[missy]

O jakiej poradni mówisz?
Jeżeli Tata się boi to na pewno nie można nic mówić "na siłę" - ale pewnie boi się właśnie dlatego, że niewiele wie a w zasadzie tylko czegoś się domyśla. Lęk przed nieznanym potrafi skutecznie powstrzymywać przed podjęciem działań.
To nie będzie łatwa rozmowa, ale musisz ją ponownie podjąć. Ty albo ktoś inny z rodziny, ktoś komu Tata ufa i kto byłby gotowy na taką rozmowę. Zapytaj/cie Tatę czego się najbardziej obawia: czy samych badań, czy diagnozy, czy rodzaju leczenia, czy jego braku. Wytłumacz, że jaka by to choroba nie była to będzie się rozwijać i bez pomocy lekarskiej nie uda się pomóc Tacie - Wy sami w domu ( nawet z pomocą lek.rodzinnego) nie poradzicie sobie jak bóle u Taty będą częstsze i silniejsze. A można temu już zawczasu zaradzić, zabezpieczyć pewne rzeczy z wyprzedzeniem.
Jaki jest ostatni wypis ze szpitala? Czy jest na nim zalecenie dalszej diagnostyki guza w płucu? Czy raczej stwierdzenie o braku możliwości diagnozowania?

[Ewelina ewelina]

Tata z zawałem trafił do szpitala tam leżał 3 dni bo nie wiedzieli co to i musieli robić badania i tam tam przez przypadek trafili na guza dopiero wtedy przewiezli do szpitala wojskowego na koronografie czy coś takiego przy wypisie kazali zgosic się do poprzedniego szpitala na leczenie guza i konsultacje torakochirurgiczna. Zawiozlam tatę i stwierdzili ze trzeba czekać 6 miesięcy od zawału.potem już nie chciał słyszeć o powrocie i nawet o tym żeby zrobić tomograf .

[Madzia70]

Ewelina ewelina,
Zostaw Tatę w spokoju. Życie bez świadomości choroby (nawet wypartej), bez ciągłego uganiania się od lekarza do lekarza, od badania do badania - to też pewna wartość, nawet jeśli trwa krócej. Tym bardziej, że rak płuca nie rokuje dobrze i z reguły nie poddaje się leczeniu przyczynowemu.

[Ewelina ewelina]

Tylko co potem jak zacznie się ból którego nie będzie w stanie wytrzymać?

[marzena66]

Ewelina ewelina napisał/a:

Tylko co potem jak zacznie się ból którego nie będzie w stanie wytrzymać?

Do bólu nie należy dopuszczać. Jeżeli tato nie będzie leczony, czy też zastosowane będzie leczenie paliatywne wtedy bierzecie skierowanie do objęcia pacjenta opieką hospicyjną - Hospicjum domowe i Oni zadbają już o to, żeby leczyć objawowo, żeby nie bolało, będą przychodzić do domu i kontrolować taty stan.
Nad bólem można zapanować i to na pewno zapewni Wam hospicjum.

pozdrawiam

[missy]

Tylko nie jestem pewna czy hospicjum przyjmie pacjenta bez rozpoznanej konkretnej choroby i informacji o braku ( albo zakończeniu albo rezygnacji) leczenia przyczynowego. Dlatego jakiś chyba jednak kontakt z lekarzem ( onkologiem, torakochirurgiem?) będzie konieczny, żeby uzyskać potrzebną dokumentację.

[marzena66]

Cytat:

Dlatego jakiś chyba jednak kontakt z lekarzem ( onkologiem, torakochirurgiem?) będzie konieczny, żeby uzyskać potrzebną dokumentację.

Jak najbardziej missy, bez tego ani rusz. Ja koleżance tylko zasugerowałam, żeby się nie martwiła co będzie później z bólem, bo nad tym można zapanować i zabezpieczyć opiekę.
Teraz wiadomo, musi być rozpoznanie/decyzja o leczeniu, jakim?/nie leczeniu. Też nie jestem pewna ale mając dokumentację medyczną, w której jest mowa o raku i raczej jest duże prawdopodobieństwo choroby nowotworowej a pacjent rezygnuje z leczenia to myślę, że hospicjum takiego pacjenta bierze pod opiekę, nie będę się upierać, że tak jest na pewno ale myślę, że to jest do załatwienia.

pozdrawiam

[Madzia70]

Jeśli na podstawie badań obrazowych lekarz kierujący będzie miał przekonanie graniczące z pewnością, że mamy do czynienia z chorobą nowotworową - może skierować pacjenta do hospicjum, a hospicjum może go przyjąć. Z zaznaczeniem, że nie podejmowano dalszej diagnostyki i leczenia ze względu na brak zgody chorego.
Już w tej chwili u Taty Eweliny mamy takie badanie (CT).