[jogi45]

Rozumiem ciebie ale twoich znajomych również. Ty chcesz rozmawiać o Tomku i może powiedz im to wprost bo oni pewnie się boją że powiedzą za dużo, że się np rozpłaczesz i nie będa wiedzieli co zrobić. A może myslą że jak nie będą rozmawiać to rana szybciej się zagoi. Byłam w takiej sytuacji po stronie twoich znajomych i moje rozmowy z cierpiącą osobą kończyły sie płaczem albo tekstem "ty i tak tego nie rozumiesz' wtedy się zamykałam i dawałam się wypłakać ale atmosfera była cięzka. Z czasem stało sie tak że możemy wspominać z uśmiechem na twarzy i zaczyna sie zawsze tak - "a pamiętasz"? Sytuacja się uzdrowiła po szczerej rozmowie w temacie " chcę rozmawiać ale mi ciężko więc ty słuchaj a ja powiem tyle ile zniosę".
Czas właśnie w ten sposób goi rany. Nie zapominamy tylko jest nam łatwiej zrozumieć nieuchronnośc tego co się stało.
Co do córki - ty ją znasz i z pernością znajdziesz sposób by do niej dotrzeć. Ja moją córkę po prostu podstepnie i delikatnie zmusiłabym do rozmowy i niech wtedy płacze, krzyczy, przeklina i oskarża cały świat. Być może jej rozsądek nie pozwala jej się złościć.

[magdacan]

Oj pixi, swietnie Cie rozumiem. Mnie z kolei teksty typu: odszedl do lepszego swiata, trzymaj sie itp. doprowadzaja do szalu. Takie to zdawkowe i bez sensu. Wolalabym juz lepiej zeby nikt nic nie mowil.
Bo czy to, ze odszedl do lepszego swiata (o czym wiem) moze ukoic moj bol? Czy pomoze mi przezyc fakt, ze umieral w samotnosci bo akurat nikogo przy nim nie bylo? Siostra dwie godziny pozniej wyladowala we Wroclawiu. Spoznila sie :( Czy moja corke, ktora miala z nim specjalne relacje bedzie mniej bolalo, bo juz kupila bilet ale nie zdazyla sie z dziadkiem zobaczyc przed smiercia?
I kazdy uwaza, ze przy takiej ciezkiej chorobie mialas czas przygotowac sie na smierc bliskiej osoby.... Ale jak to sie juz stalo to nagle okazalo sie, ze czegos tam nie zdazylam powiedziec i o jakies wazne rzeczy nie zdazylam sie spytac.
Czasami mam ochote krzyknac CICHO LUDZIE! Dajcie mi w spokoju przezyc zalobe!!

[jusia]

Mnie też denerwują różne wypowiedzi i pytania na temat śmierci Taty.
Jak pyta ktoś - jak się czujesz bez Taty? Radzisz sobie?...
Rozumiem, że to z troski, ale co ja mam odpowiedzieć? Że sobie radzę? Że czuję się dobrze? Że jest ok?
Nie jest i dłuugo nie będzie...

pixi, za Twoją troskę - dziękuję!!

[zoi]

Pixi, tak bardzo mi przykro, nie wiem co powiedzieć... całe wieki nie zaglądałam na forum. Dopiero teraz doczytałam się... i nie mogę opanować łez... przyjmij moje kondolencje...

[pixi]

zoi, miło, że się odezwałaś - dziękuję .
Chciałabym napisać coś więcej, ale jakoś się porozklejałam i trudno mi się pozbierać...
ale to minie...

[gontcha]

pixi

pixi napisał/a:

jakoś się porozklejałam i trudno mi się pozbierać...

'sklejasz' się choć trochę?

Ja dalej mam wiosennego lenia

Buziaki

pixi

pixi napisał/a:

jakoś się porozklejałam i trudno mi się pozbierać...

'sklejasz' się choć trochę?

Ja dalej mam wiosennego lenia

Buziaki

[madziorek]

pixi, gdzie jesteś?? my tu o Tobie ciepło myślimy. Odezwij się proszę.
Buziaki M,

pixi, gdzie jesteś?? my tu o Tobie ciepło myślimy. Odezwij się proszę.
Buziaki M,

[pixi]

jestem...czytam Wasze posty, przeglądam Wasze wątki, czasem zaczynam pisać coś, ale nic mi nie wychodzi ...
przeglądam zdjęcia, wspominam, przed oczami duszy przelatują kolejne dni, gdy bylismy razem, jego gesty, słowa , spojrzenia,atmosferę uczucia, którą mnie otaczał... od pierwszego dnia do ostatniego - to było 16 cudownych lat .
Tylko 16, a mielismy być razem zawsze...
nasza historia skończyła się...
najdziwniejsze, że w tym samym miejscu, gdzie zaczęła przed laty.. doslownie.
Hospicjum w Poznaniu mieści się na osiedlu Rusa. Po drugiej stronie ulicy jest położone osiedle małych szeregowych domków - Zodiak.
Szesnaście lat temu to osiedle bylo budowane. Na jednej z takich niewykończonych budów ktoś znajomy rozpalił ognisko i zaprosił kilka osób. Wśród zaproszonych był Tomasz.
Właściwie z widzenia znałam go wcześniej, ale tam, na tym ognisku, po raz pierwszy połączono nas w parę...tam się wszystko zaczęło..
Gdy znaleźliśmy się w hospicjum, okazało się, że okno pokoju wychodzi na osiedle Zodiak - dokladnie na wysokości miejsca, gdzie kiedyś plonęło ognisko... na wyciągnięcie ręki..
Tak, jakby historia zatoczyła koło..

próbuję się z tym pogodzić...
kiepsko mi idzie...

[JaInka]

Kochanie, przytulam mocno...

[zufed]

Przytulam razem z JaInką...

[banialuka]

[gontcha]

Pixi

Jestem z Tobą

Życzę Ci:
Slońca, które pomimo zła i okrucieństwa tego świata
dzień po dniu wstaje i obdarza nas ciepłem swoich promieni.
Dobrych, mądrych i oddanych przyjaciół.
Uczuć, które zawsze trafią w odpowiednie miejsce i do odpowiednich ludzi.
Wytrwałości by każdy dzień byl lepszy od poprzedniego,
oraz aby nieosiągalne cele stały się zdobyczami codzienności.

Pixi

Jestem z Tobą

Życzę Ci:
Slońca, które pomimo zła i okrucieństwa tego świata
dzień po dniu wstaje i obdarza nas ciepłem swoich promieni.
Dobrych, mądrych i oddanych przyjaciół.
Uczuć, które zawsze trafią w odpowiednie miejsce i do odpowiednich ludzi.
Wytrwałości by każdy dzień byl lepszy od poprzedniego,
oraz aby nieosiągalne cele stały się zdobyczami codzienności.

[tara]

[Richelieu]

I ja z Wami ...

[kaja115]

<uscisk>