[iwi83]

Lenka91, przyjmij wyrazy współczucia...

jesteś i zawsze będziesz wspaniała córką..!

[Lidia Bieńkowska]

Przykro mi bardzo

[Lenka91]

Kochani przeżyłam śmierć, pogrzeb. Niby najgorsze za mną według innych. Ale ja uważam że wcale nie... śmierć - koniec cierpienia, pogrzeb - godne pożegnanie, odprowadzanie. On ma już spokój. A nam zostało życie bez niego. Zastanawiam się czy by od nowego roku nie wspomagać Hospicjum. Nie przez to żeby spłacić dług bo opiekowałam się Tatą jak najlepiej mogłam. Nie zrobię tego od razu aby nie było to na zasadzie zapełnienia czasu. Moim motywem jest to że dzięki chorobie Taty uświadomiłam sobie jak bardzo chore osoby potrzebują pomocy, wsparcia, rozmowy. I zapewne są często samotne, niewysluchane... Przecież mogłabym choć 2 razy w tygodniu zrobić jakieś chorej osobie zakupy, poczytać książkę, ugotować. Mam taką myśl no ale poczekam trochę. Aby moje motywy były całkiem czyste.

[marzena66]

Lenka91,

W hospicjum osoby do pomocy dla personelu medycznego to wolontariusze, żeby nim być trzeba przejść przeszkolenie, to tak tytułem wyjaśnienia.

Daj opaść choć trochę emocjom, przeżyłaś ciężkie chwile i jeszcze tych chwil trochę przed Tobą będzie. Jeden z etapów już za Tobą, pożegnanie taty ale jest jeszcze okres żałoby, który też jest ciężki, nachodzą nas różne myśli, czasami wyrzuty sumienia, rozważamy co zrobiliśmy, czego nie, takie różne dylematy, nachodzą nas obrazy choroby i w końcu tęsknota. Musisz i ten okres ogarnąć, poukładać sobie, wzmocnić się psychicznie. Pomoc w hospicjum nie jest łatwa, na co dzień jest tam ogrom cierpienia, smutku, śmierci, trzeba pomóc przy karmieniu, myciu, w sumie to co robiłaś przy tacie. Nie zniechęcam Cię absolutnie ale na razie radziłabym Ci odpocząć i wzmocnić swoją psychikę, bo w hospicjum trzeba mieć silną.

Nabieraj sił dziewczyno bo przeszłaś trudną lekcję życia

[Lenka91]

Dziękuję :-) masz oczywiście rację. Ale kto wie, może za jakiś czas... bo moment w którym rozpadne się na kawałki chyba dopiero przede mną. Jak narazie za dobrze się trzymam

[zagubiona1974]

Wiem co czujesz... Mój Tato odszedł 4i pół roku temu, a to ciągle boli. Szczególnie mocno odczuwa się brak ukochanej osoby przy okazji uroczystości rodzinnych, kiedy jesteśmy wszyscy razem...życzę Ci dużo siły. Pozdrawiam serdecznie.