne obowiązki i baaardzo absorbujący 14-miesięczny syn Tak że zajęta jestem mocno i dni upływają dziwnie szybko.
Dni upływają, a Tata walczy. Trzy dni temu przeszedł zabieg stereotaksji na przerzut do móżdżku (czyli w sumie trzeci przerzut do OUN). Nie miał i nie ma ze strony móżdżku żadnych objawów. Ogólnie czuje się cały czas bez zmian. Prawie 14 miesięcy od zdiagnozowania pierwszego przerzutu do mózgu Za każdym razem, jak o tym myślę - nie mogę uwierzyć. A jednak... Jednak wciąż żyje. Sam porusza się po mieście (tramwajami i autobusami, prawa jazdy nigdy nie zrobił). Chodzi na zakupy. Gotuje pyszne obiady (wczoraj właśnie byliśmy u Rodziców na obiedzie, bo tatuś dziś skończył 58 lat). Czyta. Gra w gry komputerowe. SMSuje ze mną gdy mam zły dzień... Tylko kaszel ostatnio trochę go męczy, guzy w płucach ciągle czekają na wycięcie...
Ciągle jakieś leczenie jest nam proponowane, tyle już tego było... Operacja, chemie, operacja, chemie, radio, chemie, operacja, chemie, stereotaksja, znowu chemie... A On się trzyma. I widzę, że te wszystkie zabiegi to nie jest przedłużanie na siłę cierpienia, jak niektórzy może mogą pomyśleć. To przedłużanie w miarę satysfakcjonującego życia. Jestem za to głęboko wdzięczna. I z trwogą myślę - ile jeszcze. Ile organizm może znieść - działania raka i działania chemii?...
Dziś, z okazji urodzin mojego Taty, życzę mu także tutaj (choć nie podejrzewam, żeby to czytał), żeby to w miarę satysfakcjonujące życie trwało jeszcze dobre kilka lat. A może kilkanaście

[alive]

I ja również, wspieram mocno!

[asia77]

kretka83, jak Tatko ?

[kretka83]

Asia, miło, że pamiętasz o mnie
Tata, jak to Tata, niespecjalnie nawet widać po nim, żeby był chory. Wczoraj byliśmy znowu u Rodziców na obiedzie, Tata nagotował pysznych malutkich pierożków z mięsem. Ciągle mu się chce robić takie rzeczy
Przy moim synku, a swoim wnuczku, zawsze jakoś sił mu przybywa. Wszyscy w rodzinie mówią, że Tymuś to plasterek na duszę
Po ostatniej chemii Tatko trochę był słaby i spuchła mu ręka, musieli się przekłuwać na drugą w trakcie chemii, ale już opuchlizna schodzi i Tata wraca do sił. Kolejna chemia za dwa tygodnie...

[asia77]

kretka83, to super wieści oby tak dalej ,odezwij się czasem

[female]

Miłe wieści. Trzymamy kciuki!!
Pozdrawiam